"မာမီေဆး႐ုံမွာ.....!"
"ဟုတ္တယ္ Jimin...စိတ္ထိခိုက္သြားပုံရတယ္.....
မင္းလာေတာ့ၾကည့္သင့္ေနၿပီ..."
JungKook နဲ႔ေခ်ာေမြ႕ေနျပန္လၽွင္တဖက္မွာ
ဆိုးက်ိဳးေတြကျဖစ္ၿပီ.....။
ေခါင္းမိုးထပ္ေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ
ထိုင္ရင္း ေရွ႕ဆက္ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတဲ့
ေခါင္းစဥ္ေတြကိုတိုင္ပင္တိုင္းJungkook နဲ႔သူ
သည္လမ္းကြဲေနသည္...။
Yoongi နဲ႔စကားေျပာပီးသည့္ေနာက္
ဖုန္းကိုခ်ကာ မာမီဆီသြားရန္စဥ္းစားလိုက္သည္။
မိဘကမိဘပဲဆိုတဲ့ အမွန္တရားကေဖ်ာက္လို႔မရ
သူ သားဆိုးသားမိုက္ေတာ့မျဖစ္ခ်င္ပါ..။
ခုေတာင္ ဒယ္ဒီေရာ မာမီပါ ဒီအေျခအေနကို
ဘယ္လိုျဖတ္သန္းေနလဲ သူေမးဖို႔လိပ္ျပာမလုံ။
JungKook ကအိမ္ျပန္ပါဟု နားခ်လည္း
ဝန္ခံရရင္သူမျပန္ရဲတာေၾကာင့္ ဒီေခါင္းမိုးထပ္
ေလးမွာပဲခိုကပ္ေနခဲ့သည္။
"Jungkook ငါေဆး႐ုံသြားအုန္းမယ္...."
"သြားေလ..."
"မာမီေဆး႐ုံေရာက္ေနတယ္တဲ့...ငါသြားေတာ့
ၾကည့္မွျဖစ္မယ္....."
"က်ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္....."
"ငါေတာ့...ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္
ေတာ္ေအာင္ ဘဝကိုတည္ေဆာက္ခဲ့လည္း
လူဆိုးေကာင္ပဲျဖစ္ရတာ...."
"Jimin လူဆိုးေကာင္ျဖစ္ရတဲ့ အဓိကအခ်က္က
က်ေတာ္မလို႔ အဆင္ေျပတယ္...
လာလိုက္ပို႔မယ္.....မ်က္ႏွာပ်က္မေနနဲ႔..."
ေအးစက္စြာ တိက်စြာ...ေန႔ေတြကုန္ဆုံး
လာေလ Jungkook ဟာ ႐ုပ္လုံးႂကြလာေလပါပဲ....။
JinHyungကတခါေျပာခဲ့ဖူးတယ္...
JungKook က သူ႔အေဖနဲ႔တပုံစံထဲပါတဲ့.....။
ထပ္သိရတာက သူ႔အေဖဟာ
သ္သိသာသာဆိုးခဲ့ၿပီး မိုက္မဲတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ
အမ်ားႀကီးက်ဴးလြန္ခဲ့တယ္ဆိုတာ....။
ေဆး႐ုံေရွ႕တည့္တည့္တြင္ကားရပ္ေပးကာ
သူဆင္းသြားသည္ႏွင့္ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထြက္
သြားသည္...။
စိတ္အလိုမက်နိုင္ေသာလူေတြရဲ့လကၡဏာရပ္
ေတြပဲ....။
ေကာင္းခ်င္ခ်က္ခ်င္း...ဆိုးခ်င္ခ်က္ခ်င္း...။
JeonJungKookသည္လည္းတြဲသာေနရတာ
တြဲရ ခ်စ္ရ သိပ္ခက္လွပါသည္...။
ဒဲ့မၾကည့္ရဲၾကေပမယ့္ ကြယ္ရာမွေမးေငါ့
ေျပာဆိုမွုေတြေတာ့ရွိတာေပါ့...။
သို႔ေသာ္လည္း သူအေစာႀကီးထဲက
မဂၤလာမေဆာင္နိုင္ေၾကာင္း
မယူနိုင္ေၾကာင္း
JungKookကိုသာလက္တြဲမွာျဖစ္ေၾကာင္း
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ..။
LeeHannaတဖက္သတ္ေျပာခ်င္ရာေျပာ
လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခဲ့တဲ့မီးစေတြပဲ....။
ေခါင္းကိုေမာ့ကာအရင္လိုမ်က္ႏွာေသ
ႏွင့္ပင္ေဆး႐ုံထဲဝင္လာလိုက္သည္။
ယူရီကဝမ္းသာအားရႀကိဳကာ
မာမီကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ထားေၾကာင္းေျပာသည္။
MinYoongiလည္းအေျပးအလႊားလာကာ
ဂ႐ုဏာေဒါသျဖင့္အရင္လိုေအာ္ဟစ္ဆူပူေနတုန္း။
ဒီေယာက်္ားခ်စ္ခဲ့တာအမွားတခုမဟုတ္တာ
ေၾကာင့္ ေသးသိမ္ေနစရာမလိုပါ...။
မာန္တင္းၿပီးဘာမွမျဖစ္သလိုပင္
မာမီ့အခန္းထဲသို႔ဝင္သြားလိုက္သည္။
ဒယ္ဒီရွိေနသည္...။ေဆး႐ုံအုပ္ျဖစ္သူဒယ္ဒီ
သည္သူ႔ကိုျမင္ေသာ္အခါ ျပာက်မတတ္
စူးရဲစြာၾကည့္ၿပီးလက္ထဲကဖတ္လက္စ
ေဆးစာအုပ္ျဖင့္လွမ္းပစ္သည္။
"ဘာလာလုပ္တာလဲ...Park Jimin..."
"မာမီ့ကို လာၾကည့္တာ..."
"မင္းမ်က္ႏွာကို ငါတို႔ကိုျပရဲေသးတယ္လား
အရွက္နည္းနည္းေလးေတာင္မရွိဘူးလား...."
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..က်ေတာ္လြန္သြားတယ္..."
"ငါတို႔မ်က္ႏွာေတြ ငါ့တို႔ဂုဏ္သိကၡာေတြ
တေလာကလုံးရဲ့ေျခေထာက္ေအာက္ျပားျပားဝပ္ပဲ..
ငါ့မိန္းမ ဒီလိုျဖစ္ရတာမင္းေၾကာင့္ပဲ
မင္းေၾကာင့္ပဲ ဘုန္းဘုန္းလဲ ခဲ့ရတာ....
