June 6.....
ဇြန္လ ေျခာက္ရက္ေန႔မွာ က်ေတာ္တို႔လက္ထပ္ဖို႔
ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္....။
လက္ထပ္ဖို႔သာရွိေတာ့ေသာအခ်စ္ခရီးလမ္းကို
ဘာမွထပ္အခ်ိန္မဆြဲခ်င္ခဲ့ေတာ့...။
ဘုရားေက်ာင္းႀကီးတခုမွာလက္ထပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့အခါ
လက္ထပ္ကတိစာခ်ဴပ္အျဖစ္တေယာက္ကိုယ္
တေယာက္ဝတ္ေပးခဲ့ၾကေသာလက္စြပ္ကေလးေတြ
အားၾကည့္ရင္းျပဳံးေနမွုေတြသည္လုံးဝမရပ္နိုင္ခဲ့ၾက။
ဘုရားေက်ာင္းထဲကလက္ခ်င္းဆုပ္ကိုင္လၽွက္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပးထြက္လာခဲ့ရင္းအျပင္သို႔ေရာက္
ေသာ္အခါ လိပ္ျပာငယ္သည္ ေသြးေၾကာစိမ္း
ေတြယွက္သန္းေနေသာလက္ေမာင္းေတြျဖင့္ပန္းပြင့္ေလးကိုပင့္ခ်ီကာ အၾကာႀကီးျပဳံးျပခဲ့သည္...။
ထိုအျပဳံးသည္...ငိုေႂကြးစရာေတြ...
ဝမ္းနည္းစရာေတြ...ခက္ခဲေသာေရြးခ်ယ္မွုေတြ
နာက်င္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြ
အားလုံးအတြက္ ေျဖရွင္းေပးလိုက္ေသာ
အေျဖတခုျဖစ္ခဲ့သည္။
Depression ကို ကုသရန္...ေခါင္းခဲခဲ့ရတာ...
ေဆးက လိပ္ျပာကေလး၏
အျပဳံးလွလွေလးတခု မွန္းသာသိခဲ့ရင္ေလ..
အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးေခြေခါက္ေနခဲ့မွာမဟုတ္...။
သူ သည္ျပဳံးျပေနေသာေကာင္ေလးအားနမ္းရန္
ေရွ႕သို႔တိုးလာေပမယ့္ အဆိုးအေပေလးက
ေနာက္သို႔ဆုတ္သြားသည္....။
Necktie အားဆြဲကာမ်က္ႏွာခ်င္းနီးကပ္ေစလိုက္
ၿပီးႏွဖူးေလးကို အနမ္းဖြဖြ ထိကပ္လိုက္ေတာ့
အသံေလးေတြထြက္ေအာင္ရီေမာခဲ့သည္...။
လက္ထပ္ျခင္းဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ....
အထပ္ထပ္ခ်ည္ေႏွာင္မဲ့ႀကိဳးလွလွေလး
ေတြကို အျမတ္တနိုးတန္ဖိုးထားရင္း
ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္၏
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကိုစတင္ျဖတ္သန္းခဲ့သည္...။
JinHyungက သူ႔ရဲ့လိပ္ျပာေလးကို
ကိုယ့္လက္ထဲစိတ္ခ်ခဲ့၍လားမသိ
ကိုရီးယားသို႔မိသားစုႏွင့္ျပန္ေနရန္
ထြက္ခြါသြားခဲ့သည္......။
လန္ဒန္ၿမိဳ႕ႀကီးတြင္ တိတိက်က်
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာက်န္ခဲ့ပါသည္။
ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္း ေဝဖန္မဲ့
ပတ္ဝန္းက်င္လည္းမရွိ.....။
စကားလုံးၾကမ္းေတြနဲ႔မတူဘူး မတန္ဘူး
ေအာ္ေနမဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းေတြလည္းမရွိ....။
ဘဝအသစ္တခုကိုလုံးဝေရာက္သြားခဲ့ၾကသည္။
JungKook ကလည္းနိုင္ငံေရးအႀကီးအကဲ၏
သားတေယာက္မဟုတ္ေတာ့သလို
Jimin ကလည္း ခ်မ္းသာလွေသာ
အသိုင္းအဝိုင္းႀကီးမွ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ဆရာဝန္
တေယာက္လည္းမဟုတ္ေတာ့....
JungKook ကပန္းခ်ီဆြဲေရာင္းသည္...
ျပခန္းေလးသည္ စီးပြါးေရးေပါ့.....
Jimin ကအခမဲ့ေဆးခန္းေလးမွာေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း
မြန္ျမတ္တဲ့ကုသိုလ္ေတြကိုယူသည္။
Jimin ဟာ...သူ႔ေၾကာင့္အရာခပ္သိမ္းကို
စြန့္လႊတ္ခဲ့တယ္....
Jimin ဟာသူ႔ေၾကာင့္ ခဏခဏငိုေႂကြးခဲ့ရတယ္
Jimin ဟာJimin ပါလို႔မယုံၾကည္နိုင္ေလာက္
ေအာင္ အရွုံးခံ ခ်စ္ေပးခဲ့တယ္...
တန္ရာတန္ေၾကးလက္ေဆာင္ျပန္ေပးစရာမရွိခဲ့....။
အခ်စ္ေတြအမ်ားႀကီးပုံေအာေပးၿပီး
တသက္လုံးေပ်ာ္ရႊင္စြာထားနိုင္ရင္ေတာင္
Jimin ရဲ့ ရင္းႏွီးခဲ့မွုေတြကို မေခ်ပနိုင္ပါ...။
ထို႔ေၾကာင့္ ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္းအခမဲ့ေဆးကုခန္းေလးမွ
သန့္စင္ေသာကုသိုလ္ေလးေတြအမ်ားႀကီး
ရေအာင္...ဘဝေန႔တိုင္းလူေကာင္းေလး
တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေအာင္....
ေငြေၾကးခက္ခဲေသာလူနာေတြရဲ့
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းအထပ္ထပ္ေျပာကာ
ေမတၱာစစ္ေမတၱာမွန္ေတြပို႔လႊတ္မွုကို
အခ်ိန္တိုင္းရေနေအာင္ ႀကိဳးစားေပးခဲ့တာ...။
ဒါက သူေပးနိုင္တဲ့အေကာင္းဆုံးလက္ေဆာင္ေလးပါပဲ....။
ေဆးခန္းကို ေနာက္က်၍ သြားသြားႀကိဳတိုင္း
လူနာေတြကို ေစတနာအရင္းခံျဖင့္
ဂ႐ုစိုက္ေပးေနေသာ ဆရာဝန္ေလးသည္....
နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ထိုင္ၾကည့္ေနရလည္း
မရိုးနိုင္ခဲ့ဖူး...။
ဆရာဝန္ႀကီးအိတ္ေလးကူဆြဲေပးလၽွက္ေဆးခန္းမွ
အိမ္သို႔လမ္းမီးတိုင္ဝါဝါေအာက္လက္တြဲေလၽွာက္
ျပန္ရေသာအခါတိုင္း....သူေျပာျပေသာ
လူနာေတြရဲ့ အေၾကာင္း အေတြ႕အၾကဳံေတြအေၾကာင္း
ေဆးပညာကိုနားမလည္ခဲ့ေသာ္လည္း
ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္ခဲ့ရသညိ။
အိပ္ယာဝင္ပုံျပင္ေတြကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ
ေျပာျပခဲ့မယ္ထင္ခဲ့ေသာ္လည္း...
