~ 𝑻𝒉𝒆𝒏 𝑰 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒅 𝒕𝒉𝒆𝒚 𝒔𝒍𝒆𝒑𝒕 𝒕𝒐𝒈𝒆𝒕𝒉𝒆𝒓 𝑶𝒉, 𝒕𝒉𝒆 𝒍𝒆𝒔𝒔 𝑰 𝒌𝒏𝒐𝒘 𝒕𝒉𝒆 𝒃𝒆𝒕𝒕𝒆𝒓
𝑻𝒉𝒆 𝒍𝒆𝒔𝒔 𝑰 𝒌𝒏𝒐𝒘 𝒕𝒉𝒆 𝒃𝒆𝒕𝒕𝒆𝒓 ~
'Kan iemand me vertellen wat gisteren allemaal gebeurd is!?' vraagt Lily die haar hand tegen haar hoofd houdt. 'Damn, ik heb een kater denk ik.'
Ik grinnik. 'Ik weet dat je gisteren heel veel gedronken hebt en je kon maar niet stoppen met James zoenen!' zeg ik.
Lily wordt rood. 'Ik heb James gezoend?' vraagt ze.
'Of je hem hebt gezoend!?' roept Marlene. 'Jeez Lily, waar was je gister? Je kon maar niet bij hem wegblijven.' zegt ze. 'Het was gross as fuck.'
'Als zelfs Mar het nog herinnert...' lacht Alice.
'Oh shut up, Fortescue!' antwoordt Marlene en ze gooit een kussen naar Alice.
Lily staat op. 'Iemand die ook een paracetamol wilt?' vraagt ze.
Mary en Marlene steken hun handen op. Lily knikt en strompelt verder de badkamer in.
'Anyways, ik zag wat gebeuren tussen jou en Sirius...' zegt Marlene en ze wiebelt haar wenkbrauwen op en neer.
Ik zucht diep, 'Het is niks,' zeg ik, 'Sirius was gewoon eh- dronken.'
'Sirius was zeker dronken.' zegt Mary.
Ik staat haar ontdaan aan, 'wat bedoel je?'
'Je was niet z'n enige prooi Sel, ik hoorde dat Sirius met Barker is betrapt, terwijl ze "het" deden.' zegt ze.
'Wacht, serieus!?' vraag ik.
'Mhm, ik hoorde het ook.' zegt Lily, die weer de badkamer uitkomt, ze overhandigt Marlene en Mary beide een pilletje. 'Volgens mij waren ze door Slughorn in één van de koetsen gevonden.'
'Door Slughorn!?' lacht Alice. 'Dat is embarrassing.'
'Nog al ja, ik kan z'n gezicht nu al voor me zien. Maar ja, we hadden niks anders van Sirius kunnen verwachten.' zegt Mary. 'Het is nou eenmaal zijn specialiteit om meisjes in bed te krijgen.'
~
Het kost ons nog een uur voordat we ook daadwerkelijk onze bed uitstappen en onderweg gaan naar de great hall.
Ik ga naast Sirius zitten, die ver van de rest zit.
'Wilde avond gehad hoor ik?' zeg ik meteen.
Sirius kijkt op, hij ziet er niet al te best uit. 'Shut up.' antwoordt hij.
'Je had het niet moeten doen.' zeg ik. 'Iedereen in de school weet ervan... inclusief Remus.'
'En wat dan nog?' vraagt Sirius. 'Hij is toch degene die het uitmaakte.'
'Maar jij bent degene die hem nog steeds leuk vindt.' ga ik ertegen in.
'Het is gewoon allemaal bullshit.' Sirius wrijft in zijn vermoeide ogen. 'Deze hele ruzie is bullshit, het is verdomme al twee maanden geleden. En als hij het zo wilt hebben moet hij ook niet gaan janken als ik wel door ga met m'n leven.'
