" បងគឺមិនស្មានថាបានជួបអូននៅទីនេះទេ Jimin" jungkook និយាយដោយមានអារម្មណ៍ថាខឹង ។
" ឯងមិនអាចបន្ទោស jimin បានទេ យើងលួងលោមឲ្យ Jimin មកដេកលេងទីនេះ ឯងអាចបន្ទោសយើងបាន " bam ប្រញាប់និយាយភ្លាម គេមិនអាចឈរស្ងៀមបានទេ គេអាចទទួលយកការខុសបាន។
" មែនហើយយើងត្រូវខឹងឯង យើងនិងដាល់ឯងឲ្យងាប់ " jungkook មិនយូរ នាយស្ទុះទៅក្របួចក៏អាវ bam ប្រុងនិងលើកដៃដាល់ភ្លាម តែ Jimin រត់ទៅអោបចង្កេះរាងក្រាស់ជាប់ ។
" កុំអី Jungkook លោក bam គាត់ជួយអូនទេ គេមិនបានធ្វើបាបរាងកាយអូនទេ ពេលអូនមកស្នាក់នៅទីនេះ គឺការពារខ្លួនបានល្អណាស់ បងដឹងទេ" jimin រហ័សនិយាយលួងលោមភ្លាម ។
" Jimin អូនទៅការពារវាធ្វើស្អី ? " Jungkook គ្រវាត់ដៃjimin ចេញបន្តិចហើយ គេពិតជាខឹងខ្លាំងណាស់ ដែលកាន់ជើងអ្នកដទៃជាងខ្លួន ។
" អូននិយាយការពិត អូនមិនបានកុហកទេ បងដឹងទេ jungkook " jimin រហ័សលូកដៃទៅក្រសោបចាប់ដៃ jungkook ថ្នមៗ ។
" អូនចង់ក្បត់ បងហើយមែនទេ "
" បើអូនចង់ក្បត់បងណា អូននិងធ្វើទង្វើរដើរទៅដេកជាមួុយនិងប្រុស ឲ្យបងឃើញនិងមុខហើយ ហើយបងកុំយកអូនទៅប្រៀបធៀបជាមួយនិងអតីតគូរដណកណឹងបងបានអត់ "
" ចុះអូនមកដេកនៅទីនេះធ្វើអី "
" អូនចង់ស្នាក់នៅមួយរយៈ បើអូនរកផ្លូវចេញបានអូន និងទៅស្រុកកំណើតអូនវិញ "
" តែវាសនាអូនមិនល្អហើយ ដែលធ្វើឲ្យបងតាមទាន់អូន អូនគ្មានផ្លូវចេញពីទ្រុងរបស់បងបានទៀតទេ នេះជាលើកទី១ ដែលអូនគេចបងបាន តែបើលើកទី២ អូននិងត្រូវឃុំនិងដាក់ច្រវ៉ាក់ " jungkook សង្កត់ប្រយោគ ហើយច្របាច់ដៃ jimin ខ្លាំងៗ ។
" បានហើយអា Jung ឯងមិនអាណិត jimin ខ្លះទេ យើងប្រាប់ថាឲ្យលេងដៃ លេងភ្លាម " bam រហ័សចូលទៅទាញដៃ jungkook ចេញភ្លាមនៅពេលដែលគេឃើញ jimin ស្លេកបបូរមាត់អស់ ។
" ឯងបិទមាត់ទៅ កុំមកចេះដឹងរឿងយើង " jungkookគំហគដាក់ Bam ភ្លាម ។
" អូនធ្វើឲ្យបងឈឺចាប់ ចុះប្រសិនការឈឺចាប់របស់បងបានធ្វើឲ្យដឹងកំហុស អូនគិតថាវាស្មើរភាពគ្នាទេ"
" បានហើយអា Jung " bam រហ័សរត់ទៅទាញដៃភ្លាម ។
" ចេញភ្លាម ថយឲ្យឆ្ងាយ ឆាប់មកណេះ jimin" jungkook លើកដៃម្ខាងច្រាន bam ចេញមុននិងដើរអាុន jimin ភ្លាម ។
" អត់ទេ លេងអូនទៅ អាយ..." Jimin រើបម្រាស់ភ្លាម នេះគេសឹងតែយំទៅហើយ ។