ငါေဆး႐ုံမွာ မထိုးခ်င္ဘူး သြား...."
မာမီသည္ ၿငိမ္သက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္...။
ယူပစ္လိုက္သလိုပိန္က်သြားေသာခႏၶာကိုယ္
သည္စိတ္ဖိစီးမွုကို အမ်ားႀကီးခံစားလိုက္ရ
ေၾကာင္းသိသာေနကာ သူဘယ္လိုစကားနဲ႔
ေတာင္းပန္ရမွန္းမသိ......။
ဒယ္ဒီသည္ ထပ္ခါထပ္ခါႏွင္လႊတ္ေနကာ
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူအခန္းထဲမွလွည့္ျပန္ခဲ့ရသည္။
JungKookရဲ့ မိုက္႐ူးရဲဆန္မွုမ်ား၏
အက်ိဳးဆက္သည္ ေတာမီးလို
ေလာင္၍ေလာင္၍မဆုံးနိုင္...။
မင္းေၾကာင့္လို႔ ထပ္အျပစ္တင္ဖို႔ကိုလည္း
ႏွလုံးသားကထပ္လက္မခံေတာ့.....
ေကာင္ေလးကငယ္ေသးတာကို....ဆိုတဲ့
ျဖည့္ေတြးမွုသည္ သူ႔ဘဝဘယ္ေလာက္
ၿပိဳလဲေနၿပီလဲဆိုတာ သူကိုယ္တ္ုင္
သတိမထားမိတဲ့အထိ......။
"မင္းဘာဆက္လုပ္မွာလဲ........"
ခုံတန္းတခုတြင္ထိုင္ရင္းYoongiနဲ႔
စကားတခ်ိဳ႕ေျပာရန္အေျခအေနရွိလာသည္။
Coffeeဗူးကိုယ္စီကိုင္လၽွက္
ဘာဆက္လုပ္မွာလဲဆိုတဲ့အေမးကိုသူ႔မွာ
အေျဖတကယ္ရွိမေနပါ....။
"ငါဘာဆက္လုပ္ရမလဲ...Yoongi...."
"မင္းJungKookနဲ႔ တရားဝင္လက္ထပ္လိုက္
သင့္တယ္...လို႔ငါထင္တယ္
မင္းတစုံတခုကိုေသေသခ်ာခ်ာမဆုံးျဖတ္
မခ်င္း ျပသနာေတြကတက္ေနအုန္းမွာပဲ...."
"သူ ငါ့ကို လက္ထပ္ဖို႔...အာ႐ုံမရေနဘူး...
သူ႔ေခါင္းထဲမွာ LeeHannaကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔ပဲ
အခ်္န္ရွိတိုင္းေတြးေနတာ...ငါတို႔ျပန္အဆင္
ေျပသြားတယ္လို႔ထင္ရေပမယ့္
ငါမေျပေနဘူး....."
"သူခံစားခဲ့ရတာေတြကလည္းေပါ့ေပါ့တန္တန္
မွမဟုတ္တာကြာ...သူ႔အေနနဲ႔မေက်နပ္သင့္ပါတယ္"
"ဒါေပမယ့္...ငါကအေရးႀကီးဆုံးျဖစ္ေနရမယ္မလား
ငါရွိတာပဲ သူအဲ့တာေတြကို ခဝါခ်ေပးလို႔မရဘူးလား
ငါေတာ့ သူရွိရင္ လုံေလာက္တာပဲ
က်န္တာေတြကိုမေတြးေတာ့ဘူး...."
"Jungkookက ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္ေတြ
အေပါင္းအသင္းအသစ္ေတြနဲ႔
တခ်ိဳ႕အရာေတြကိုေျပာင္းလဲသြားတာကို
မင္းနားလည္ေပးရမယ္ ငါတို႔ဒီပုံစံကို
ေမၽွာ္လင့္ခဲ့တာပဲကို....."
"သူငါ့ကိုအိပ္ယာေပၚကိစၥ......."
"Jimin.....စကားေျပာတာဆင္ျခင္စမ္း"
"ငါခံစားေနရတယ္ ငါ့ကိုအေလးအနက္မထား
ေတာ့ဘူး.....ေအးတိေအးစက္နဲ႔
တေန႔တေန႔ အစီအစဥ္ေတြပဲခ်ေနတာ...
ငါသူ႔အတြက္ ေပးခဲ့ရတာကုန္ေနပီ
ရွင္းျပရတာေတြလည္းေမာေနၿပီ...."
Jimin သည္အဖက္ဖက္ကအံဝင္ခြင္က်မျဖစ္မွု
ေတြနဲ႔ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးခဲ့ေသာမ်က္လုံးေတြ
ထဲက စိတ္မလုံျခဳံေသာအရိပ္ေပါင္းမ်ားစြာ...။
ဒီေလာက္ခမ္းခမ္းနားနားလူကို
စိတ္ခံစားခ်က္ေျဖေဖ်ာက္႐ုံေလာက္
အသုံးခ်ဖို႔ ဘယ္သူကေတြးရက္ပါ့မလဲကြာ...။
ဒီဆရာဝန္ဟာ သူ႔ေကာင္ေလးနဲ႔ပတ္သတ္လာ
ရင္ တန္ဖိုးကို Zeroမက အႏူတ္ထြက္သည္အထိ
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဆြဲခ်ပစ္လိုက္ဖို႔လည္း
ဝန္မေလးခဲ့......။
အခ်စ္က ယုံၾကည္မွုနဲ႔ ခံယူခ်က္ေတြကို
ပ်က္ျပားေစတယ္.....
အခ်စ္ဟာ တကယ္ေတာ့ အေတြးလြန္သစ္သီးတလုံးပဲ....။
..............
"အကုန္ပ်က္ဆီးကုန္ပီ မာမီသိလား
ဘာျပန္လုပ္ေပးမွာလဲ....."
"ညံ့လို႔ခံရတာပဲ Hanna...ျပန္တည္ေဆာက္ေပါ့.."
"ညံ့လို႔မဟုတ္ဘူး ဟိုအေကာင္သက္သက္မဲ့
လုပ္တာ...သူ႔လက္ခ်က္ေတြႀကီးပဲ..."
"အစထဲက နင့္ကို သူေက်နပ္ေအာင္
တခ်ိဳ႕တဝက္ေပး ဖို႔ငါေျပာသားပဲ
နင္ကိုက ေလာဘႀကီးၿပီး
အကုန္ပိုင္ခ်င္ေနတာေလ...."
