Chapter 2: Deal
It was good. Both of us were panting after the hot one night stand. My mind is totally blown away from disbelief. Iyon ang una kong beses, masakit pero ayos lang.
Kahit nanghahapdi ang aking balakang at sumasakit ang aking likod, tumayo ako. It wasn't fully the alcohol talking. It was a moment in my life that I failed to be in control of my mind and actions. Mabilis kong pinulot ang aking damit at sinout iyon.
Narinig ko ang marahang pagdaing ng lalaki sa aking likod.
"You wanna cuddle?" he huskily asked.
Humugot ako ng malalim na hininga bago tumayo. I cleared my throat briefly and stare at him with a straight face. His chiseled chest is bare and the blanket is covering his lowering body.
"Snob," he pouted a bit.
"Thanks for the warm night." malamig kong sinabi at tinalikuran siya.
My phone, my wallet, my car keys. Kinakabahan ako nang ang realidad ay bumagsak sa akin. God, I am so hopeless. With my stilletos on I ran out from the hotel across the club. It's a few meters walk and in attempt to still catch up with Jason, I ran again.
It hurts like crazy. I am so sore but my adrenaline took the best of me. Papasok na sana ako ng bar nang nakitang nasa labas na sila Jason kasama si Rhea ngunit kumaway naman si Rhea paalis.
"Jason," I called when neared.
Agaran siyang bumaling sa akin at may tinatagong ngiting aso. Minabuti ko na huwag ipahalata ang nararamdaman sa kani-kanina lang na pangyayari.
"Frenny, and, uh! Here. Purse mo," aniya.
Nilabas ko agad ang susi ng kotse at pinatunog ito. "Let's go,"
I am aware of his suspicious stare when after he seated on the front seat.
"Saan ka nagpunta?"
Lumakas ang tibok ng aking puso. I don't know if this is shame or just guilt.
"Getting fresh air. The music inside is too loud." mababa kong palusot.
"I saw you leaving with an elite bachelor." nakangisi niyang singgit.
Hindi ako umimik at nagmamaneho lang.
He chuckled. "Oh my God. You did it with him!"
"Oh my God din." wala sa sarili kong tugon.
Mas lalong lumakas ang halakhak niya na sinabayan ng tili. Gusto ko siyang sapakin dahil sa hiya na nararamdaman ngayon.
"First?" atat niyang tanong.
"Can we not talk about this?" malamig kong baling.
He grinned more. "Oh my God!"
What's done cannot be undone. Ginusto ko rin naman iyon na mangyari. Hinayaan ko ang makamundong kasiyahan na manguna sa akin kaya nangyari iyon. Ang tanging iniingatan ko ay nakuha sa isang estranghero. Well, I have no regrets. It's pure lust and pleasure and I was pleased so I had the fair share of the benefit.
Unang ginawa ko nang dumating sa mansyon ay ang maligo. I don't have visible marks planted by that man but there is an invisible marks that flashes in my mind like a broken record.
Hindi ko lubos mapaniwalaan na sa isang idlap na iyon, makuha ang aking pagkababae.
What made me sleep through the night is by covering my head with pillow as a shield to keep off the hot scene earlier from replaying.
"So who was it?" nakangiting bungad ni Jason sa akin kinabukasan.
Mataman ko siyang tinapunan ng tingin. "Nasa punto tayo ng buhay na kailangan mong manahimik."
Tumawa siya at tinuro-turo ang aking mukha tila may inaanalyze siya.
"You're glowing. Epekto iyon kapag you-know, you did it with a man."
Mabilis kong tinakpan ang kanyang bibig at napalinga baka sakaling may nakarinig sa sinabi niya. Umiinit ang aking pisngi sa hiya at umuusok ang masamang tingin sa kanya. Tumawa lamang siya.
"At least you get to do it."
Iniignora ko siya at tinulak na lamang ang cart patungo sa isang silid.
"Good morning, Ma'am." magalang kong bati.
She smiled and crossed her leg. "You're an intern too?"
"Uh, yes po. I'm here to deliver your breakfast." sabi ko. "Where should I leave this, Ma'am?"
"Sa lamesa lang. Thank you," aniya.