" បានហើយឈប់ទៅ អា jung យើងថាដើរមួយៗទៅ កុំអូសអ៊ីចឹង" bam នៅតែទាមទារមិនឈប់ តែ jungkook ដូចជាមិនតបតអ្វីសោះ ទើបនាយនិយាយបន្ថែមទៀត ។
" ឯងត្រូវសប្បាយចិត្តទៅ យើងមិនចង់បានក្មេងរបស់ឯងទៀតទេ " bam បញ្ចុះបញ្ចូល jungkook ឲ្យនៅឲ្យស្ងៀម តែ jimin បែរជាបាត់មាត់បាត់កទៅហើយ ។
" Jimin អូនយ៉ាងមិចនិង jimin ភ្ងាក់ឡើង" jungkook អង្គុយទៅទះថ្ពាល់jimin ស្រាលៗដោយការភិតភ័យភ្លាម ។
" Jimin គេអាចជាមានកូន ព្រោះគេក្អួតតាំងពីព្រលឹមហើយ " bam ប្រុងនិយាយពន្យ់ភ្លាម តែអ្នកម្ខាងទៀតនិយាយកាត់ ។
" យើងដឹងហើយ "jungkook និយាយតាមធម្មតាៗ ដូចមិនបានភ្ងាក់ផ្អើលអីបន្តិច ។
" នេះឯងស្មានមែនទេ ព្រោះថា jimin គេមិនជឿទេថាគេមានកូន "
" យើងត្រឡប់ទៅវិញ ហើយ Jimin ក៏យើងមិនបានទុកនៅផ្ទះ ថោកទាបនេះដែរ "
" តាមសប្បាយ យើងមិនជំទាស់ឯងទេ យល់ទេអញ្ជើញ ព្រោះថា Jimin គឺមិនសាកសមនិងនៅកន្លែងនេះទេ "
" ហើយឯង លោកក្រោយកុំមកប៉ះពាល់ ប្រពន្ធនិងកូនយើងទៀត ព្រោះ Jimin គេគឺមិនបើកភ្នែកមើលឯងទេ " jungkook និយាយដាស់តឿនតាមធម្មតាៗ ព្រោះគេជឿណាស់ថា Jimin និងមិនប៉ះពាល់ទេ ព្រោះគេបានសន្យាជាមួយនិងខ្លួនហើយ ។
" តែឯងបានជួប មនុស្សសំខាន់ជាង hanna ហើយតើ "
" យើងមិនខ្វល់ ហើយមិនមែនជារឿងឯងទេ"
Jungkook ឆ្លើយតបទាំងខ្វាយខ្វល់ ព្រោះគេក៏មិនដឹងដែរថា jimin សំខាន់ជាង hanna ក៏អត់ តែគេគឺមិនអាចខ្វះបាននោះទេ។
" ព្រោះថា jimin គឺមិនដូច hanna សូម្បីតែមួយចម្រៀក យើងចង់ដឹងណាស់ថាឯងមានចំណាប់អារម្មណ៍ស្អីទៅលើគេ "
" ព្រោះតែ Jimin មិនដូច hanna និងហើយបានជាឯងប្រុងនិងដណ្តើមយកចេញពីរយើងម្តងទៀត"
" តែឯងវិញគឺបែងចែកមិនដាច់ កាត់ចិត្តពីនាងមិនអស់"
" កុំយកស្រីថោកទាប ឥតកេរ្តិ៍ខ្មាស់យកមកនិយាយជាមួយនិងយើងទៀត " និយាយចប់ jungkook ក៏ដើរចេញទៅភ្លាម ដោយមានអង្គរក្សតាមពីក្រោយ។
Bam លឺហើយគ្រវីក្បាលភ្លាម មិត្តភក្តិរបស់គេគឺចូលចិត្តរស់នៅនិងអតីតកាលណាស់ ព្រោះការស្លាប់របស់ប្រពន្ធគេគឺឈឺខ្លាំងណាស់ សូម្បីតែគេក៏រស់នៅអតីតកាលដែរ ។
" អូនលឺទេ វាមិនព្រមចាកចេញទេ អូនចង់ឲ្យបងធ្វើយ៉ាងមិចទៀត hanna អូនជួយគិតបងផង " bam ដកដង្ហើមធំ ហើយនិយាយតិចៗភ្លាម ព្រោះគេគឺមិនអាចកាត់ចិត្តបានទេ សូម្បីតែប្រពន្ធដែលស្លាប់យូរទៅហើយ។
អគុណសម្រាប់ការអាន❤️ ❤️
Anny 🍁♒🍁