"မာမီ ေလသံေျပာင္းမလာနဲ႔ေနာ္
မာမီဘာေတြညစ္ပတ္ခဲ့လည္းမာမီအသိဆုံး
Hannaပါးစပ္တခ်က္ဟတာနဲ႔
မာမီေျမာင္းထဲေရာက္ၿပီမွတ္..."
"ငါေမြးတဲ့ေမ်ာက္ငါ့ျပန္ေျခာက္ေနတာပဲ
နင္ေရာမပါဝင္ခဲ့လို႔လား
နင္လည္းဘာလုပ္ခဲ့လဲနင္အသိဆုံး...."
"Hanna ကအရြယ္မွမေရာက္ေသးတာ
အဲ့တုန္းကမသိဘူး မရွိဘူး
ေျပာလိုက္လည္းအျပစ္လြတ္တာပဲ...
ေၾကာက္မေနဘူး...."
"Hannaငါတို႔အတူတူကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ား
မ်ားကိုလုပ္ခဲ့ၾကတယ္...
ေကာင္းတာထက္မေကာင္းေတြကပိုမ်ား
နင္လည္းသိတယ္ငါလည္းသိတယ္
ေသြးမကြဲခ်င္စမ္းပါနဲ႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး
ဒုကၡေတြေရာက္ကုန္လိမ့္မယ္"
"JungKookလိုေကာင္ကိုေၾကာက္ေနတာလား
မာမီက မာမီ့သားကို မာမီျပန္ေၾကာက္ေနပီလား
တခ်ိန္လုံးႏွိပ္ကြတ္လာတာ..."
"ခုJungkook ေပါင္းသင္းေနတဲ့
အေပါင္းအသင္းေတြကိုနင္သိလား
နင္စုံစမ္းခဲ့ဖူးလား.....
JungHoseokတို႔ ဆိုအာ (Kitty)
တို႔ဟာ အင္အားႀကီးခ်မ္းသာမွုေတြႀကီးနဲ႔ပဲ"
"ခုလည္းသူတို႔ေမႊေနတာေလ....
Hanna တည္ေဆာက္ခဲ့ရတာေတြ
အကုန္ပ်က္ဆီးကုန္ပီ....လုံးဝမေက်နပ္နိုငိဘူး
ParkJiminကိုလည္းေသရင္ေတာင္
အရွုံးခံၿပီးအဲ့အေကာင္လက္ထဲထည့္မေပးနိုင္ဘူး
ၾကည့္ေနလိုက္ LeeHannaဘာဆိုတာျပရမယ္....
Park Jimin ကအစထဲကက်မအတြက္မို႔
က်မပဲပိုင္ရမယ္.....ဆုံးရွုံးသြားတဲ့ေငြေတြက
သူ႔ကိုရရင္အားလုံးျပန္အစားထိုးလို႔ရပီ..
မာမီမ်က္ႏွာလည္းလုံးဝၾကည့္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူးေလ
က်မလမ္းမွာတခုခုလာရွုပ္ရင္
လူသတ္မွုကိုေဖာ္ပစ္မယ္....."
"ငါကဘာလို႔နင့္လမ္းကိုရွုပ္ရမွာလဲ
ငါ့အတြက္ဘာျဖစ္ျဖစ္အျမတ္ႀကီးပဲ....
ငါ့ရပ္တည္မွုက ငါ့အတြက္အေရးႀကီးဆုံး
ငါ့မွာ ဘာခံစားခ်က္မွမရွိဘူး....
JungKookကငါတခါေလးမွလိုခ်င္ခဲ့တဲ့
ကေလးမဟုတ္တဲ့အတြက္
ဘာျဖစ္ျဖစ္ဘယ္ေတာ့မွစိတ္ဝင္စားမွာမဟုတ္ဘူး
Hanna...ငါကငါ့ကိုယ္ငါပဲခ်စ္တယ္..
ဒါကိုေတာ့ယုံ...
ပီးေတာ့ ညည္းအေဖကိုနည္းနည္းေလးခ်စ္တယ္
ဒီေလာက္ပဲ..."
Hannaသည္စိတ္တိုင္းက်ေပါက္ကြဲပီးတဲ့ေနာက္
အခန္းထဲသို႔ဝုန္းဒိုင္းက်ဲစြာဝင္သြားခဲ့သည္။
မ်က္လုံးေတြခဏမွိတ္ထားလိုက္ကာ
Internet စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္စာေတြအမ်ားႀကီး
ရိုက္ေနခဲ့သည္.....။
အားလုံးအခ်ဴပ္ကေတာ့..
သူမမွာ Dr ParkJiminနဲ႔ ရတဲ့ကေလးရွိေနပီဆိုတာပဲ...။
မပီးဆုံးနိုင္ေသာပြဲမ်ားသည္အဆက္ဆက္
ျဖစ္ကာ Commentေရးသူေထာင္ေသာင္း
ခ်ီစြာျဖင့္...။LeeHanna၏Dramaတျဖတ္
သည္ေတာ္ေတာ္ေလးေပါက္ေရာက္သြားခဲ့သည္။
LeeHannaလိုမိန္းကေလး၏မၿမိဳသိပ္နိုင္လြန္း၍
ထြက္က်လာေသာအရွုံးတရားေတြအား
တခ်ိဳ႕ကဂ႐ုဏာသက္ၾကကာ တခ်ိဳ႕က
ခ်က္ခ်င္းႀကီးမို႔မယုံခဲ့ၾက...။
လက္ထပ္ပြဲကိုမထိခိုက္ေၾကာင္းနဲ႔
ဆက္က်င္းပမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း
သူမကေသခ်ာစြာေရးတင္ခဲ့သည္။
"CHEER.!!!!!!!"
ဘီယာသုံးခြက္ကိုတက္ညီလက္ညီတိုက္လိုက္ကာ
အရသာရွိစြာေသာက္ေနၾကေသာ
လူသုံးေယာက္သည္ ျပဳံးရႊင္ေနကာ
ဘီယာေသာက္႐ုံနဲ႔ပင္ထကခ်င္လွၿပီ....။
"ခုေလာက္ဆို...တီေကာင္ဆားနဲ႔တို႔သလိုလို
ဖ်က္ဖ်က္လူးေနေလာက္ၿပီ.....
ငါတို႔မ်ား တခါမွေတာင္ LeeHannaကို
မဆုံဘူးဘဲ မင္းၾကည့္မရရင္လိုက္ၾကည့္မရ
မင္းမုန္းတိုင္းလိုက္မုန္းေပးရတာ
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နိုင္တယ္ေနာ္...."