Pagkatapos kong inaayos ang pagkain niya. Tahimik akong lumabas para maibigay na rin ang iba pang room service food sa loob nito cart.
One old woman checked in and immediately bombarded me with many requests. I've known to be very patient and I'll get through this.
"God! Why is the caffeine so bland? Wala ba kayong professional na barista?" pagalit niyang sinabi.
Pang-limang pasok ko na ito sa suite niya. First, she complained about the blankets, then the arrangement of the table, then she asks me to put her clothes on the closet, and fourth, she ordered a latte and now she's complaining again.
"It is the finest latte in the hotel, Ma'am. But no worries, I can get another one for you." marahan kong sinabi.
Tinaasan niya ako bigla ng kilay. "Good. Now, get this out of my face."
Minuwestra ko ang tipid na ngiti at kinuha ang tasa sa kanyang kamay.
"I'll be back right away with your latte."
Mabilis akong naglakad pababa ng fourth floor kung saan naroon ang Cafeteria at restaurant ng hotel.
"One latte, please. Tab it on me," sabi ko.
Narinig ko ang papalapit na boses ng co-interns ko. Huminto si Kyla sa aking tabi dito sa counter ng barista.
"Apple juice, dalawa." aniya. "Ayos ka lang, Ee?"
Marahan akong tumango. Lumapit si Isaac, isa sa mga chief dito.
"Dumating si Ma'am Sevilla. Sino sa inyo ang nakaattend sa kanya?" medyo natatawa niyang tanong.
I raised my hand lazily.
"O, humanda ka, Aiofe. Dragon iyon, maraming utos." tawa niya pa.
"Kanina pa ako nasample-lan." tugon ko naman.
"Ay, 'yon matandang may malaking aryos kanina sa lobby?" si Kyla.
"Oo, palagi iyong nag-check in dito kaya alam na ng staff kung ano ang ugali no'n. Kaya mag-ingat at pagpasensyahan mo nalang, Aiofe."
Jeia placed the latte on the counter top and leaned forward.
"Wag mo lang apakan ang maling paa niya, Aiofe, dahil maldita iyon." babala niya.
Seems like it's going to be hard, huh. Ngumiti ako sa kanila saka tumango bago kinuha ang latte.
"Thanks. Ihahatid ko na 'to baka may magwawala." bahagyang natawa kong sinabi sa kanila.
Kumaway siya. "Good luck,"
"Uy, frenny!"
Nakasalubong ko si Jason at Mark sa lobby. Bahagyang tinaas ko ang tray na hinahawakan.
"Duty calls."
"Oh, okay. Mamaya nalang sa break, may sasabihin ako." excited niyang sinabi.
Muntik ko pa sanang matapon ang latte nang pumasok ako ng elevator. Lumaktaw ang puso ko sa oras na iyon. I hurriedly went back to Mrs. Sevilla's room and knocked.
"Come in."
She is screaming with arrogance beneath her classic elegance. Strikta talaga ang pagmumukha niya na tila isang maling hakbang mo lang ay binabagsak ka na niya.
"Here's your latte po." mahina kong sinabi.
Kinuha naman niya at umihip bago sumimsim. Bahagyang umirap siya.
"Uh, if that will be all, Mrs. Sevilla. Then I shall take my leave." magalang kong sinabi.
"You see that things on my bed?" bigla niyang singgit.
Napabaling ako roon. Nasa kama ang kanyang mga lotion, panligo na damit at beach hat.
"Uhm, yes po," naguguluhan kong tugon.
"I want it down by 2 pm. In the pool,"
Halos nalaglag ang aking panga. I did not signed up to be a personal maid. But then again, I have no rights to complain. Ngumiti ako sa kanya at tumango.
"Okay, Ma'am."
Halos sumalampak ako sa lounge namin nang lunch break ko na. Mabilis namang tumabi si Jason sa akin at kinilabit ako. Nananatiling pinikit ko ang aking mata at nakasandal din ang ulo sa couch.
"Kamusta?"
"Subukan mong mag-alagad ng isang leon at masasagot mo ang tanong na iyon." pagod kong sagot.
"Awful. Anyway, tungkol sa sasabihin ko sa'yo. Handa ka na bang makinig?" natutuwa niyang sinabi.
