Ethan's POV
"Who exactly are you?" I seriously asked her
She just ignored my command just like that, who the fuck is she? How did she do that like my command was nothing!?
"I'm Zenadia Sameera Krimson, prince Ethan. The girl with purple eyes" she said and walk away
Napakuyumos kamao ko dahil sa pagtalikod niya saakin. Uutusan ko na sana siyang tumigil at bumalik dito ng pinigilan ako ni Kade.
"Stop it Ethan" sabi niya
Sinamaan ko siya ng tingin "Kakalabanin mo ba ako Kade dahil lang sa babaeng iyon?" may halong inis na sabi ko
"I don't have plans fighting you Ethan. Pero tama na, what you've done is enough punishment--- I don't even know why you need to do that"
"Hindi mo ba nakita kung paano niya ako sagutsagutin kanina? I don't want to use my title as a crown prince but she's just---arg! it's no use" inis na sabi ko at umalis na doon
I need to cool down or else something unwanted might happen. Nang makarating ako sa chamber ay pumasok agad ako sa kwarto at sinarado yung pintuan. I want to read books, that's what I need now to calm down myself.
Kukunin ko na sana yung libro na tungkol sa mga sinaunang hari ng bigla kong naalala yung sinabi nung babae kanina.
"I'm Zenadia Sameera Krimson, prince Ethan. The girl with purple eyes"
Hindi ko na namalayan na hinahanap ko na pala yung libro na tungkol sa mga kulay ng aura, at mga mata. Nang mahanap ko iyon ay agad akong umupo sa may study table ko st sinimukang basahin. Pero nasa kalagitnaan palang ako ng may biglang kumatok.
"K-Kuya---"
"Come in Emmanuel" I said without looking at the door
I head the door opened and some foot steps. Napalingon lang ako sakaniya nang nakita ko sa peripheral vision ko na nay dala dala siya. It's a meal with a blue daisy on the left side of the tray.
"Hindi ka pa po kumakain kuya. I was worried that you might starve po" he said
Naibaba ko yung libro ko st kinuha yung tray saka nilapag sa table.
"Emman" I called him kaya naotingin siya saakin "Napahigpit ba kapit ko sayo kanina? Let kuya see" I said calmly
He leaned his arms at medyo naguilty ako ng nakita ko na nay kaunting bakat doon ang pagkakakapit ko sakaniya kanina. I tapped his head and give him a apologizing smile
"Sorry Emmanuel if I hurt you earlier. Alam kong hindi ako naging mabait na sayo but can you give kuya another chance?"
I saw his eyes sparkles with happiness. Sunod sunod siyang tumango habang nakangiti at nagulat ako ng bigla niya akong niyakap pero niyakap ko na din siya pabalik.
Minsan ko lang makita st maksama si Emman at iyon lang ay kapag pumunpunta ako sa may palasyo. Nang kunin siya noon ay mas naging strict kami sakaniya nina mom and dad. At madalas kapag pumupunta ako sa palasyo ay busy din kayo kaya wala kami halos bonding dalawa.
"I love you kuya!" masya niyag sabi saakin kaya mas lalo akong napangiti
"I love you too, brother. Sorry ulit" sabi ko at humiwalay sa pagkakayakap "Go on, play with others" sabi ko
He kissed me on the cheeks bago siyang lumabas at sarhan yung pintuan. I feel so lucky to have a brother like him.
Kinain ko yung meal na inabot niya saakin at nang maubos ko ito'y kinuha ko yung bulaklak sa may gilid. It's a blue daisy, saan niya kaya ito napitas? Is it one of Dravens' plants? But that's impossible, hindi mahilig sa ganitong uri ng bulaklak si Draven.
But anyways, it's beautiful and I want to keep it. I don't know why but I just realized that I'm smiling like an idiot while staring at this Daisy flower. Inalis yung yung mgabulaklak na nasa vase at sinunog iyon sa mismong mga kamay ko. Kaya pinalit ko yung daisy flower at nilagay sa may gilid ng study table ko then I continue reading.
I felt something weird to that girl, not in a romantic way, but in a scary way. I felt danger and unknown creepy. But whatever that is, I'm gonna figure that out
Zen's POV
It's Friday in the afternoon and everything is going smoothly, except from the rumours about me again tsk.
"Magpalit kayo ng P.E. uniforms ninyo and go to the gym hall in 10 minutes" sabi ni prof Dominguez at lumabas na
Agad naman kaming pumunta sa girls bathroom to change our clothes. Nang makapagpalit na kami ay humiram ulit ako ng ipit kay Ara dahil baka maging sagabal lang yung buhok ko mamaya.