"ေဘာ္ဒါဆိုတာ အဲ့တာပဲHoseokOppaရဲ့..
Kittyမွာ ေဘာ္ဒါစိတ္အျပည့္ရွိတယ္.."
"နင္JungKookကိုႀကိဳက္လို႔
လုပ္ေပးေနတာမသိတာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔
အပိုေတြလာေျပာမေနနဲ႔...."
"အဲ့တာလည္းပါတာေပါ့...နည္းနည္း..."
Kitty သည္JungKookအားျပဳံးျပရင္း
အက်ီေကာ္လံေလးေတြအားေသေသခ်ာခ်ာ
ခ်္ုးေပးသည္။
"Oppaက Babeေရ Oppaဒီလူကိုၾကည့္မရဘူး
ဘဲေျပာ...JungKookOppaအတြက္ဆို
အကုန္အစေဖ်ာက္ေပးမယ့္ ေကာင္မေလး..."
"Jk မင္းဆရာသမားကို ျဖတ္ပီး
သူနဲ႔တြဲပါလား....လိုတရေနာ္သူက..."
"သူ႔ကိုသာ ထားခဲ့ရင္....ငါေတာ့ထပ္အရိုက္ခံရမွာပဲ...
ဆရာသမားက သိပ္လက္သံေျပာင္တာ..."
"ခ်စ္တယ္မလား...အရမ္း...."
ျပဳံး႐ုံျပဳံးကာဘီယာကိုသာေမာ့ေသာက္ေနေသာသူ။
ထို႔ေနာက္ LeeHannaရဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
ကုမၼဏီႀကီးတခုလုံးကေမာက္ကမျဖစ္နိုင္မည့္
နည္းေတြကိုသာJungKookကတခ်ိန္လုံးေျပာခဲ့သည္။
LeeHannaဟာ ၾကည့္ေကာင္းေသာအလုပ္တခု
ကိုသာCoverထားၿပီး တရားမဝင္အလုပ္ေတြ
မူးယစ္ေဆးအထိေပါက္ေပါက္ေရာက္ေရာက္နိုငိကာ
သက္ေသႏွင့္တကြရရန္ႀကိဳးစားခဲ့သည္...။
တျဖည္းျဖည္း ဆုံးရွုံးလာေသာေငြေၾကးေတြ
လုပ္ငန္းအရင္းအျမစ္ေတြသည္မသိမသာျဖင့္
ေတာ္ေတာ္ယိုင္နဲ႔ေနၿပီ...။
လည္ဝယ္သူမို႔ဟန္မပ်က္ထိန္းထားကာ
ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ေနတုန္း....။
ထိုေခါင္း ဦးက်ိဳးမဲ့ေန႔ကို ေအးေအးေဆးေဆး
ထိုင္ေနလိုက္မည္....။
သိပ္ေတာ့လည္းမေဝးလွေတာ့...။
"What the....!!!!!!!"
"Jk..!!!!!!!!"
Hoseokဖုန္းအားၾကည့္ေနရင္းသူ႔ဆီသို႔
မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္ျဖင့္ျပလာခဲ့သည္။
"ကိုယ္ဝန္...တဲ့...!!!"
JungKookသည္ေရးထားေသာစာေတြအား
အစအဆုံးဖတ္ကာ ႏူတ္ခမ္းေတြတြန့္႐ုံသာ
ျပဳံးခဲ့သည္။
မပီမသအျပဳံးတခုသည္...တုန္လွုပ္သြားတာလား
မတုန္လွုပ္တာလားဆိုတာ မခန့္မွန္းနိုင္...။
"ငါအိမ္ျပန္အုန္းမယ္....."
ခ်က္ခ်င္းကားေသာ့ယူကာထြက္သြားေသာ
သူအားသူတို႔တေယာက္မွမတားရဲၾက။
Kittyသည္အသက္ပင္ရဲရဲမရွူရဲ...
Hoseokသည္ေခါင္းသာညိတ္ျပနိုင္ခဲ့သည္။
JungKookသည္ေခါင္းမိုးထပ္ရွိရာသို႔
ကားေမာင္းလာၿပီးေနာက္
အခန္းေလးထဲတြင္ရွိမဲ့လူဆီသို႔ ေလၽွာက္သြား
လိုက္သည္။ငိုေနအုန္းမလား...။
ေဒါသေတြျဖစ္ေနအုန္းမလားမသိ...။
တံခါးဖြင့္ၿပီးဖိနပ္ခၽြတ္ေနစဥ္မွာပဲ...
ေျပးလာေသာသူသည္...ငိုခ်ေတာ့မလိုမ်က္ႏွာ
ျဖင့္.....
"ငါမဟုတ္ဘူး....ငါမဟုတ္ဘူးJungKook
သူ သက္သက္မဲ့ေလၽွာက္ေျပာတာ
ငါသူ႔ကိုတခါမွမထိခဲ့ဖူးဘူး...."
"က်ေတာ္သိတယ္....ညစာစားပီးပီလား...
က်ေတာ္ Hoseokတို႔နဲ႔ထိုင္တာ
ၾကာသြားလို႔..."
စီးျမဲဖိနပ္အနက္ေရာင္အႀကီးႀကီးအား
ခၽြတ္ကာ အိမ္ထဲသို႔ေအးေဆးဝင္သြားေသာ
သူသည္စိတ္အဆိုးလြန္းသြားတာလားမသိ။
"JungKook..."
"Jimin သိလား LeeHannaက
ေခါင္းသိပ္မေကာင္းဘူးဆိုတာ
က်ေတာ္ဒီေန႔ သူ႔ပိုင္ဆိုင္မွုေတြ
သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ေတြကိုကေမာက္ကမျဖစ္
ေအာင္လုပ္နိုင္ခဲ့တယ္တုန္လွုပ္ခ်က္ကေတာ့
ေျပာမေနနဲ႔...ပိုက္ဆံနံ႔ရွုရွိုက္အိပ္တဲ့သူဆိုေတာ့
ပုံစံေတြကိုပ်က္လို႔...."
JungKookသည္အိပ္ယာေပၚတြင္စီးကရက္
တလိပ္ဖြာရင္း ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျပေနသည္။
"မင္း ကိုယ္ဝန္ကိစၥစိတ္တိုလာတာမဟုတ္ဘူးလား"
"ဘာတိုစရာလဲ....က်ေတာ့္မွာဒီမိန္းမၿပိဳလဲဖို႔
ကိုပဲေခါင္းထဲအျပည့္ရွိတယ္ က်ေတာ့္ကို
ၿပိဳလဲေအာင္ျပန္လုပ္တဲ့အရည္မရအဖတ္မရေတြ
ကိုေခါင္းထဲမရွိဘူး....