I kept my eyes closed and try to relax. Kanina pa ako naglalakad sa kung saan-saan lang, iniinda ko lamang ang sakit sa katawan dulot nang nangyari kagabi.
"Frenny!"
"Y-Yeah. Yeah. Sabihin mo lang,"
"Jason, Aiofe, susunod na kayo sa cafeteria, ah." bilin ni Rhea.
"Oo, Rhe." si Jason.
Narinig ko ang pagbukas at sirado ng pintuan.
"So, now. Remember my friend from last night?"
Tumango naman ako at unti unting dumilat. Pinipigilan niya ang kanyang ngiti sa labi ngunit kumawala ito. He shrieked before he could say another word.
"Kasama ba ako sa tuwa na ito?" kunot noo kong sabi.
He chuckled heartily and wave a hand at me. "One of them asks me out!"
Sandaling napaisip ako. "Hank? J-Jefferson, was it? I'm not good with names."
"Jimmy!" tili niya.
Gulat ako sa biglaang sagot na iyon at bahagyang napaigtad sa kinauupuan.
"So, congrats, Jason."
"You sounded hesitant."
"I saw him last night leaving with a model. Not that I care though. He's asking you out, that's a good thing."
Kumurap siya bigla at napawi ang ngiti sa labi.
"Magkasama kami kagabi." he retorted.
I shrugged and stood up. "Nagkamalik mata siguro ako."
"Wait, frenny. Are you sure you saw him?"
"Ewan ko kung s'ya ba 'yon. Sabi mo magkasama kayo."
He kept quiet after that until he reached the cafeteria. Kahit noong kumuha na kami ng pagkain, nananatiling tahimik siya.
"Jason?" tawag ko.
Umigtad siya bago ngumiti sa akin.
"Wag mo ng isipin ang sinabi ko. I'm sure I just saw it wrong so be happy with your new boyfriend."
Bigla siyang ngumisi at namumula ang pisngi. "Hindi pa boyfriend, ano ka ba."
I smirked. "Oh, I bet you're excited about it."
Humalakhak siya at sumunod sa akin patungo sa lamesa ng aming kasamahan. Since I told him that, he became his old cheery self again. Our conversation suddenly shifted feom our taks to personal lives.
"Hindi naman sa ganoon! Gusto niya kasing mas bigyan namin ng atensyon ang pangarap namin." si Rhea.
"Ilang taon na sana kayo?" tanong ni Kyla.
"Three years."
Umawang ang aking labi. "Pwede namang sabay ninyong abutin ang pangarap ninyo."
Napailing siya and ngumiti. Hindi malungkot na ngiti kundi ngiti na tanggap niya ang nangyari at wala siyang pinagsisisihan.
"We both chose to part to get to know ourselves better. Pinagtagpo at tinadhana pero hindi hanggang dulo."
I smiled at her. I admire the way she handles their relationship. Three years is quite long and though I haven't been into one, I know how miss and endearing those times are.
"Well, love keeps us strong." nakangiting komento ni Kyla.
"Ikaw, Aiofe. Anything to share."
Umiling ako sa kanila. "None so far that is not known to everyone."
Ngumiwi si Jason. "Hindi kami katulad nila, frenny. Everyone fails and that is okay."
"And everyone has to judge." tipid na ngiti kong tugon.
"Pasensya ka na, Ee. May ibang tao lang talaga na walang awa at walang pakialam sa nararamdaman ng iba." mahina sabi ni Rhea.
"Ayos lang 'yon. It doesn't bother me anymore. Though sometimes they..." I trailed off.
"Hurt." si Mark.
Tumango ako ng mahina bago humalakhak. "Anyway, perks of human. Everything hurts."
"Uy, remember the song, 'there's always rainbow after the rain'." Kyla grinned. "Ganyan lang talaga ang buhay. Weather weather lang."
Lahat kami ay ngumiti sa binitawan niyang salita. Tumunog ang aking alarm kaya roon napukaw ang aming atensyon.
"Break time's over." anunsyo ni Mark at nagsitayuan na kami.
Pabalik na kami ng floor at may mga babaeng nasa gilid ng daan, naghagikhikan at namumula ang mga pisngi.
"Okay?" komento ni Jason bago nakiusyoso.