လိပ္ျပာေလး၏အိပ္ယာဝင္ပုံျပင္ေလးေတြသည္
ဆရာဝန္ေလးရင္ခြင္ထဲဝင္ကာ ေျပာျပခဲ့ေသာ
ေဆးေတြအေၾကာင္း ကပ္ေရာဂါေတြအေၾကာင္း
ခြဲစိတ္ခန္းထဲကသဲထိတ္ရင္ဖိုအေၾကာင္းေတြသာ..။
မ်က္လုံးေလးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ျဖင့္နားေထာင္ေနတိုင္း
ဆရာဝန္ႀကီးက အသဲယားစြာ Moodေတြပ်က္ေအာင္
တရွုံ႔ရွုံ႔နမ္းခဲ့ျပန္သည္.....။
ရိုးရွင္းတဲ့ေန႔ေလးေတြ...ညေလးေတြပါပဲ.....။
တခါတေလေတာ့လည္းမရိုးရွင္းစြာ
ဆူဆူပူပူေန႔ရက္ကေလးေတြလည္းရွိခဲ့ေသးတာေပါ့...။
ကေလးဘဝကေနမေန႔တေန႔ကထိJinHyung၏
ျပဳစုယုယမွုေတြေအာက္ အစားအေသာက္
အဝတ္အစား က်န္းမာေရး ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္း
အားလုံးသည္လွည့္ၾကည့္စရာမလိုခဲ့......။
Jimin နဲ႔လက္ထပ္ၿပီးေသာ္အခါ
Jimin သည္ အိမ္ေတာ္ႀကီးတခု၏
ဘုရင္ေလးျဖစ္ခဲ့တာနဲ႔အညီ စိတ္တိုင္းမက်မွု
ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ပူညံပူညံသိပ္လုပ္လွပါသည္...
ဥပမာ....။
ေဆးခန္းမွျပန္လာတဲ့အခ်ိန္တိုင္းအိမ္တံခါး
ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္အေမာမေျပလွေသာ
ျမင္ကြင္းမ်ိဳးသည္တပတ္မွာေလးရက္ေလာက္ေတာ့
ၾကဳံရတတ္သည္.....။
"ဒီအိမ္ကပန္ခ်ီဆရာလည္းပန္းခ်ီဆြဲတာ
တအိမ္လုံးေျပးပီးဆြဲေနသလားမွတ္ရတယ္
စုတ္တံေတြက ဖိနပ္စင္နားေတာင္ေရာက္တယ္
ဘယ္ေလာက္စုစုစီးစီးသိမ္းေပးေပး
အျမဲတမ္း ဟိုတခု ဒီတခု....
ဖိနပ္ကိုခၽြတ္ပီးရင္ ဖိနပ္စင္ေပၚတခါထဲတင္ေလ
ကေလးေလးလား ေနာက္ကအကုန္လိုက္လုပ္
ေပးေနရေအာင္.....
မုန့္ေတြကိုမစားနဲ႔လို႔မေျပာဘူးစားပီးရင္း
အခြံေတြကို ၾကဳံရာပစ္ထားရေအာင္
ငါစည္ပင္သာယာမဟုတ္ဘူး....
အဆိုးဆုံးကနို႔ဗူးေတြ.....
ဘယ္မွာလဲ JeonJungkook...!!!!"
အိမ္ထဲဝုန္းဒိုင္းက်ဲဝင္သြားကာအသံတိတ္ေနေသာ
လူကိုရွာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲတြင္
ၾကည့္ပီးလည္းအထပ္ထပ္ျပန္ၾကည့္ပီး
မရိုးနိုင္ေသာ HarryPotterဇာတ္လမ္းတြဲ
သည္အသံေပါင္းစုံျဖင့္လာေနလ်က္
ၾကည့္ေနေသာလူကေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္..။
"ေဘာင္းဘီတိုဝတ္မအိပ္နဲ႔လို႔အျမဲတမ္း
ေျပာတယ္....အေအးပတ္မွာစိုးလို႔
ေစတနာနဲ႔အထပ္ထပ္ေျပာလည္းမရဘူး..."
ေဘးနားတြင္ရွိေနေသာေစာင္အပိုင္းေလးအား
လႊမ္းျခဳံေပးလိုက္ၿပီးညစာစားရန္မီးဖိုခန္းထဲသို႔
ဝင္သြားသည္...။
အုပ္ေစာင္းဆြဲဖြင့္လိုက္ခ်ိန္ေတြ႕ရေသာ
စားစရာမွန္သမၽွေကာင္းသည္ဆိုးသည္မသိ
JungKook စီစဥ္ေပးထားတဲ့အတိုင္းစားခဲ့သည္။
အိမ္မွာေနစဥ္က ဟင္းပြဲေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္
ဂ်ီးမ်ားခဲ့ေသာမင္းသားေလးဘဝမွ
ေပါင္မုန့္တခ်ပ္ႏွင့္အသားတခ်ိဳ႕ဆိုလည္း
ပါးစပ္ထဲထည့္နိုင္ခဲ့ပါသည္။
စားေနစဥ္ အဆိုးေကာင္ေလးက
ပူလာ၍ေစာင္ကိုကန္ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္
သက္ျပင္းတခ်က္ခ်ကာ ေျပးသြားရင္း
ေစာင္ျပန္ျခဳံေပးရေသးသည္။
တင္ပါးကိုတခ်က္ေလာက္ရိုက္လိုက္လၽွင္
ေနာက္ထပ္ကန္မခ်ေတာ့....။
ဒီလိုပါပဲ....Keypointေလးေတြကေတာ့
အတူတူေနတာၾကာလာေလေလသိလာေလေလပါပဲ.....။
ညဘက္ဆိုသူကအိပ္ယာေစာေစာဝင္တတ္ၿပီး
မနက္ဆို ျပခန္းသြားရန္ေစာေစာထတတ္သည္...။
တကိုယ္လုံးကို မနက္ေစာစာအိပ္ေနလၽွင္လည္း
သိပ္အလိုက္မသိတတ္...ေၾကာင္ေလးတေကာင္လို
တိုးေဝွ႕နမ္းရွုံ႔ကာ တခ်က္ေလာက္ေအာ္ထုတ္လိုက္
ရင္မ်က္ႏွာေျပးသစ္တတ္သည္။
"Honey က်ေတာ့္ ႏူတ္ခမ္းေမႊးေတြ
ပါးသိုင္းေမႊးေတြနည္းနည္းထြက္လာျပန္ၿပီ.."
"Honey....သြားတိုက္ေဆးကုန္ေနတယ္...."
"Honey...က်ေတာ္ ေျခအိတ္တဖက္ေရာ...."
"Honey....ဖုန္းအားသြင္းႀကိဳး....."
"Honey...Necktie ကအဆင္မေျပဘူး..."
"Honey ! Honey! Honey!....."
နားႏွစ္ဖက္ကိုဖိပိတ္ကာအိပ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း
မနက္ခ်ိန္ခါ ေတးသံသာေလးလို
အဆက္မျပတ္သူက တတြတ္တြတ္လုပ္သည္။
အလုပ္မသြားမခ်င္းသူထလာၿပီးမလုပ္ေပးမခ်င္း
အခန္းထဲတြင္ေယာက္ယက္ခတ္ေနတတ္သည္။
သက္သက္မဲ့ေတာ့ လုပ္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္...