Jimin သိလား......က်ေတာ္နိုင္ေနၿပီ"
Yoongi ကိုရင္ဖြင့္ခဲ့စဥ္ကခံစားမွုသည္
ဒီလိုအျပဳအမူေတြေၾကာင့္.....။
JungKookမွာသူနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးဝမ္းနည္းဝမ္းသာ
ျဖစ္တည္မွုမ်ားေပ်ာက္ဆုံးေနတာ
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း LeeHannaကိုသာတိုက္ခိုက္ေနျခင္း
ေတြသည္ စိတ္ကိုတျဖည္းျဖည္းထိပါးသည္။
အမူးလြန္ပီးအိပ္ယာေပၚျပန္ေရာက္
အတူတူေနကာ အဆင္ေျပတယ္ဆိုရေပမယ့္
JungKookႏွလုံးသားထဲတြင္ သူကေသးငယ္လြန္း
ေနၿပီ..။မဟုတ္ဘူး မရွိေတာ့တာလည္းျဖစ္နိုင္တယ္။
အတူတူအိပ္စက္ၾကတယ္ မိုးလင္းတာနဲဲ့
သူ႔မ်က္ႏွာကိုအရင္မၾကည့္နိုင္ဘဲ
ရန္ၿငိဳးေတြအတြက္ဖုန္းေတြေျပာအကြက္ေတြခ်ေနပီ။
သူ႔မွာတကယ္ေတာ့ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး.....
မိသားစုဆိုတာကလည္းပစ္ပယ္ကာ
ဆိုးဝါးတဲ့ ေဝဖန္မွုေတြေၾကာင့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ
ခိုင္မာေသာစိတ္အခံျဖင့္အားတင္းကာရပ္ေနေသာ္
လည္း တကယ္ေတာ့ သူသိပ္ပင္ပန္းေနၿပီ။
"နိုင္ေနပီဆိုလည္း...ရပ္ၿပီးငါတို႔ကိစၥကိုေျပာရေအာင္....."
"ဘာကိစၥလဲ Jimin နဲ႔ က်ေတာ္အဆင္ေျပေနတာပဲ
ေနာက္ရက္ပိုင္းေလာက္ဆို က်ေတာ့္အေမအလွည့္....
အားလုံးက အစီအစဥ္တက်ပဲသိလား.....
ကိုယ္ဝန္တဲ့ တကယ့္ကေလးကြက္....."
"ငါနဲ႔တကယ္ရတာဆိုရင္ေရာ......"
ေဆးလိပ္ေသာက္ေနရင္းမွစူးခနဲၾကည့္လာေသာ
အၾကည့္တခ်က္....။အျပာေရာင္ဆံပင္ေတြၾကားက
အင္အားႀကီးဗုံးတလုံးလို....။
ဘာကိုလာအရြဲ႕တိုက္ခ်င္ေနျပန္တာလဲ....။
ဒီလိုေမးခြန္းကေမးပစ္လိုက္ဖို႔သင့္ရဲ့လား...။
စာကိုအစအဆုံးဖတ္ပီးတဲ့အထိ
ဟာသတပုဒ္လိုသေဘာထားၿပီးေလွာင္ခ်င္တဲ့
စိတ္တခုထဲသာရွိခဲ့တာ
ဘယ္ေလာက္သံသယမ်ားပီး တဇြတ္ထိုး
တေဇာက္ကန္းေကာင္ျဖစ္ပါေစ
ေယာင္လို႔ေတာင္ တကယ္မ်ားလားဟု
ခုခ်ိန္အထိမေတြးမိေသး.....။
ParkJimin က မထိခဲ့ဘူးဆို...မထိခဲ့ဘူးပဲ
အရိုးထဲအသဲအထိစြဲျမဲခဲ့တာ....။
ဒီလူဘာေတြျဖစ္ခ်င္ေနျပန္ပီလဲ။
"ဘာစကားေျပာတာလဲ....."
"ေျပာၾကည့္တာ....မင္းမ်ားတုန္လွုပ္သြားမလားလို႔..."
"ခင္ဗ်ားမဟုတ္တာသိတယ္...
မတုန္လွုပ္ဘူး...."
"ငါတို႔တေနရာရာကိုထြက္သြားၾကမလား....
လက္ထပ္ၿပီး ေအးေဆးေနၾကရေအာင္ေလ..."
ေခါင္းခါျပကာအိပ္ယာေပၚမွထသြားၿပီး
အက်ီခၽြတ္ကာေနာက္ထပ္အက်ီတထည္ကို
ထပ္လွဲေနသည္။
"JungKook....ငါ့ကိုအဖက္မတန္သလိုလုပ္မေနနဲ႔...
ငါ့ကိုမင္းလက္မထပ္နိုင္ဘူးလား...."
"က်ေတာ့္လုပ္ရမွာေတြမပီးေသးဘူး
Jimin...က်ေတာ့္မွာ Planေတြ....."
မ်က္ႏွာတည့္တည့္က်ေရာက္လာေသာ
လက္ဖဝါးသည္ ပူထူသြားသည္အထိနာပါသည္။
"ဘာလို႔ရိုက္တာလဲ!!!!!!!"
"ငါ့ထက္အရာရာက အေရးႀကီးေနတယ္
အဲ့မိန္းမကို ဒုကၡေပးဖို႔က ငါ့ထက္
ပိုအေရးပါေနတာကို လုံးဝမႀကိဳက္ဘူး
JeonJungKook...ငါ့ကိုရရင္ နိုင္ပီေလ
LeeHannaရဲ့ အားနည္းခ်က္က ငါပါဆို
မင္းရဲ့ အာ႐ုံစိုက္မွုေတြကို ငါ့ဆီအကုန္ပုံေအာၿပီး
ငါ့ကိုမင္းခ်စ္သူတေယာက္လိုဆက္ဆံေပးပါ..."
"ခုဘာလုပ္ေနလို႔လဲ....ခင္ဗ်ားကိုပစ္ထားလို႔လား
ခင္ဗ်ားကို ႏွိပ္စက္ေနလို႔လား....ေျပာေလ...
ျပသနာေတြလာမရွာနဲ႔...."
"မင္းက အခန္းပိတ္ေနခဲ့တဲ့ေကာင္....
ငါက Public မွာအလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ေကာင္....