"Gwapo talaga ni Engineer, e." an employee cheerily said.
"Magtatagal ba sila? Pangalawang beses ko pa siyang nakitang bumisita rito." sabi noong isa.
"Busog na busog ako!" tawa pa nila.
Bumalik si Jason sa aming tabi, handang maipahayag ang nakalap na tsismis.
"Nandito raw si Engineer Fidai Figueroa kasama si Mr. Buenavista at Mr. Leyox Rodriguez." masigla niya sinabi.
"Celebrity?"
Hindi makapaniwalang bumaling silang apat sa akin.
"Seriously? Ganyan ba ka grabe ang pagtalikod ng mundo sa'yo, frenny?"
"Mr. Rocco Buenavista ang CEO ng Bai. Pinsan niya si Engineer Fidai Figueroa at kabigan naman si Sir Leyox Rodriguez." si Mark.
"Come on, frenny. Catch up. They are famous in the area and in the universe for being so damn hot!"
"At kung makikisali pa tayo sa fanatics sa iyan, makakatikim tayo sa manager." mataman kong sabi.
"Right. May point din." halakhak ni Kyla.
Isa isa kaming pumanhik sa aming trabaho. I've the how the managing works now as well as the services in quite few days here. It is cool to be able to see the efficient work and flow of the day without major problems. Nakakaginhawa ang trabahong ito dahil gusto ko maliban lang sa isa...
"Such a turtle. Hurry up," Mrs. Sevilla demanded as I gathered her stuff.
Nagpakawala ako ng malalim na hininga bago sumunod sa kanya palabas ng suite. She politely greeted those elite people she encountered on the lobby but whenever they're gone, her mood goes back to beasty.
Umupo siya sa bakanteng sun lounger ng pinakamalaking pool dito. Nilapag ko sa tabi ang kanyang gamit.
"Put oil on my back." utos niya.
Inabot ko naman iyon at lumapit sa kanya na pahiga na tumalikod. Behind her big sunglasses she is closing her eyes. Dahan dahan kong nilagyan ang likod niya at nang natapos ay tumayo naman.
"Tapos na po,"
"Yes. Go fetch my juice."
Naglakad naman ako patungo sa malapit na juice bar dito.
"Frenny!" biglaan singgit ni Jason.
I frowned. "Bakit ka na naman nandito? One fruit juice, please."
Si Mark ang nakaassign ngayon sa juice bar stand.
Umakbay si Jason sa akin. "Buko juice, Mark. So, that's the infamous Mrs. Sevilla?"
Bumaling ako sa tinutukoy niya saka tumango. Nakatayo na si Mrs. Sevilla at nakikipagkwentuhan sa mga kilalang tao. Higit kumulang nasa edad na trenta na siya ngunit hindi kumukupas ang ganda niya.
"Mag-isa lang siya?" tanong ni Jason.
Tumango ulit ako. "Siya lang naroon sa suite niya."
"Lover's quarrel, perhaps. Or marriage rebuttal?"
Naningkit ang aking mata sa kanya. "No. It's normal for marriage people to spend days without the other."
"Ah. Balita ko pa naman may guwapong anak si Mrs. Sevilla." nakanguso niyang saad.
"Hindi mo na gusto si Jimmy?" singgit ni Mark at nilapag ang inorder kong juice.
Tumawa si Jason. "Joke lang. Jimmy pa rin, no."
I smirked to tease him. "I think that son will be here."
Sumama ang tingin niya sa akin. "I'm loyal."
"Hindi pa nga kayo, loyal na agad." tawa ni Mark.
Natawa rin ako at kumaway nalang sa kanila upang maibigay kay Mrs. Sevilla ang juice niya.
"Oh no. I'm going to Canada next week." si Mrs. Sevilla.
"Really? But you just got back from Sydney." sabi noong isa.
Humalakhak siya. "My husband has work there too."
Naghihintay ako ng tamang panahon na maipaalam kay Mrs. Sevilla na nandito na ang kanyang juice at dumapo naman ang tingin niya sa akin.
"No, I change my mind. I want buko juice," pasiunang sabi ni Mrs. Sevilla bago ko pa iyon maibigay sa kanya.