Kulay black with a dark greep stripes on the sides itong p.e. pants tapo yung t-shirt namay ay ganun din pero nay logo ito ng school sa may left side.
As usual, todo kwento nanaman si Ara tungkol sa kung ano ano hanggang da makarating kami sa gym hall. Actually doble hanggang triple nito ang laki ng isang gym sa mortal world. Pero dito ay nahahati sa dalawa.
"Okay, line up! Girls on the left and boys on the right" sigaw ni prof kaya sumunod naman kami kaagad "As you can see, may iba't ibang weapons ang naandito sa tabi ko. Pipili lang kayo ng isa at iyon na ang gagamitin ninyo sa kalahati ng school year. Now, choose your weapons---"
Hindi pa natatapos di prof ay nagtakbuhan na agad yung nga kaklase ko, si Ara naman ay hinila ako at pumunta din sa unahan.
"That's mine!"
"Get yours, stupid"
"This is so cool"
"Wow ang ganda nitong dagger oh!"
"The bow and arrow is mine!" sigaw ni Ara at kinuha yung bow and arrow.
Napangisi ako dahil mukha talaga siyang cupid ngayon. Nang umunti nalang ang sa unahan ay may nakaagaw agad ng atensyon ko.
"Pick that black and purple scythe, Zenadia" I heard Vil said
Mukhang iisa nga lang kami ng isip. Kinuha ko yung scythe at pinakiramdaman. It's so light but I can feel a strong power inside it. Nice job dun sa gumawa nito, not bad.
"Go back to your line now" sabi ni prof kaha bumalik na kami sa linya.
Hinawakan ko yung scythe at pinatong sa balikat ko kaya napaatras tuloy yung nasa likuran ko.
"To be fair, lalaki sa lalaki at babae sa babae ang laban. Kung sino ang matitirang matibay ay siya ang kakalaban sa kabila. Naiintindihan nyo ba?" paliwanag ni prof
"Yes, prof Dominguez!" sigaw nilang lahat
Gumawa ng air bubble si prof para daw may boundaries ang paglalabanan ng dalawang pair. Lumayo muna ako kay Ara dahil hindi ako makanood ng maayos kasi kwento siya ng kwento at imik ng imik. I want to know how strong my classmates' physical combat is.
Pumunta ako sa gilid habang nakapatong pa din yung scythe sa may balikat ko. Pinagmasdan ko sila na maipag laban. Dahil hindi kinig dito sa labas ng air bubble ang mga tunog o paguusapan nila ay para lang kaming bingi na nanonood ng isang action movie.
"They're weaker than I expected" Vil said
"They just don't know what they can really do with those powers" I responded
"So, are you planning to teach them?"
Bigla akong napangisi "Nah-uh Vil. I don't help people. I want them to learn on their own"
"You have something on mind huh"
"We now both share the same mind, you can tell"
Lumipas pa ang ilang minuto at umunti na ng umunti ang maglalaban. Hanggang sa ako na ang kasunod kaya pumasok na ako doon sa sa air bubble at pumasok din naman yung kalaban ko bago magsara yung ait bubble.
"It's an honor to fight with a Krimson" she said
I didn't respond and just look at her appearance it's important to watch and study your opponent.
"I'm Hanela, by the way" she said innocently
"Zenadia" simple kong sabi at sakto naman na tumunog yung bell that means start na.
Napangisi ako ng biglang nawalanang inosenteng ngiti sa mukha niya at napalitan iyon ng mala-demonyong ngisi.
"Hah!!" she even shouted while running towards me with a katana, I think.
Umtras ako ng umatras habang naiwas sa nga atake niya. Hindi naman ito mahirap iwasan dahil sobrang bagal niyang umatake at halatang hindi sanay sa paggamit ng Katana. Para lang siyang gumagamit ng puting pintura pang pinta sa isang puting kartolina, walang silbi.
"Hah! Ganyan ka ba kahina pagdating sa physical combat!? You don't deserve to be a Krimson, then!" sigaw niya habang naatake
Nang malapit ba ako sa boundary ng air wall ay napangisi ako.
*chiingg*
Sinalag ko yung atake niya gamit ang scythe ko.
"Do you think I'm a Krimson?" I said and laughed a little which mafe her confused
"W-What?" takang tanong niya
Naramdaman ko na nawala yung focus niya dahil gumaan yung pagkakalapat ng katana niya saakin.