မင္းငါ့ေနရာကိုဝင္မခံစားေပးနိုင္ဘူး...
မင္းဘာမွမသိဘူး..."
"ပညာတတ္ဆရာဝန္ႀကီးေနရာေတာ့လည္း
ဘယ္ဝင္ၾကည့္နိုင္ပါ့မလဲ......"
"JeonJungKook...."
"က်ေတာ္လုပ္ခ်င္တာကိုဆက္လုပ္မွာပဲ...
က်ေတာ္ ရခ်င္တဲ့အတိုင္းအတာတခုရပီးတဲ့အခါ
လက္ထပ္ပါ့မယ္.....စိတ္ရွည္မွာေပါ့...."
"ငါလိုေကာင္က...ငါလိုေကာင္က
မင္းေတာ္ေကာက္မဲ့ေန႔ကို ေမၽွာ္တလင့္လင့္
ေစာင့္ေနရမဲ့ ဘဝမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး
တကယ္ခ်စ္ၾကစတမ္းဆို ခ်စ္မိတဲ့သူကလြဲ
က်န္တာဘာမွအေရးမႀကီးေတာ့ဘူး
JungKook ငါေမ့သြားတယ္...
မင္းအရမ္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီပဲ.
ေျပာင္းလဲတာထက္မင္းက အာဂတ အေမွာင္ဖုံးပီး
လူယုတ္မာလုံးလုံးျဖစ္ေနၿပီ...."
က်ေတာ့္အေဖကိုအရွင္လတ္လတ္အသက္ရွု
ပိုကိျဖဳတ္ခဲ့လို႔..က်ေတာ္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔
ဘဝပ်က္ခဲ့ရလို႔...ေပးခဲ့တဲ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚက
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔...စိတ္ဒဏ္ရာေတြက
တအိမ္လုံးကဖူးဖူးမွုတ္ ထား ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့
ေငြဇြန္းကိုက္ႀကီးခဲ့ရတဲ့ ခင္ဗ်ားဘယ္နားလည္ပါ့မလဲ။
ပညာအမ်ားႀကီးတတ္တဲ့ခင္ဗ်ားက
ေအးခ်မ္းတဲ့လမ္းစဥ္ကိုလိုက္ဖို႔ေတြးနိုင္ေပမယ့္
ပညာသင္ဖို႔ လက္ကေဆးပိုက္ေတြခၽြတ္လို႔မရခဲ့တဲ့
က်ေတာ္က မီးကုန္ယမ္းကုန္ဆိုးပစ္ခ်င္တာ
ဘာမ်ားမွားသြားလို႔လဲ......။
အာဂတအေမွာင္ဖုံး႐ုံမက မီးေလာင္ျပာက်သြားလည္း
က်ပါေစ...ဆက္လုပ္မွာပဲ....
အဆုံးအထိ အစြန္ထိပဲ....။
"လက္မထပ္ပါဘူးလို႔လဲ...က်ေတာ္မေျပာမိဘဲ....
ဘာလို႔ ခင္ဗ်ားက နာစရာလိုျမင္ေနတာလဲ...
က်ေတာ္ လက္ထပ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္
လက္ထပ္မယ္....ခင္ဗ်ားမပါတဲ့ဘဝကိုလည္း
ေလၽွာက္ဖို႔အစီအစဥ္မရွိပါဘူး
က်ေတာ့္ ဆႏၵေတြျပည့္သြားတဲ့အခါ....
Park Jimin ရင္ခြင္ထဲကို မထြက္တမ္း
ဝင္ေနမဲ့ေကာင္ပါဗ်ာ....ေနာ္..."
"Clubေတြ Barေတြက အေပါစားစကားေတြ...."
က်ေတာ္နဲ႔ပန္းကေလးက ပိုင္းေျခေတြညႇိ
ပီးတာနဲ႔ ပုစၧာႀကီးတခုလုံးကို ေျဖရွင္းၿပီး
အေျဖတန္းထြက္မယ္ထင္ခဲ့ၾကတာ....။
က်ေတာ္တို႔က ငါဒါကိုလုပ္ေနတာသူက
အလိုအေလၽွာက္နားလည္ရမယ္
ရွင္းျပစရာမလိုေအာင္ သိႏွင့္ေနပီးျဖစ္ရမည္
ဆိုေသာအတၱေတြသည္ႏွစ္ေယာက္လုံးတြင္
ကိန္းဝပ္ေနခဲ့ၾကသည္။
တညလုံးစကားေတြမ်ားခဲ့ၾကသည္....။
ရန္ေတြျဖစ္ရင္းနဲ႔လည္း ေဒါသထြက္လာလၽွင္
က်ေတာ္လက္ျဖင့္ ရြယ္မိတိုင္း
သူကပဲဦးစြာအရင္ရိုက္သည္...။
ဒီဆရာဝန္ သည္ သိပ္ရိုက္နိုင္ပုတ္နိုင္ကာ
ေဒါသလည္းထြက္နိုင္လြန္းခဲ့သည္..။
က်ေတာ္ကေတာ့ေဒါသေတြထြက္လာလၽွင္
ခ်ဴပ္နမ္းလိုက္သည္....။
အခန္းအလည္မွာတေယာက္တျပန္ေအာ္ဟစ္
ရန္ျဖစ္ရင္းမွ ရန္ပြဲသည္ အိပ္ယာေပၚသို႔
လုံးေထြးျပဳတ္က်ကာ ParkJimin
သည္က်ေတာ့္အားအနိုင္က်င့္ေတာ့သည္...။
လက္မထပ္နိုင္ေသးဘူးေျပာမိ၍
အသားကုန္စိတ္ဆိုးေနေသာ
ဆရာဝန္ႀကီးသည္ ငါကြ ေယာက်္ားဆိုေသာ
မာန္ကို ေဒါသေတြနဲ႔ေရာေႏွာျပေတာ့သည္...။
ယုန္ေပါက္ကေလးလို...ေသးသိမ္ျပလိုက္ရသည္...
ဒီလူ သူ႔အလွည့္က်ေတာ့ မ်က္ႏွာမဲ့ မိရင္ေတာင္
မႀကိဳက္ခ်င္....ပါးစပ္ကထုတ္ေအာ္ဖို႔ကိုအေဝးႀကီး။
တကယ္ပါ..လူမိုက္႐ုပ္နဲ႔...