Bahagyang umawang ang aking labi at nagtitimpi ako bigla sa kalooban. I turned my heel, protruding my lips to avoid being irritated. Mark and Jason from the stand is chuckling at me.
"Paano kaya kung lalagyan mo ng rat poison iyan?" tawa ni Jason.
Halos padabog kong nilagpag ang juice. "Yes please. Pakilagay sa buko juice."
"Killer mood."
"Dagang buko juice coming right up!"
Tinawanan lang nila ang nangyari habang ito ako, napasapo sa noo.
"Ilang linggo nalang tayo dito?" tanong ko.
"Given that this is our second internship, uh, four weeks most?" si Jason.
"Matagal pa matapos ang pagkikita ninyo ni Mrs. Sevilla." tukso ni Mark.
"Aalis daw siya ng Canada next week. Narinig ko lang. Pwede naman ngayon, bakit next week pa." wala sa sarili kong tugon at kinuha ang buko juice.
"Go, frenny. Kaya mo 'yan."
Walang ibang sinabi si Mrs. Sevilla at tinanggap ang buko juice. Doon naman ako nakawala sa kanyang tabi.
Kasabay ko sa paglalakad si Mark at Jason patungo sa main hall ng hotel dahil malapit na kami mag-out. I still have a part time job to do. Kinapa ko ang aking cellphone sa bulsa nang nagvibrate ito.
Mom:
Mitchell is here. Don't come home early.
Tila naninikip ang aking puso sa nabasa at napahinto sa paglalakad.
Ako:
How about Kaden?
Mom:
He's in his room, nagtatago.
Tita Mitchell is the aunt who almost saw me here in Bai Hotel. From my father's side. Simula noong nawala si Dad, gusto nilang kami ni Kaden ay roon na titira sa mansyon nila kasama si Lola at Lola. They think Mommy could no longer provide us and doesn't have the means so they want to take us away.
Ako:
I love you, Mom.
Of course, we will never abandon Mommy.
Mom:
I will never give you both up.
Napangiti ako.
"Oh my God." Jason intently said.
Humakbang ako upang makalinya sila ngunit huminto naman. Dumapo ang aking tingin sa tinitingnan nila. Three men came out from the elevator with extreme aura that screams 'make way'.
"Sa kanan, iyan ang boss natin." pabulong na sinabi ni Mark.
"May inspection siguro. Oh Hail Mary, everyday inspection nalang please!" hagikhik ni Jason.
"There's no need to fuss over--" I cut myself off.
Nang dumapo ang aking tingin sa ibang lalaki na nakasuot ng dark blue na button down shirt, nauurungan ako sa sasabihin. Kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan.
He... H-He is the man last night!
I choked my own saliva and my phone dropped on the ground creating a bang.
"Ee,"
I blinked and immediately picked up my phone.
"It slipped." mahina kong sabi.
Nanunuyo ang aking lalamunan. Hindi dapat ako kinakabahan. Maybe because it was my first time so I'm like this but I shouldn't be! It is a night to satisfy both lusts. Nothing more. Nothing less.
Halos umigtad ako sa kinatatayuan nang nahagilap ang tingin ng lalaking iyon na nakatingin sa akin. His eyes is different from last night. I have high alcohol tolerance so I remembered his face. Last night his eyes were gentle and desiring and now it is nothing but cold, arrogant, and ruthlessness.
Pasimpleng kinalma ko ang sarili at iniwas ang tingin. Sigurado namang akong halatang hindi sinasadya ang pag-iwas kong iyon. Man like him and his friends are always on the go to wordly pleasure so I don't think he even remember who's he with.
"Guwapo! He's looking this way!" tili ni Jason.
Hinawakan ko siya sa braso at nagbigay ng ngiti. "Malapit na ang three,"
Hindi ko siya hinintay na sumagot at naglakad na lamang patungo sa staff room. Natapos na sila Kyla at Rhea sa pag time-out. I hurriedly wrote my name and the time followed by Mark and Jason.
"Nakita ninyo si Leyox Rodriguez at Fidai Figueroa?" usisa ni Kyla.
"Oo, girl. Ang guwapo talaga!" madramang singgit ni Jason.
Lumalakas ang tibok ng aking puso.