ဒီေကာင္ငယ္ေလးဟာတကယ္ဘာမွမလုပ္တတ္
ဘာမွမသိေနတာ...JinHyungကအဆင္သင့္ေပး
မွုေတြနဲ႔ဘဝကိုျဖတ္သန္းခဲ့တာမို႔
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးရမဲ့အခ်ိန္လည္း
Honey ဟုသာ ဂ်ီက်ခဲ့စိုးမိုးခဲ့ပါသည္.....။
JinHyungႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဘယ္လိုေနခဲ့သလဲမသိ။
စိတ္မရွည္တတ္ေသာဆရာဝန္ေလးသည္
အိပ္ေရးမဝသည့္မနက္ခင္းတိုင္းကို
ခေလးတေယာက္မူႀကိဳပို႔သလိုလုပ္ငန္းေဆာင္တာ
မ်ားျဖင့္ ယူထားေသာေယာက်္ားေကာင္ေလးအား
အလုပ္အေကၽြးျပဳရသည္....။
"ဆံပင္ေတာင္ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဆိုးတတ္တာ
ဒါက်ငါရိတ္ေပးမွလား...
သြားတိုက္ေဆးကုန္ေနရင္ ဒီဗီရိုထဲမွာအျပည့္
ဝါးစားရင္ေတာင္မကုန္ဘူး
ေျခအိတ္ေတြက ဒီမွာေလ...စသိမ္းထဲက
ႏွစ္ဖက္လုံးကိုစည္းကမ္းရွိရွိသိမ္းရင္
ေပ်ာက္စရာမရွိဘူး....
အားသြင္းႀကိဳးကငါဖြက္ထားတာ
မင္းတန္းလန္းႀကီးအျမဲသုံးလို႔
ထေပါက္မွာေၾကာက္လို႔.....
Necktie ကဒီလိုမ်ိဳးစည္းရတယ္...
ေယာက်္ားျဖစ္ၿပီးခုထိဒါကိုမလုပ္နိုင္ေသးရင္
ငါမင္းကိုဘယ္လိုအားကိုးမလဲ
ခလုတ္တိုက္တိုင္း..Honeyလို႔ေအာ္မေနနဲ႔...."
စိတ္ေကာက္ျခင္းအႏုပညာမွာဟိုးအရင္ထဲက
ေျပာင္ေျမာက္လွေသာလိပ္ျပာငယ္ဟာ
စိတ္ေပါက္လို႔တခါတရံေအာ္မိလၽွင္
ေကြးေကာက္ကာေဆာင့္ေအာင့္ထြက္သြား
တတ္သည္...။
ျပန္ေခ်ာ့သူသည္ ႀကီးတဲ့သူParkJimin သာ
လၽွင္......။
တခါတေလ အေကာက္လြန္ကာအခန္းထဲဝင္
ပန္းခ်ီဆြဲေနတတ္ၿပီး သူဘာေျပာေျပာ
မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္သည္....။
လိပ္ျပာကေလး၏အလွဆုံးအခ်ိန္ကို
ျပပါဆိုလၽွင္ဝိုင္းစက္ေနေသာမ်က္လုံး
ေလးေတြနဲ႔စုတ္တံေလးကိုင္ကာအာ႐ုံေတြ
စီးေမ်ာရင္းပန္းခ်ီဆြဲေနေသာအခ်ိန္တခု
ျဖစ္ပါလိမ့္မည္....။
တခါတေလေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးေတြကို
တတိတိကိုက္ရင္း အေရာင္ျခယ္ေနေသာပုံ....။
တခါတေလ သူ႔ပုံတူေတြဆြဲကာ
တဖြဖြနမ္းေနတတ္ေသာပုံရိပ္ေလးေတြဟာ
စြန့္လႊတ္ခဲ့ရေသာ အရာခပ္သိမ္းအား
ေနာင္တမရွိေအာင္စြမ္းေဆာင္နိုင္ပါသည္...။
ပ်ားလိေမၼာ္သီးေလးေတြအခြံခြါေပးကာေခ်ာ့ရသည္...
တခါတေလေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီေလးေတြေပါ့....
တခါတေလက်ေတာ့္ ပန္းသီးစိတ္ကေလးေတြ....
Coffeeေကာင္းေကာင္းတခြက္ေဖ်ာ္ရင္း
ထိုင္ေစာင့္ရသည္....။
စိတ္ေကာက္ေျပကာ
ဒီလိုေနဖို႔အတြက္သူဘယ္အခ်ိန္ထဲက
စီစဥ္ခဲ့ရေၾကာင္း...
ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲခဲ့ေၾကာင္း
ငါးလေလာက္လည္းပစ္ထားတာကိုခံခဲ့ရေၾကာင္း
Necktie ေလးမစည္းတတ္တာနဲ႔
အထင္မေသးသင့္ေၾကာင္း လန္ဒန္တၿမိဳ႕လုံး
ၾကားေအာင္ ေအာ္ဟစ္တိုင္တည္တတ္သည္။
နားလည္ပါၿပီဟု...အလံျဖဴျပရင္ေတာင္
တခါတေလ မေလၽွာ့ခ်င္....
ဆိုးလို႔ရ၍ မိုင္ကုန္ ကို ဒီကေလးေပါက္ေလး
ဆိုးခဲ့တာ.....။
Saturday Sunday ေတြေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး
နားရက္ယူကာ အိမ္မွာတေနကုန္အတူတူရွိ
တတ္ၾကသည္....။
Fridayညမ်ိဳးေတြမွာ Jiminသည္အဆိုးခံနယ္ေျမ
တခုျဖစ္ၿပီး တကိုယ္လုံးကိုက္ရာေတြနဲ႔
ျပည့္ႏွက္ေနတတ္သည္....။
မိုးလင္းလာ၍ ၾကဳံရာ ရွပ္အက်ီႀကီးႀကီးတထည္ႏွင့္
ေဘာင္းဘီတိုတိုတထည္ဝတ္ကာ
မနက္စာျပင္ဆင္ေနေသာပုံရိပ္သည္...
မီးဖိုေဘာင္ေပၚဆြဲတင္ကာ မနက္စာအစား
ႏူတ္ခမ္းေတြကိုအစားထိုးစားရသည္အထိ
သိပ္လွပါသည္...။
တခါတေလလည္းမနက္စာမစားျဖစ္ခဲ့ၾကပါ...။
စေန တနဂၤေႏြက ရန္လည္းသိပ္ျဖစ္ခ်ိန္မရွိခဲ့....။
ခါးေသးေသးေလးကိုဆြဲလွဲရင္ႏွစ္ေယာက္အိပ္
အိပ္ယာအက်ယ္ႀကီးထဲ စိတ္ႀကိဳက္
အသဲယားခြင့္ရွိခဲ့တဲ့ Weekend ေတြ...။
"Harrypotter....ကေလ...."
"ေတာ္ပီ ေတာ္ပီ...ငါHarrypotter
အေၾကာင္းမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး
ၾကားရလြန္းလို႔ မင္းေရာ သူေရာနဲ႔
အတူတူေနေနရသလိုေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ...."
"က်ေတာ္နဲ႔ပဲအတူတူေနရမွာပါ...."
"Harrypotter ကိုလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
ကေလးေလးဘဝကၾကည့္ခဲ့ရတာေလ...
ႀကီးလာေတာ့အႀကိဳက္ဆုံးMovie
တခုလိုပဲသိမ္းထားလိုက္ၾကေပမယ့္
က်ေတာ္က်ေတာ့ ျပသနာေတြအမ်ားႀကီး
ငယ္ငယ္ကရွိခဲ့ေတာ့ ခုမွၾကည့္ရပီး
အရမ္းစြဲစြဲလန္းလန္းႀကိဳက္သြားလို႔ပါ....."
ထိလြယ္ရွလြယ္....အခ်စ္ခံေလးJeonJungkook ဟာ
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔လည္းဇာတ္နာတတ္ပါေသးသည္။
"အျမဲတမ္း ငါ့ကိုလူဆိုးျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္..."