နာက်င္မွုကို ေအာင့္အီးသည္းခံေနရတာ
သိပ္ေတာ့လည္းမလိုက္ဖက္လွ....။
JeonJungkookဟာ...ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့စိတ္အေျခအေန
မွာေတာင္ဒီေနရာကိုယူဖို႔စိတ္ကူးမရွိခဲ့တာ
ေကာင္းမြန္သြားေသာအေျခအေနက်မွ
ဘာလို႔မ်ားယူခဲ့လဲဆိုရင္...
Park Jimin စိတ္ဆိုးေနလို႔ပါ.....။
Jimin သည္ေယာက်္ားပီသလြန္းေသာ
အျပဳအမူေတြနဲ႔လည္း ႐ူးခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို
မိုက္ခဲ့ပါသည္...။
လွတယ္ဟု သူမသတ္မွတ္ခ်င္ေတာ့ပါ....။
ခမ္းခမ္းနားနားေခၽြးစက္ေတြနဲ႔....
အလြန္အကၽြံ႕ ကို ခန့္ညားခဲ့ပါသည္....။
ဆံပင္ေတြသပ္တင္လိုက္တိုင္း...
သာယာမွုနဲ႔ မေက်မနပ္ေဒါသကို ခ်ိန္ညႇိၿပီး
မ်က္ႏွာထားမာမာျဖင့္ ျပဳမူတဲ့အခါ
ေႂကြတာေပါ့.....။
ဟင့္အင္း JungKookကပဲ...ဆိုတဲ့
ကန့္သတ္ခ်က္ေတြေပ်ာက္ကာ
Parkjimin ရဲ့ ေယာက်္ားဆန္မွုေတြၾကား
အတၱေသးေသးေလးေတာင္မရွိခဲ့ေတာ့...။
႐ူးေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္မွုရွိသည့္
ဒီအမ်ိဳးသားေသးေသးေလးသည္
"Honey...ေတာ္ေတာ့ေလလို႔"
ခပ္တိုးတိုးဆိုတဲ့အခါ....
" ဘာလဲ"
ဟု ခပ္မာမာေျပာတတ္ေသးပါသည္....။
ဒီတေခါက္ေတာ့ က်ေတာ္JeonJungkook
ကိုပဲမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးၾကပါ....။
..........................
"အန္တီ တို႔ ဦးတို႔ကို Hanna
ဖိအားေတြမေပးခ်င္ေပမယ့္
မိန္းကေလးတေယာက္ရဲ့ ဘဝကို
မဖ်က္စီးဘူးလို႔ေတာ့ ယုံၾကည္ပါတယ္...
Jimin နဲ႔ Hanna ၾကားထဲကလြန္က်ဴးမွုေတြနဲ႔
ဒီကိုယ္ဝန္ကို ဖ်က္ခ်ပစ္ဖို႔လည္း
စိတ္ကူးထားပါတယ္....
ParkJimin ဟာ ဘယ္ေတာ့မွတာဝန္မယူနိုင္
ဘူးဆိုတာ Hanna အသိဆုံးပါ...."
ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး၏မ်က္ႏွာသည္အပ်က္ပ်က္
အယြင္းယြင္း....။
"မဟုတ္ေသးဘူး သမီး...
အဲ့လိုမ်ိဳးလုံးဝမဆုံးျဖတ္ပါနဲ႔...
ဦး တို႔ ဒီ မဂၤလာပြဲကိုျဖစ္ေအာင္လုပ္မွာပါ...."
"ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္သာေျပာတယ္
ဘယ္မွာလဲ ဦးတို႔ရဲ့ သား...
ဟိုအေကာင္ဆီကေန ျပန္ထြက္မလာဘူး...."
"သမီးမွာ ကိုယ္ဝန္မရွိလာရင္ေတာင္
သူသမီးကို ေသခ်ာေပါက္လက္ထပ္ယူရမွာပါ
ခု ပို ေသခ်ာသြားတာေပါ့...
ဦးတို႔ ေသြးသားကို ဘယ္နည္းနဲ႔မွမစြန့္လႊတ္ပါဘူး
Hanna...စိတ္ခ်ပါ...."
ParkJimin လက္ေတာင္ပူေအာင္မကိုင္ခဲ့ရ
ဖူးတဲ့ သူမမွာ ကေလးတေယာက္ရေနပါပီ
ဟု Drama ဖန္တီးလည္း မ်ိဳးဆက္႐ူး
႐ူးေနေသာ ဒီမိသားစုအဖို႔ ဘာကိုမွစဥ္းစား
နိုင္ေတာ့.....။
ေနာင္ခါလာ ေနာင္ေစ်းပဲေလ....။
"Park မိသားစုကို Hannaအရမ္းအထင္ႀကီးခဲ့တာ
စိတ္ပ်က္ေအာင္မလုပ္ၾကပါနဲ႔...
သူ႔ဘက္က လုံးဝမျဖစ္နိုင္ဘူးဆို
ခ်က္ခ်င္းဖ်က္ခ်ပစ္မယ္..."
"မဂၤလာပြဲကို လုပ္မွာပါ...Hannna...
မာမီတာဝန္ထား...သမီးသာကိုယ့္ကိုကိုယ္
ဂ႐ုစိုက္ေနေပးပါ...
မာမီတို႔ အရွက္ကြဲအက်ိဳးနည္းေတာ့အျဖစ္မခံ
နိုင္ဘူး ..."
ParkJiminအေမသည္ပိုထိေရာက္သည့္
Key...။အမ်ိဳးဂုဏ္ဇာတိဂုဏ္ျပင္းျပေသာ
လူကို အရွက္တရားအား ထပ္ခါထပ္ခါ
ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တဲ့အခါ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္
လုပ္ေပးေတာ့မယ္ဆိုတာသူမသိတာေပါ့....။
ဒီေန႔ သူမ လုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕အားလုံး
ရပ္ဆိုင္းလိုက္ရကာ လူက႐ူးခ်င္ခ်င္ပင္
ျဖစ္ေနၿပီ....Jeon JungKook၏
ေလွာင္ေျပာင္မွုေတြကို ႀကိဳတင္ေတြးၿပီး
ေျခာကိျခားကာ ဒီတခုကိုေတာ့
ထပ္ဆုံးရွုံး၍မျဖစ္.....အိမ္အထိလာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေမးရေတာ့သည္။
"အရွက္ကေတာ့ ကြဲေနၾကတာၾကာပါပီ...
ပိုထပ္မကြဲေတာ့ပဲ ထိန္းသိမ္းဖို႔လိုတာ
မိန္းမတေယာက္ကို စားပီးနားမလည္လုပ္တဲ့
ေယာက်္ားတေယာက္ရဲ့ ဘဝထက္
ပို ေအာက္တန္းက်တဲ့ ဘဝမ်ိဳးမရွိဘူးဆိုတာ
မာမီတို႔လည္းသိမွာပါ...