"Rule number one. Focus" I said
It's my turn..
Inangat ko yung scythe ko kaya napaangat din yung sakaniya. Hindi pa nya ito nahahawakan ng maayos nang umatake na kaagad ako at sinipa siya sa may sikmura. Hindi man siya napaupo ay napatras naman siya at parang ma o-out of balance na.
I don't waste any time..
Agad akong lumapit sakaniya at sunod sunod na atake ang binigay ko. Hindi ko halos nilakasan dahil baka mapatay ko nama siya.
"Hah!" I shouted a little before I jump and attacked her. Kaso..
*clangg*
"Arrgg" napatilapon siya sa may boundary ng air bubble at napaupo doon
Nasira ko yung katana niya and it was broken to pieces like a broken glass. Napabuntong hininga nalang ako st napakamot sa batok dahil sa katangahan na ginawa ko. Nawala na yung air bubble at linapitan naman siya ni prof.
"Hayst.. tanga. Bakit ko ba kasi nilaksan" sermon ko sa sarili, sana walang makahalata
"Zen! Ayos ka lang ba?" biglang lumapit saakin si Ara with her worried look "May sugat ka ba? May masakit ba sayo?"
"I'm fine" simpleng sagot ko at tiningnan si Hanela "You should be more worried about her" sabi ko
Nakita ko na puno ng maliliit na sugat ang katawan niya dahil siguro ay tumalsik sakaniya yung ilang piraso ng katana na nasira. Inalalayan siya ng iba king kaklase at dinala daw sa clinic.
Napansin ko na nakatingin pala saakin ang lahat at pati yung mga boys na naglalaban ay napatigil kaya napakunot noo ko.
"I didn't do that intentionally" I defended myself
Napailing iling nalang si prof at napabuntong hininga. May nagligpit nung nga sirang katana para makapag dwelo ang susunod na pairs.
"It's my turn" kinakabahan na sabi ni Ara
Muli kong pintong sa balikat ki yung scythe at tinapik ang ulo ni Ara. She's a little shorter than me, by the way.
"You can do it" I said
Ngumiti siya at tumango kahit na ramdan ko pa din ang kaba sakaniya. Pumasok siya sa air bubble at ganun din naman ang kalaban niya.
Her opponent is carrying two yellow boomerang. Napataas isa kong kilay ng nakita ko iting nagkaroon ng kuryente, so that's her power, electricity or lighting?
"Ang galing mo kanina" biglang sumulpot sa tabi ko si Kade kaya medyo nagulat ako
"Wag ka ngang mag teteleport ng basta basta sa tabi ko. Baka bigla kitang maatake" sabi ko pero natawa lang siya
Buti nalang at nasa laban ang atenson nilang lahat kaya walang nakakapansin saamin. Naandito din kasi kami sa may gilid, medyo may kalayuan sa kanila.
"You really broke that katana, with just an average attack" sabi niya
"Nanood ka?" taka kong tanong
"Yeah. We watched you actually" he answered without looking at me
Napatingin ako sa tinitingnan niya saka ko lang napansin na ginagamit pala ng mga royalties ang kalahati ng hall. Napadapo ang tingin ko kay trash, her weapon is a fan but there are detachable blades on it. Hinagis niya yung mga blades ng fan niya doon sa doll na para bang darts lang ito.
"Not bad" I said, nasa mismong sentro kasi ng noo yung isang blade habang yung iba naman ay nasa spine, solar plexus, shins and temples, knees, ears at toes. She target the weak points huh.
"She may be bitchy but she's one of the most skilled when it comes to assenting the targets" Kade stated
Napadako naman ang tingin ko sa kapatid niya, si Diana. She's holding a big hammer while smashing all the obstacles. Minsan sala ang pagkakahampas niya pero dahil sa sobrang lakas nito ay nasisira pa din. She looks like Harley Quinn goody version.
"Unlike Danica, Diana is more on strength" sabi ni Kade "Mahina siya sa pag asinta pero sobrang lakas niya, lalo na kapag hawak ang hammer nya"
Kasunod ko namang tiningnan ang prince na may kulay lumot ang buhok. He's holding a nunchucks, it's a two sticks linked together by a short chain. Sinisira niya okaya sinasalag kung ano mang mga bagay ang hinahagis sakaniya.
"Si Draven naman ang pinaka mabilis saamin, though, I'm the one who possess the Air element, I'm still a little slower than him" sabi ulit ni Kade
Ahh.. Draven pala pangalan ng lumot na yun, balak ko na sana siyang tawaging Prince Lumot.