Harrypotter ဆီမွအာ႐ုံေတြလႊဲကာ
လည္တိုင္တေလၽွာက္နမ္းသည့္ဘက္သို႔
ေရာက္လာသည္...။
လက္ေတြသည္ အဝတ္လြတ္ေနေသာ
ေပါင္တံေတြအေပၚစုံခ်ည္ဆန္ခ်ည္....
"က်ေတာ့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ....."
"မင္းခ်စ္တာထက္ပိုပီးခ်စ္တယ္..."
"ဘယ္အခ်္ိန္အထိခ်စ္မွာလဲ..."
"ခ်စ္ေပးလို႔ရမဲ့အခ်ိန္ေတြအထိ...."
"လွတယ္ Jimin....."
"ငါသိပါတယ္...ငါဘယ္ေလာက္
လွသလဲ...မင္း႐ူး႐ူးမူးမူး
ႀကိဳက္ခ်င္ေအာင္လည္း
ငါကအရမ္းPerfect ျဖစ္တယ္ေလ..."
"..ဒီမ်က္ႏွာထားေလးက ဘယ္လိုေတာင္
အသဲယားေအာင္ ေခ်မိုးေနရသလဲ..
ၾကည့္လို႔မရလိုက္တာ...."
"ဒါေပမယ့္လည္းမင္းၾကည့္လို႔မဝခဲ့ဘူးမလား..."
"ဟုတ္တာေပါ့...Park Jimin ကို
ႀကိဳက္လို႔ ေသေတာ့မွာ..ဒီေကာင့္ဘဝက..."
Jimin ၏လက္ေခ်ာင္းေလးေတြသည္အဝတ္မဲ့ေနေသာ
ရင္ဘက္ေတြဆီထိေတြ႕လာသည္....။
"မင္းကိုငါလည္းအရမ္းႀကိဳက္ခဲ့တာပါ..
အထူးသျဖင့္ဒီရင္ဘက္ေတြ...."
"ရွက္လိုက္တာဗ်ာ...အဲ့လိုႀကီးေျပာေတာ့..."
"ပီးေတာ့...ဒီေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးေတြေရာ
မ်က္လုံးလွလွေလးေတြေရာ
ႏူတ္ခမ္းပါးပါးေလးေတြေရာ....
မ်က္ေတာင္စင္းစင္းေလးေတြလည္းပါတယ္....."
"တကယ္ႀကိဳက္တာလား..."
"တကယ္..."
"တကယ္ေနာ္..."
"လိမ္စရာလား....."
ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရီသံေလးေတြနဲ႔အတူ
တေနကုန္အခန္းထဲကထြက္မလာေတာ့...။
"ငါ ညစာ မျပင္ေပးနိုင္ဘူးေနာ္
မင္းဒီလိုဆိုးဝါးေနရင္...."
"မျပင္နဲ႔ အျပင္မွာထြက္စားမယ္..."
"JungKook..!!!"
ဆရာဝန္ေလး၏ျငင္းဆိုသံေတြ
လိပ္ျပာေလး၏ ဂ႐ုမစိုက္သံေတြ...။
Holiday ေတြကေတာ့....
ေနပူပူမိုးရြာရြာ...
JungKookရင္ခြင္အက်ယ္ႀကီးထဲ
တေနကုန္ခိုးနားလိုက္တာမ်ားပါတယ္...။
တခါတရံက်လည္းအိမ္ေထာင္ဦးစီးႀကီးလို
တခါတရံက်ေတာ့လည္းဆိုးတတ္လြန္း
ေသာကေလးေလးတေယာက္ေယာက္လို
က်ရာဇာတ္႐ုပ္မွာပိုင္နိုင္လြန္းတဲ့လိပ္ျပာကေလးပါ...။
ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲရွိခဲ့ၾကတယ္။ပတ္ဝန္းက်င္မသိ
အသိုင္းအဝိုင္းမရွိ...ရာသီေတြကိုျဖတ္သန္းခဲ့ရင္း
လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရဲမိုးသဲလွတဲ့ေန႔ေတြမွာဆို
မွန္ျပတင္းေပါက္နားတြင္ႏွစ္ေယာက္အတူတူ
ထိုင္ရင္းCoffee ေႏြးေႏြးေလးႏွစ္ခြက္နဲ႔အတူ
လိပ္ျပာငယ္၏ပုခုံးေလးအားမွီကာ
က်န္ခဲ့ေသာ အတိတ္လွလွေလးေတြကို
ေအးစိမ့္စိမ့္ရာသီဥတုေလးေတြျပန္လြမ္းခဲ့ၾကသည္။
ပန္းခင္းထဲက ပထမဆုံး အနမ္းေတြအေၾကာင္း....
ေတာင္တန္းၾကားမွာခ်ိန္းေတြ႕ခဲ့တဲ့
ညေမွာင္ေမွာင္အေၾကာင္းေတြ.....
ဆိုးလ္ၿမိဳ႕မွာက်န္ခဲ့တဲ့ေခါင္းမိုးထပ္အိမ္ေလး
အေၾကာင္း....
ဘယ္သူကဘယ္အရာေတြကိုပိုလြမ္းမိေၾကာင္း
ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေျပာတတ္ၾကသည္...။
ဆိုးဝါးေသာျဖစ္ရပ္ေတြကေတာ့ေယာင္၍ပင္
မပါလာခဲ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး
နာက်င္စြာပင္ဘယ္ေတာ့မွထုတ္မေျပာေတာ့
ရင္ခုန္ခဲ့ရမွု ခ်စ္ခဲ့ရမွု အပိုင္းအျခားေလးေတြကို
သာေရြးခ်ယ္ေျပာခဲ့ၾကသည္....။
လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရဲ့ေဆာင္းရာသီဆို အေႏြးထည္ဆင္တူ
ေလးဝတ္ကာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ Christmas လို
NewYear လို ပြဲေတာ္မ်ိဳးကို ၿခံဝန္းေလးထဲ
ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္..။
Christmas လက္ေဆာင္အနမ္းေတြေပးရင္း
ၿခံဝန္းေလးထဲ ႏွစ္တိုင္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္။
ေႏြဦးေရာက္တဲ့အခါ လန္းလန္းဆန္းဆန္း
အဝတ္အစားဒီဇိုင္းေတြနဲ႔ အလွဆုံးကမ္းေျခ
ေတြဆီသြားကာ ဟန္းနီးမြန္းခဏခဏထြက္ရျခင္း
ကိုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးသေဘာက်လွပါသည္။
ကမၻာႀကီးကဘာေတြျဖစ္ပ်က္ျဖစ္ပ်က္
သူတို႔မသိခဲ့...စိတ္မဝင္စားေနခဲ့ေတာ့.....။
ရာသီဥတုေတြေျပာင္း
ေန႔ေတြေျပာင္း လေတြေျပာင္း ႏွစ္ေတြေျပာင္း
ခဲ့လည္း....ပုံစံခြက္အခ်စ္ကမၻာငယ္ေလးထဲမွာ
ပဲ တေယာက္ကိုတေယာက္ၾကည့္ရင္း
တေယာက္ကိုတေယာက္ဂ႐ုစိုက္ရင္း
တေယာက္ကိုတေယာက္ပုံေအာခ်စ္ရင္း.နဲ႔ပဲ
အရိုးရွင္းဆုံးျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္......။
ခ်စ္ၾကဖို႔အျပင္တျခားေသာအေရးကိစၥမ်ားမရွိ
ဒီအခ်စ္ကေလး ေမြးဖြားလာဖို႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္
မ်ားသည္...ျပန္ေျပာျပဖို႔ေတာင္မလြယ္ေတာ့သလို
႐ုပ္ဆိုးခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္....