Hannnaဘာမွမမွားခဲ့ဘူး....."
"ဟုတ္ပါတယ္....မာမီတို႔သိပါတယ္...
Jimin ကိုမာမီတို႔ရေအာင္ျပန္ေခၚပီး
မဂၤလာပြဲကို လုပ္ခိုင္းမွာပါ...
မာမီ့အသက္နဲ႔ရင္းပီး သမီးကိုကတိေပးပါတယ္..."
"အေလၽွာ္အစားေတြႀကီးလိုက္တာ.
Hanna မာမီတို႔ကိုယုံလိုက္ပါ့မယ္...."
"ယုံေပးပါ...."
Park ကေတာ္၏ မ်က္ႏွာသည္ ေသးလြန္းေနကာ
က်န္းမာေရးလည္းေတာ္ေတာ္အဆင္မေျပေနပုံ
ရသည္။ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး၏မ်က္ႏွာကေတာ့
တင္းမာေနကာ Park Jimin အားဘယ္ေလာက္
ေဒါသထြက္ေနမလဲဆိုတာ ခန့္မွန္း၍ပင္မရ..။
ႏူတ္ဆက္ကာအိမ္ျပန္ခဲ့သည္...။
ခ်ိဳင့္ဝင္ေနေသာမ်က္လုံးေတြႏွင့္
အရင္ကေလာက္မေတာက္ပေနေသာ
သူမပုံစံအားကားမွန္ထဲတြင္ၾကည့္ရင္း
Jk....ဆိုေသာ နာမည္ႏွစ္လုံးႏွင့္
ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး ဘာေတြပဲလုပ္ခဲ့ခဲ့
လန္းဆန္းတက္ႂကြေနဆဲျဖစ္ကာ
ေကာင္မေလးေတြၾကား ေကာင္ေလးေတြၾကား
နာမည္ႀကီးေနေသာ မုန္းစရာေကာင္၏
မ်က္ႏွာအားေျပးျမင္လာသည္...။
တခ်ိန္က မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္တုန္တုန္ရီရီ
JeonJungKookဟာ...သူ႔အေဖနဲ႔တပုံစံထဲ
ကိုျဖစ္လာတာပဲ....။
ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္...ေအာင္ျမင္ပီးသားငါ့ဘဝ
ေတာက္ပပီးသားငါ့ဘဝ
အေကာင္းဆုံးေယာက်္ားကိုပိုင္ဆိုင္ပီးသား
ငါ့ဘဝကိုေတာ့ ငါထပ္ပီးမက်ဆုံးခ်င္ဘူး...။
ခ်မ္းသာတဲ့ဒဏ္ကိုမခံနိုင္လို႔ဒီျပသနာေတြ
တက္ခဲ့ရပါတယ္ဆို
ဆင္းရဲတဲ့ ဒဏ္ကိုခံရရင္ ငါ႐ူးသြားန္ိုင္တယ္.......။
..................
"ငါ့ကိုဖိအားေတြဝိုင္းေပးေနၾကပီေကာင္ေလး
ငါတို႔ထြက္ေျပးရေအာင္....."
"ေမေမက ငါသူ႔ကိူလက္မထပ္ရင္
သတ္ေသမယ္တဲ့......"
"ရက္ကနီးလာပီ....တခုခုလုပ္ပါအုန္း
ငါ့အေမကိုအဆုံးရွုံးမခံနိုငိသလို
ငါLeeHanna ကိုလည္းလက္မထပ္နိုင္ဘူး...."
"မင္း....သူ႔ကိုပ်က္ဆီးဖို႔ပဲႀကံမေနပါနဲ႔
ငါ့ကိုၾကည့္ပါအုန္း....ငါဒီပုံစံအတိုင္းဆို
ယူရေတာ့မယ္...."
"JeonJungkook ငါ့ကိုလက္ထပ္ပါ.....!!!!!"
လိပ္ျပာငယ္အား ထုရိုက္ငိုယိုကာ
ေပါက္ကြဲေနေသာဆရာဝန္ေလးသည္...
ဘယ့္ဘက္ကိုလွည့္လွည့္....
ဆူးေတြႀကီး.....။
လိပ္ျပာငယ္၏ႏူတ္မွလည္း
ေျဖရွင္းဖို႔ရာစကားတခြန္းမွထြက္မလာခဲ့....။
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိလက္စားေခ်ဖို႔ရန္သာ
ေခါင္းထဲအျပည့္ထည့္ထားခဲ့သည္။
တုန္လွုပ္စြာပင္သူစေတြးလာမိသည္က
JeonJungkook ၏လက္တုံ႔ျပန္ဇာတ္ထဲ
ကသင့္သေလာက္လည္းကပီးပီဆိုေတာ့
မလိုအပ္ေတာ့လို႔မ်ားစြန့္ပစ္ေလပီလား...။
သူ႔ကိုထပ္သုံး၍မရေတာ့လို႔မသိလိုကိဖာသာ
ေနလိုက္ေတာ့တာလား...
LeeHannaနဲ႔လက္ထပ္ေစခ်င္ခဲ့တာလား....။
လက္ထပ္ၿပီးထပ္လုပ္မယ့္အစီအစဥ္ေတြ
ရွိေနတာေၾကာင့္လား...။
ေနာက္ဆုံးအထိ...ေနာက္ဆုံးအထိကို
Jeon JungKookက ရက္ရက္စက္စက္ေကာင္ပါပဲ။
JeonJungkook ဟုတိုင္တည္ေအာ္ငိုသံသည္
ေခါင္းမိုးထပ္ေလးမွ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕တခုလုံး
လို႔ပ်ံ႕ႏွံ့ခဲ့သည္...။
..............
ေနာက္ႏွစ္ပိုင္းဆို...ပီးပါပီ..။
လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိသြားပါလိမ့္မယ္
နည္းနည္းအိမ္မွာလည္းအဆင္မေျပလို႔
ႀကိဳေတာငိးပန္ထားပါတယ္
စာေရးတဲ့အလုပ္ကို တစ္သက္လုံး
ဘယ္ေတာ့မွလညိးယုံၾကည္မွုရွိမွာ
မဟုတ္လို႔ ထပ္ခါထပ္ခါေတာင္းပန္တာကို
မ်က္စိမေနာက္ၾကပါနဲ႔ေနာ္.....။
ခ်စ္ေသာ San🤍