"Imagine naghuhubad ng polo si Engineer sa harap mo!"
"Hoy! Heaven!"
"Si Leyox din. Sayang may girlfriend daw." si Rhea.
"Edi kay Sir Rocco at Engineer Fidai tayo!"
Bahagyang tumikhim ako sa sarili. "Sino si Sir Rocco sa tatlo na iyon?"
"Yung naka white longsleeves. Nakagray si Leyox at nakablue si Engineer." sabi ni Kyla.
Umawang ang aking labi ngunit umakto akong hindi naapektuhan. Talagang maapektuhan ako. Hindi ko inaasahan na makikita ulit ang lalaking kasama ko sa gabing iyon.
"May kakambal si Engineer Fidai. Engineer din, si Khaleesi."
"Pamilya ng mga Inhinyero ang Figueroa."
"Magkamukha ba sila ng kakambal niya?"
"Yes, they look alike. Pero mas friendly si Fidai kaysa kay Khaleesi."
He has a twin? Baka hindi pa siya iyon kagabi. Maybe that's why his eyes is different because it wasn't him. Oh, okay. That serves a small comfort.
Mabilis akong nagbihis ng white flowered dress at binuhayhay ang buhok. Hanggang alas otso ang open ng flower shop tuwing weekdays. Mula alas tres ang shift ko hanggang eight.
"Date somewhere?" nakangisi kong sabi.
"Naman. Sasama ka?"
"Hard pass."
"Ee, Jason. Mauna na kami, ah." paalam nila Rhea.
"Sige. Ingat kayo."
Jason and I turned the lights off before going out. Hindi natanggal ang ngiti niya sa kanyang labi.
"Bye, enjoy the night." nakangiti kong sabi.
"Ikaw din. Ingat, frenny." aniya.
Humakbang ako pababa ng five steps stairway patungo sa gilid ng daan para maghintay ng jeep. Nahinto ako sa paglalakad nng nakitang naroon sa tabing daan ang tinutukoy nila kanina.
For the brief passing moment, our eyes locked at each other again. Nakasandal siya sa kanyang puting Chevy Camaro ZL1. Pinasadahan ko ng tingin ang paligid ngunit siya lang ang naroon. Bumaling ako sa sidewalk at nagsimulang naglakad.
"Get in. I'll drive you,"
Tumindig ang aking balahibo sa baritonong boses na iyon. I'm sure it was him that night. Pero kahit sigurado ako, umakto akong walang nangyari.
"Uh, do I know you, sir?" mataman kong sinabi.
It's better to leave that one last stand behind. Or don't tell me, he thinks I'll threaten him with something because of it just like in the movies?
Umigting bigla ang kanyang panga at tumaos ang madilim niyang panitig sa akin.
Wrong choice of words?
Gumawa siya ng dalawang hakbang patungo sa akin habang ito ako, hindi alam kung paano iiwasan dahil naninigas ako sa aking kinatatayuan.
"For a virgin like you, you easily forget that?" his words felt peircing with anger.
Nagpakawala ako ng mahinang halakhak. Thankfully no one is around to hear what he has to say and I have to say.
"Sir, I was a virgin but I don't cling over a one night stand. I know my place after what happened." sabi ko ng diretsahan.
Kumunot ang noo niya sa akin at huminto sa aking harapan. Tila sinusuri niya ang aking pagmumukha. His eyes slowly softens in the glimpse of light.
"That's it?" he huskily asked.
I cleared my throat and nodded. "That's it."
Nagulat ako nang bigla niya akong hinila papasok sa kanyang sasakyan. Inaasahan ko na aalis na siya at tatantanan ako ngunit mapuwersa niya akong pinapasok sa sasakyan.
"What the hell? Let me go," apila ko.
He locked the car and turned to his side.
"What's the meaning of this? You're kidnapping me!" giit ko.
His dark hooding eyes avert unto me and he leaned forward. Galit ako sa ginawa niya. He fastened my seatbelt silently and held my chin.
"I'll sue you for harassment." I spat.
Hinaplos niya bigla ang aking pisngi kaya natigilan ako. Muling kumalma ang tingin ng kanyang mata at hinagod ng marahan ang aking mukha.