အတိတ္ဆိုးေတြကိုအပီးေမ့ပစ္ကာ....
အတိတ္ေကာင္းေလးေတြကိုသာတဖြဖြျပန္ေျပာခဲ့ၾကသည္။
ဒီခ်စ္ျခင္းအသိုက္အျမဳံေလးကိုျဖင့္....
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးအထိအခိုက္မခံ
ရိုးေျမက်...သိမ္းဆည္းတန္ဖိုးထားဖို႔
ကတိစကားေတြကလည္းအထပ္ထပ္.....။
2021...Feb 14🤍
"Jimin....သူမ်ားဒိုင္ယာရီကို ခိုးမဖတ္ရဘူးေလ...."
"ငါခိုးဖတ္လို႔လား...ေပၚတင္ဖတ္ေနတာကို...."
အိပ္ယာေပၚတြင္ကန့္လန့္ျဖတ္လွဲကာ
Butterfly JEonဆိုတဲ့ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကို
စိတ္ဝင္တစားဖတ္ေနခဲ့တဲ့သူ.....။
စာအုပ္ထဲသူ႔ကိုသိပ္ျမတ္နိုးရျခင္းေတြကလြဲက်န္တဲ့
စာတေၾကာင္းေတာင္မပါတဲ့အတြက္
မ်က္ႏွာေလးသည္ ညအိပ္မီးေရာင္တြင္
ျပဳံးေနတာမရပ္ခဲ့....။
ကမၻာတဆုံးခ်စ္ျခင္းတရားမ်ိဳးနဲ႔
ဒီလူသားကိုခ်စ္ခဲ့တာပါ
ဒီဘဝတင္မကဘူးေနာင္သံသရာအထိပါ
အိမ္မက္ေတြတူခ်င္ခဲ့တာပါ
"ဒါေပါ့ ဒါေပါ့...ငါလည္းJungKookေလးနဲ႔
အိမ္မက္ေတြတကယ္တူခ်င္ခဲ့တာ....."
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ေကာင္ေလးဆိုတဲ့
ေခၚသံေအာက္မွာရွိသလား....
ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေတြမွာေရာခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိသလား
က်ေတာ့္အတြက္ေတာ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကမေရမရာ
ခံစားခ်က္သက္သက္ပါပဲေလ
"ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကခုမင္းေရွ႕မွာေရေရ
ရာရာႀကီးပါကြာ....."
JungKookသည္သေဘာက်စြာျပဳံးလိုက္
ခုတင္ေခါင္းရင္းအားမွီကာဒိုင္ယာရီေအာ္ဖတ္ေနသူ
ဆရာဝန္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ထားလိုက္သည္။
ရင္ဘက္ကိုအက်အနမွီကာသူ႔အတြက္ရည္စူးခဲ့ေသာ
ကဗ်ာေတြအားသေဘာတက်အသံထြက္
ဖတ္ရင္းရွက္ရွက္သြားတတ္ေသးသည္...။
ခံစားမွုေတြအတြက္ဆိုေပမယ့္
ေလးဟာျမႇားကိုလက္လႊတ္ခဲ့ရတာပါပဲ
ဒီအိမ္မက္မွာခင္ဗ်ားဟာေလးသည္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး
က်ဴပ္ကျမႇားအစင္းစင္းစိုက္ဝင္ေနတဲ့
စစ္ျမင္းတစ္ေကာင္သာျဖစ္တယ္
"ျမႇားအစင္းစင္းစိုက္ဝင္ခဲ့တာငါပါကြာ...."
က်ေတာ္လည္းနင့္သီးစြာနာက်င္ခဲ့ရေၾကာင္း
ဒီလူသားကိုေတာ့သိေစခ်င္တယ္
တခ်ိဳ႕ညေတြမွာေတာ့
Butterfly ေတးသြားေတြနားေထာင္ရင္း
အခ်ိဳၿမိန္ဆုံးလႊတ္လိုက္တဲ့ျမႇားတစင္းကိုပဲ
တမ္းတေနမိတယ္....
"Butterfly သီခ်င္းထဲကစာသားေတြက
မင္းကိုေရာ ငါ့ကိုေရာပါကိုယ္စားျပဳခဲ့တာပဲ...."
တခ်ိဳ႕ညေတြက်ေတာ့လည္း
ေစာင္ျဖဴျဖဴေအာက္က
ဒီလူသားအလွေတြကိုလြမ္းေမာရင္း
အရွုံးခံရေသးတယ္...
"အမယ္....လြမ္းတာေတာင္အရွုံးခံလြမ္းတာ..."
ဒီလူသားဟာအရွုံးကလြဲၿပီးဘာမွခ်န္မထား
ခဲ့တဲ့သူ...
"ခုအမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးေနပီေလေနာက္တခါ
ေယာင္လို႔ေတာင္အဲ့ဒီလိုမေတြးနဲ႔ေတာ့...."
မ်က္ႏွာေလးကသူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္ကာသတိေပး
သလိုေျပာေတာ့ဆံပင္ညိဳညိဳေလးေတြကို
တိုးဝင္နမ္းပစ္လိုက္သည္.....။
ခြင့္လႊတ္ပါ
ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္က
ေဆးနဲ႔စုတ္ကိုအရိုးသားဆုံးခ်စ္သလိုမ်ိဳး
ဒီလူသားကို က်ေတာ္ခ်စ္ခဲ့မိပါတယ္
"ေဆးနဲ႔စုတ္ေတြကိုေတာ့ဟိုနားထားဒီနားထား
ငါပဲလိုက္သိမ္းေနရပီး ....."
JungKookသည္အသံထြက္သည္အထိသေဘာတက်
ေအာ္ရီမိခဲ့သည္....။ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႔ကဗ်ာကို
ဒီဆရာဝန္ေဆးစာနဲ႔မ်ားမွားဖတ္ေနတာလား....။
ခြင့္လႊတ္ပါ...
ရင္ဘက္တေလၽွာက္ျဖတ္စီးသြားတဲ့
အနမ္းေတြကိုလြမ္းမိရင္....
"ဘာေတြေရးမွန္းလည္းမသိဘူး......"
"က်ေတာ္ဘာကိုေရးခ်င္ေနလဲJimin သိပါတယ္..."
ခြင့္လႊတ္ပါ
ေႏြဦးသစ္ရြက္ဝါေတြေႂကြတဲ့ေန႔မွာ
ကရားေရသြန္ေျပာမိတဲ့စကားေတြအတြက္ရယ္
အသြားအျပန္ေမတၱာမ်ိဳးေမၽွာ္လင့္မိေပမယ့္
က်ေတာ့္ကို မယုယေစခ်င္တဲ့
အတၱအတြက္ရယ္..
ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္ေအာက္မွာ
ႀကီးေကာင္ႀကီးမားနဲ႔ေျခာက္ျခားမိတဲ့အတြက္ရယ္
ခြင့္လႊတ္ပါ....
"ခြင့္လႊတ္ပါတယ္...."
က်ေတာ့္ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ...Jimin...
အဆုံံးအစမဲ့....
အလြမ္းဝကၤပါထဲ က်ေတာ္မိုက္႐ူးရဲဆန္စြာ
လက္ပစ္ကူးေနခ်င္ပါတယ္.....
"ကူး...စမ္း..."
Jiminကေတာ့...ဘဝကေလးလွေနမွျဖစ္မယ္...
Jiminဟာ ေအးခ်မ္းေနမွျဖစ္မယ္...
Jiminဟာ ေကာင္ေလးအတြက္...
လမင္းတစင္းလိုျဖစ္တည္မွုမ်ိဳးမို႔...
က်ေတာ္ ေငးပဲၾကည့္ပါရေစ....
က်ေတာ္ ေငးပဲၾကည့္ပါရေစ.ဗ်ာ.....။
"ေနစမ္းပါအုန္း....ဘာကိုမင္းကေငးၾကည့္ခ်င္တာလဲ
ငါဒီေလာက္ခ်စ္ေပးခဲ့ရတဲ့အထိေတာင္
ေငးၾကည့္ေနဖို႔ကိုစဥ္းစားနိုင္ေသးတာလား...."
"Dateကိုၾကည့္ေလဗ်ာ...
အဆင္မေျပခင္ကေရးထားတဲ့ဟာကို....."
စားပြဲေပၚရွိေဘာပင္တေခ်ာင္းအားဆက္ခနဲ
ဆြဲယူကာေနာက္ဆုံးစာေၾကာင္းအား
ဆြဲျခစ္ခ်လိုက္ေသာသူ....။
"ဘာလို႔ဖ်က္ပစ္တာလဲ...ေသခ်ာေရးထားရ
တာကို...ကုန္ပါပီ....
ပန္းခ်ီတခ်ပ္ စာတေၾကာင္း ကဗ်ာတပုဒ္ရဖို႔
ဘယ္လိုမ်ိဳးရင္းႏွီးခဲ့ရလဲမသိဘဲ..."
"ငါမွမႀကိဳက္တာ...."
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္စာတေၾကာင္းျပန္ျပင္
ေရးေနျပန္သည္...။
Jiminကေတာ့...ဘဝကေလးလွေနမွျဖစ္မယ္...
Jiminဟာ ေအးခ်မ္းေနမွျဖစ္မယ္...
Jiminဟာ ေကာင္ေလးအတြက္...
လမင္းတစင္းလိုျဖစ္တည္မွုမ်ိဳးမို႔...
က်ေတာ္ တသက္လုံးထာဝရမခြဲခြါစတမ္း...
အသဲႏွလုံးေတြပုံအပ္ၿပီး
သဲသဲလွုပ္ခ်စ္ပါရေစဗ်ာ.....
JeonJungkook
"ဒါမ်ိဳးမွေပါ့....ဘယ္ေလာက္အဆုံးသတ္လွသလဲ
မင္းနဲ႔ငါက ခ်စ္ဖို႔ကံၾကမၼာကလြဲရင္
ဘာကံၾကမၼာမွမရွိဘူး ေငးၾကည့္ဖို႔ဆိုတာ
အေဝးႀကီးပဲ ေကာင္ေလး....
ငါမင္းကိုသိပ္ကိုခ်စ္တာ...
ဒီလိုစာေလးေတြကိုေတာင္နားမလည္ေပးခ်င္ဘူး"
ခံစားခ်က္ကိုမ်က္ေမွာင္ေလးက်ဳံ႕ကာ
ေသေသခ်ာခ်ာေျပာျပခဲ့ၿပီး
Jimin သည္ေနာက္ထပ္စာရြက္ေတြကို
လွန္ေနျပန္သည္...။
"ထပ္ျပင္ခ်င္ေသးရင္
မႀကိဳက္တဲ့ေနရာကိုထပ္ျပင္လိုက္ပါအုန္း..
မေက်နပ္လို႔ ကဗ်ာအသစ္ခုစပ္ေပးရမယ္ဆို
လည္းရတယ္...."
"ရပါပီ......ေငးၾကည့္မွာကိုပဲမႀကိဳက္တာ
က်န္တာကငါ့ကိုတအားႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္း
ေတြေရးထားလို႔အဆင္ေျပတယ္...."
လိပ္ျပာကေလးသည္ထပ္ရီေမာလၽွက္
ႏူတ္ခမ္းေတြကိုအတင္းအက်ပ္နမ္းလာကာ
စာအုပ္ကိုလက္ထဲကဆြဲယူလိုက္ၿပီး
စားပြဲေပၚသို႔ပစ္တင္လိုက္သည္...။
Butterfly JEONဆိုေသာ
ParkJimin ကိုခ်စ္ရေၾကာင္းေတြအား
တခမ္းတနားေရးသားထားေသာ
စာအုပ္ေလးသည္ စာမ်က္ႏွာေတြတဖ်က္ဖ်က္
လွန္သြားကာပိတ္သြားခဲ့သည္။
ညမီးေရာင္မွိန္မွိန္တြင္ရင္ခြင္ေအာက္သို႔လူကို
ဆြဲခ်လိုက္ေသာJungkook၏
လက္မသည္ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးဆီသို႔
ဖြဖြေလးပြတ္ဆြဲသြားကာ...သြားျဖင့္မနာ
ေအာင္ကိုက္လိုက္သည္.....။
လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြသည္.....
မ်က္ႏွာတခုလုံးအားမထိရက္သလို
မကိုင္သလိုတခုခ်င္းလိုက္လံထိရင္း
Jungkook မ်က္လုံးေတြသည္အဆုံးမဲ့
ရီေဝေနခဲ့သည္။
ဒီလိုအေျခအေနေတြ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ဖူးပီးေသာ္လည္း....
အေတာင္ပံခတ္သံမ်ားသည္ဘယ္တုန္းကမွ
ရိုးအီသြားတယ္မရွိ......။
တေန႔တျခားေယာက်္ားတေယာက္၏
ပုံရိပ္အားထင္ေပၚလာေလေသာJungkook
ဟာ မ်က္စိေရွ႕တင္...အင္အားႀကီး
လိပ္ျပာတေကာင္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးၿပီ....။
အခန္းမီးကိုမွိတ္ခ်လိုက္သည္....။
အလြတ္ရေနေသာခႏၶာကိုယ္တခုလုံးကို
ကၽြမ္းက်င္စြာလွုပ္ရွားသြားပုံက
တကယ္ပင္႐ူးမတတ္......။
"Happy Valentines Day Honey.....!
ပါတီေသးေသးေလးစီစဥ္ထားေပမယ့္
က်ေတာ္ အရင္ခ်စ္ပါရေစ....
Honeyဒီည သိပ္အသဲယားစရာေကာင္းေနလို႔...."
"ပါတီေတြကရွုပ္ပါတယ္ကြာ.လုပ္မေနနဲ႔..."
ႏူတ္ခမ္းေလးဆူကာစိတ္အလိုမက်ပုံသည္
ႏွစ္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမၽွသိပ္ပြင့္လင္းလာခဲ့
ေသာသူ....။
လိပ္ျပာငယ္သည္သေဘာက်စြာ
ပါးႏွစ္ဖက္အားဆြဲဖ်စ္လိုက္ရင္း....
"Park Jimin ကို တကယ္မနိုင္ပါဘူး ဗ်ာ...."
ဖတ္၍မဝခဲ့ေသာကဗ်ာ...
နမ္း၍မဝခဲ့ေသာပန္းပြင့္ငယ္
သိမ္းပိုက္လို႔မဝနိုင္ေသာ ခႏၶာေဗဒအႏုပညာသည္
ႏွစ္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ
သစ္လြင္တုန္း...လွပတုန္း...
ဆန္းၾကယ္ေနတုန္း...
ရွက္ျပဳံးေတြျပဳံးျပတိုင္း....
ဒီလိပ္ျပာ....အေတာင္ပံေတြေပ်ာက္ရတယ္..