"I know you won't let me drive you if I don't do it forcefully, Aiofe. I'm sorry,"
Malamig akong tumingin sa kanya. "You know me..."
Tumango siya ng mahina. Naningkit ang aking mata.
"You did a background check on every girl you slept with? Engineer, we have something called, 'privacy'. I would be glad to end our meeting right here and right now."
He tilted his head a bit. "Put what happened behind us like it was nothing?"
Suminghap ako ng hangin. "Wow..."
I'm speechless. Talagang siya pa itong mukhang biktima.
"You're right." sabi ko.
His eyes narrowed. "No."
"No?"
He leaned forward to me. "You'll know your mark sooner."
And he then planted a kiss on my lips before he drove his car away from the hotel. Namilog ang aking mata at nais ng umapila ngunit wala naman iyong saysay. I lost count of how many kisses he took from me that night and now he still had the guts to do it again.
"Sa Main Street ako bababa." mataman kong basag sa katahimikan.
"Why? Are you still going somewhere?"
I sighed. What gives him the right to question me?
"Yeah. I have part time job."
"Saan?" mabilis niyang agap.
"Carmela's Flower Shop."
"Okay..."
Muling tumahimik ang biyahe hanggang nakarating kami sa shop. Hindi naman ako late ngunit limang minuto nalang bago pa iyon mangyari.
"Uh, thank you." sabi ko sa kanya.
This should be our last meeting.
"You're welcome." marahan niyang tugon.
Tinalikuran ko na siya at pumasok ng flower shop. I just pretended to be calm with him even though I am not. Does he feel guilty or responsible for having my first that's why he's like this? Oh no, I was at fault when it happened too and I fully understand one night stands.
"Ee, ikaw muna dito. Saglit lang," si Mavy.
Tumango ako at ngumiti sa kanya. "Sure,"
"Brownies at black pearl mocha tea," sabi ng customer.
I punched the order on the computer before making it and serving it to him. Wala pang nag order kaya pumanhik muna ako sa flower pantry. I took the spray and watered the growing flower plants underneath.
Nakabalik naman si Mavy kaya tinuloy ko nalang ang ginawa. I took few orange daisies and sunflower to make a bouquet. Bago ko pa masimulan ang pag-arrange noon, nakita ko si Engineer Fidai sa lamesa na nasa aking harapan lang. Umiinom siya ng kape habang nakatingin sa akin ngunit nang nahuli ko iyon, umiwas naman siya.
Bakit pa siya nandito?
Dinilaan ko ang aking labi bago inaarrange ang bulalaklak.
"Is that your favorite?" mahina niyang tanong.
Nakatayo na siya sa aking karapan. The desk is the only thing holding the line between us. Nananatili ang aking tingin sa ginagawa.
"Aren't you leaving, Engineer?" kalmado tanong.
He chuckled lightly. It's new, foreign, and sexy to hear. God, I can't believe this man gave me a rough night to remember.
"Girls wants my attention and here you are, driving me away."
"Then spare me the honor, Engineer. Go to them." malamig kong sabi.
Lumakad siya patungo sa aking puwesto. He stopped walking when he entered the florist space and beside me. Dumapo ang kanyang kanang kamay sa aking baywang kaya namilog ang aking mata.
Luminga ako at binaba iyon. Mabuti naman malayo ang mga customer at walang nakakita sa amin. Tinapunan ko siya ng tingin at sinubukang alisin muli ang kamay niya ngunit matigas ito.
He leaned forward into my ear. "I want you, Aiofe..."
My eyes widened more and pushed him with all my strength.
"Leave." galit at malamig kong sinabi.
Kita ko ang pagkagulat niya. Naging malumanay ang kanyang mata at lumapit ulit sa akin. He caress my waist briefly.
"I'm sorry. I'll be a good boy and watch you do your job." banayad niyang sinabi bago bumalik sa inuupuan kanina.
Nakaawang ang aking labi. Hindi makapaniwala sa nangyayari. I dealt with Mrs. Sevilla and now I have to deal with him too. But the difference is, I don't know how to deal with this powerful man in the society. Hearing his family name, of course it rings the bells.
Dumapo ang tingin siya sa akin. Ako ang unang umiwas. I really don't know how to deal with this.