ေကာင္ေလးလို႔....တိုးတိုးေလးညီးတိုင္း...
ေဝဒနာကပိုတိုးတယ္....
ေနာက္ႏွစ္ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားအထိေတာင္
လွသြားနိုင္အုန္းမွာလဲ....။
Valentines Dayမို႔ သူစီစဥ္ထားေသာ
ၿခံဝန္းထဲက စားပြဲေလးသည္
ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြထြန္းရန္သာက်န္ပါသည္။
လန္ဒန္ၿမိဳ႕၏ညသည္ၾကယ္ေတြစုံကာ
February ညေလေျပေလးေတြ
အမ်ားႀကီးတိုက္ခတ္ခဲ့သည္။
အလွေလးကို ခ်စ္ခဲ့ၿပီးေနာက္
ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ၿခံဝန္းထဲသို႔ခ်ီေခၚလာရသည္။
သူ႔Shirtအက်ီႀကီးႀကီးေတြကိုသာ
အိမ္မွာေနရင္ အျမဲဝတ္တတ္သူမို႔
ခုလည္းေဘာင္းဘီတိုတိုေလးႏွင့္
Shirtအက်ီကိုဖရိုဖရဲေလးဝတ္ထားကာ
ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလးလက္ထဲပါလာသည္....။
ခုံတြင္ခ်ေပးလိုက္ကာ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းၿပီး
ဝိုင္ေတြငွဲ႕ေပးေတာ့...ခြက္ခ်င္းတိုက္ၿပီး
ႏွစ္သက္စြာေသာက္ေနခဲ့တဲ့သူ....။
"ဒီႏွစ္Valentines Dayလက္ေဆာင္ေလး
ကိုေပးပါေတာ့မယ္...."
လိပ္ျပာငယ္သည္ တေယာေလးထုတ္ကာ
Butterfly သံစဥ္ေလးအား
Valentines Day လက္ေဆာင္အျဖစ္
စီးစီးေမ်ာေမ်ာစတင္တီးျပသည္။
သံစဥ္ေလးစထြက္ေပၚလာသည္ႏွင့္
ၿခံထဲသို႔ေရာင္စုံလိပ္ျပာေလးေတြတိုးဝင္လာကာ
Jimin ေဘးနားဝိုင္းဝန္းခစားေနရသလိုမ်ိဳး
ျမင္ရလာသည္အထိ.......။
တေယာထိုးေနေသာလိပ္ျပာေလးအား
ေငးၾကည့္ေနရင္း.....
သံစဥ္ေတြကိုလည္းႏွလုံးသားထဲသို႔
စူးနစ္ဝင္ေရာက္သည္အထိနားစိုက္ေထာင္သည္။
ထိုသံစဥ္ေလးဟာသူတို႔စခ်စ္ခဲ့တဲ့ေန႔က
လူေတြအမ်ားႀကီးေရွ႕လိပ္ျပာငယ္
ပထမဆုံးတီးျပခဲ့ေသာ..သီခ်င္းေလး....။
လြမ္းစရာပါပဲ....
ထိုအခ်ိန္ကလိပ္ျပာေလးဟာကေလးေလး
တေယာက္လိုအျပဳအမူေလးေတြနဲ႔...
ပစၥဳပၸန္ကလိပ္ျပာေလးကေတာ့ေယာက်္ားဆန္ျခင္း
အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔...
သံစဥ္သာတူေနခဲ့တာ....
ခ်စ္သူျဖစ္ခါစကတီးျပျခင္းကိုနားေထာင္ရေသာ
ခံစားမွုနဲ႔ ကိုယ့္အပိုင္ေယာက်္ားတေယာက္အျဖစ္
ႏွစ္တခ်ိဳ႕ၾကာေပါင္းဖက္ၿပီး ရင့္က်က္စြာတီးျပေန
ေသာခံစားခ်က္ေလးသည္.....
ရင္ထဲလွိုက္ေမာေနေအာင္ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ...။
ဒီေကာင္ေလးကအရြယ္တခုကိုေရာက္ခဲ့ၿပီလား
မိဘေတြရဲ့ မခ်စ္ေပးတတ္ခဲ့မွုေတြ..
ဘဝဇာတ္ခုံအနိမ့္အျမင့္ေတြ...
ေသြးထြက္သံယိုဒဏ္ရာေတြနဲ႔
အတၱ အာဂတ အမုန္းေတြ
နာက်င္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြကို
သန္မာစြာေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီး....
ဘာမွမရွိခဲ့သလို ဘာမွမသိေတာ့သလို....
ParkJimin ဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုသာ
ေရွး႐ူးရင္း...ဘဝကိုဟန္ခ်က္ညီညီျဖတ္သန္းခဲ့တာ...။
JeonJungkook ကဘာလဲလို႔..ေမးတိုင္း...
Dr ParkJimin ပါလို႔....ေျဖရင္
Jimin မ်က္လုံးက်ဥ္းက်ဥ္္းေလးေတြေပ်ာက္သြားသည္အထိျပဳံးကာသေဘာက်ခဲ့ရဖူးသည္။
လိပ္ျပာငယ္ေလး..သည္သိပ္ခ်စ္ခ်င္စရာေကာင္း
ေသာစြယ္စုံရဘဝဇာတ္မင္းသားေလး...
သနားစရာ..ေရာဂါသည္ေလးဘဝ
မုန္းစရာလူဆိုးလူမိုက္ေလးဘဝ
လန္ဒန္ၿမိဳ႕က ပန္းခ်ီဆရာေပါက္စေလးဘဝ
ခုေနာက္ဆုံး ParkJimin ရဲ့
အခ်စ္ခံေလးဘဝ.....။
ၾကည့္ေနရင္းကိုပိုတိုးခ်စ္လာရျပန္ၿပီ.....။
သီခ်င္းၿပီးလို႔..တီးခတ္မွုေလးရပ္သြားတဲ့အခါ
သူလက္ခုပ္တီးလ်က္..အားေပးေတာ့
လိပ္ျပာေလးကျပဳံးသည္။
"ႀကိဳက္ရဲ့လား....."
"အင္း...အမ်ားႀကီးႀကိဳက္တယ္..."
"ည၁၂ေက်ာ္ေတာ့ February 15ေရာက္သြားၿပီ
က်ေတာ္တို႔ဆက္Roလို႔မရေတာ့ဘူး
ၾကယ္ေတြၾကည့္ၾကမလား Honey...."
"Roလို႔ေတာင္မဝေသးတာကို
ေန႔ကကူးသြားပီလား..."
"လာပါ...."
ျမက္ခင္းစိမ္းေပၚတြင္လွဲခ်လိုက္ေသာ
JungKook ၏လက္ေမာင္းေတြေပၚေခါင္းအုံးကာ
ၾကယ္ေတြစုံလြန္းလွေသာေကာင္းကင္ႀကီး
အားႏွစ္ေယာက္အတူတူေမာ့ၾကည့္ခဲ့ၾကသည္...။
"ေဖေဖကေျပာဖူးတယ္...
တစ္သက္လုံးခြဲနိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္တဲ့
လူမ်ိဳးက်ေတာ့္ဘဝမွာ
ရွိလာရင္ ၾကယ္ေတြအတူတူၾကည့္ပါတဲ့....
ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ညရွုခင္းထက္လွတဲ့
အဆုံးမဲ့လွပမွုမ်ိဳးထပ္မရွိဘူးတဲ့...."
"ငါကတသက္လုံးမင္းခြဲနိုင္ေတာ့မွာ
မဟုတ္တဲ့လူေပါ့....အဲ့လိုလား..."
"ဟုတ္မွာေပါ့....."
"ဟုတ္ပါတယ္....ငါကမင္း မင္းကငါပဲဟာ...
အသဲယားေအာင္ေျဖမေနစမ္းပါနဲ႔..."
ေကာင္းကင္ေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ေနေသာ
လိပ္ျပာေလးအားမသိမသာေလးေစာင္းငဲ့
ေငးကာ လက္ေမာင္းေလးေပၚေခါင္းအုံးရင္းလက္ရွိ
ၾကယ္ေတြအတူတူၾကည့္ရေသာအခ်ိန္ေလးေတြ
အသက္အရြယ္ေလးေတြ ကို ဒီအတိုင္းရပ္ထားလိုက္
ခ်င္သည္.....။
ေကာင္ေလးငယ္
ၾကယ္ေတြကိုသေဘာက်စြာျပဳံးၾကည့္ေနပုံေလးသည္
ၾကယ္ေတြဆီအၾကည့္မေရာက္ခ်င္ေတာ့သည္အထိ
ျဖဴစင္လြန္းပါသည္...။
ဖ်က္ခနဲေခါင္းေလးေစာင္းလာတာေၾကာင့္
သူခ်က္ခ်င္းေကာင္းကင္ဆီသို႔အၾကည့္ျပန္
ပို႔လိုက္သည္....။
ၾကယ္ေတြကိုအာ႐ုံစိုက္ေနစဥ္မွာပဲ
ရင္ဘက္ေပၚတင္ထားေသာလက္တဖက္
အားဖြဖြေလးယူကာ သူ႔ႏူတ္ခမ္းပါးတြင္
ထိကပ္ထားခဲ့ေသာ လိပ္ျပာငယ္........။
အျပဳအမူရိုးရိုးေလးေပမယ့္ႏွလုံးထဲအထိ
ေႏြးေထြးစြာမေနတတ္ပင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္...။
"ဘယ္ၾကယ္ကအလင္းဆုံးလဲသိလား Jimin.."
"မသိဘူးေလ...."
"က်ေတာ္ခု နမ္းေနတဲ့ၾကယ္ကအလင္းဆုံးပဲ...."
အိမ္ေထာင္သက္ေတြရမွအစကျပန္ရွက္ခဲ့ရသည့္
အျဖစ္ေတြ...။
အိမ္ေလးသည္...ခရမ္းႏုေရာင္မီးမွိန္မွိန္ေလး
လင္းေနသည္....။
စားပြဲေပၚကဝိုင္ခြက္ေလးႏွစ္ခြက္...
ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြလင္းေနဆဲျဖစ္ကာ...
ညေလညႇင္းေလးသည္ တသုန္သုန္တိုက္ခိုက္ေနသည္။
လန္ဒန္ၿမိဳ႕၏ဆိတ္ၿငိမ္ရက္ကြက္ေလးသည္
အထူးေအးခ်မ္းေနခဲ့ပါသည္။
ႏူတ္ခမ္းေတြဆီထိကပ္ထားေသာ
လက္တဖက္ကိုလိပ္ျပာငယ္ကတညလုံးလႊတ္မေပးခဲ့.....။
ညသည္....ခ်စ္ရနံ႔မ်ားျဖင့္ထုံသင္းကာ
အနားတြင္ အျပာေရာင္လိပ္ျပာေလးေတြနဲ႔
အဝါေရာင္လိပ္ျပာေလးေတြအစုလိုက္အျပဳံ
လိုက္အေတာင္ပံေတြတဖ်က္ဖ်က္ခတ္ေနလၽွက္
ရွိခဲ့သည္...။
"ေအးလာၿပီ...မင္းဖ်ားမယ္ေကာင္ေလး..
အိမ္ထဲဝင္ၾကရေအာင္...."
"ၾကယ္ေတြကလည္းမေႂကြဘူး
က်ေတာ္ဆုေတာင္းခ်င္ေသးတာ...."
ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ညၾကယ္ေႂကြဆုေတာင္း
ေလးတခုေတာ့ရွိသင့္ေပမယ့္
ထူးဆန္းစြာတလုံးမွမေႂကြလာေတာ့
လိပ္ျပာငယ္ကျငဴစူေခ်ၿပီ။
လိပ္ျပာေလး၏ပါးေလးႏွစ္ဖက္အား
တဖက္တခ်က္စီကေလးေလးေတြလို
နမ္းလိုက္ရင္း......
"ဒီၾကယ္ႀကီးကေႂကြေပးမယ္ကြာ....
ႀကိဳက္ရာဆုေတာင္းလိုက္စမ္း....."
"Dr..Park တို႔ေႁခြျပန္ၿပီ...."
JungKook သည္ၾကယ္ေရာင္ေအာက္မွာ
သိပ္လွေနေသာပိုင္ဆိုင္မွုေလးအား
တင္ပါးရင္းမွေကာက္ခ်ီေတာ့
ခါးေတြကိုကုတ္တြယ္ခ်ိိတ္လာေသာေျခေထာက္ေလး
ေတြ.....သူ႔မ်က္ႏွာတခုလုံးကိုတရႊတ္ရႊတ္နမ္းေန
လ်က္အိမ္ထဲသို႔ေခၚလာရာျမက္ခင္းတေလၽွာက္
ရီေမာသံေသးေသးေလးကလည္း
သိပ္မာနႀကီးခဲ့ပါေသာဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔မအက္စပ္ေပမယ့္
Butterfly သံစဥ္ေလးေတြအတိုင္းပါပဲ....။
သူတို႔အိမ္ထဲသို႔ဝင္ၿပီးေနာက္တံခါးေလးပိတ္လိုက္
ေသာ္အခါ ၾကယ္တလုံးသည္..အခ်ိန္ကိုက္ပင္
ေႂကြသြားခဲ့သည္... ။
မသိေတာ့စြာ အိမ္ထဲသို႔ဝင္သြားခဲ့ၾကရင္း
ခဏေလးအၾကာ အိပ္ခန္းမီးေလးမွိတ္သြားသည္။
ဘာေတြဆုေတာင္းဖို႔လိုၿပီး.
ဘာေတြမ်ားျပည့္ဝရန္ထပ္လိုအပ္အုန္းမွာလဲ...။
တစ္ေယာက္နားမွာတစ္ေယာက္ထာဝရ
တည္ရွိသြားဖို႔...ႏွလုံးသားေသာ့ေတြခတ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီေလ..။
Butterfly JEON🦋
End.....။🦋
Butterfly JEON က ေရးခဲ့သမၽွထဲအခက္ဆုံးတခုပါ..။
ခုေတာ့ပီးသြားခဲ့ပါၿပီ....။
Ending ကလည္း အမ်ားႀကီးလိုအပ္သြားမယ္
ဆိုတာSanသိပါတယ္...
ျဖစ္သလိုသိမ္းပစ္လိုက္တာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
ေသခ်ာေလးေတာ့ေရးထားေပးပါတယ္....။
တခုခုေလးမ်ားလိုအပ္သြားရငိအားနာရပီး
ေတာင္းပန္ပါတယ္....။
Intro ကေန Ending အထိ စိတ္ႏွစ္ဖတ္ပီး
အတူတူငိုေပးခဲ့ၾကတဲ့ အတူတူေပ်ာ္ေပးခဲ့ၾကတဲ့
တေယာက္ခ်င္းစီကိုေက်းဇူးအမ်ားႀကီး
တင္ပါတယ္....။
ဂ႐ုစိုက္ၾကပါ.....။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္အျမန္ဆုံးက်ဆုံးပါေစ.....။
ThetHmueSandi 🦋