'Je hebt zijn gevoelens gekwetst, Sirius. Het is alles behalve bullshit.' antwoord ik geërgerd. 'Hoe dan ook, als je tenminste meer inzet toonde en hem probeert terug te winnen is er misschien nog een kans dat dit goed komt, maar als jullie twee je blijven gedragen als kleuters komt het nooit goed. Denk daar maar eens over na.' ik sta op.
'Ik ga niet voor altijd op hem blijven wachten.' zegt Sirius.
Ik rol mijn ogen en terwijl Sirius geen interesse lijkt te tonen in wat ik had uitgegeven, loop ik weg, hij zoekt het maar lekker uit. Ik heb hem mijn tips gegeven en het is aan hem op het op te volgen.
Ik ga inplaats daarvan weer gewoon bij de meiden zitten. 'Gaat het Lils?' vraag ik. Lily ligt met haar hoofd op Marlene's schouder.
'Mhm... alleen een beetje hoofdpijn.' antwoordt ze.
De jongens - Remus, James en Peter - komen bij ons zitten.
'En hoe gaat het met jullie lads?' vraagt James opgewekt.
Lily wordt knal rood, 'ik eh- ga maar weer dan.' en ze baant zich een weg de great hall uit. We staren haar allemaal na.
'Uhm- Lily heeft een kater, maar verder gaat alles wel oké, met jullie?' antwoordt ik.
James' blik glijdt van de deur weer terug naar mij, 'Met Padfoot gaat het niet best... en dat terwijl hij zo'n goede avond had, als je snapt wat ik bedoel.' knipoogt hij.
Remus zucht onstuimig.
'Hoe dan ook...' zegt James die Remus een rare blik schenkt. 'Weet je zeker dat Evans oké is?' vraagt hij.
Ik haal mijn schouders op, 'ze is gewoon de laatste evenementen aan het verwerken.'
~
Ik loop samen met Severus over het school terrein. Er hangt een ongemakkelijke sfeer boven ons en Severus durft me amper aan te kijken.
'Oké wat is er aan de hand?' vraag ik. Ik kan de stilte niet langer houden. Severus wilde samen een wandeling maken en hij heeft dan geen recht om de hele tijd stil te zijn.
Hij stopt met lopen, waardoor ik ook abrupt stop. Dit is de eerste keer vandaag dat hij me recht aankijkt, 'vindt je hem leuk?' vraagt hij.
Verward staar ik hem aan, 'over wie heb je het?'
Zijn blik staat gepijnigd, 'oh kom op Sel, over Black.'
'Sirius?' vraag ik.
'Nee Regulus, nou goed?' vraagt hij sarcastisch en ik begin licht te blozen. Severus klikt met zijn tong, 'natuurlijk heb ik het over Sirius.'
Ik frons mijn wenkbrauwen, 'als dit over de zoen van gisteren gaat...'
'Oh cut the bullshit, het was niet zomaar een onschuldige zoen. Het was een- er zat emotie achter.' zegt Severus, zijn stem zo zacht dat ik het net aan kan horen.
Ik slaak een sarcastisch lach uit, 'voor als je het niet doorhad zat Sirius niet zo goed in z'n vel op dat moment. Daarbij is hij letterlijk naar bed geweest met Barker.' zeg ik.
Severus zucht, 'Ik wil gewoon dat je oppast. Je bent alleen maar één van zijn zovele trophies.'
Mijn ogen worden groot en ik kan niet geloven wat ik hoor, 'pardon?' vraag ik veronderstelt, 'Sirius is mijn beste vriend. Ik denk dat ik wel beter weet hoe hij in het leven staat dan jij, daarbij wat als ik hem leuk vind?' roep ik uit, 'hé!? Weet je wat, dit was niet de eerste keer dat we zoenden.'
Severus staart me sprakeloos aan.
'Daarbij hoef jij je niet te bemoeien met wie ik wel en niet ga.' gelijk heb ik spijt van wat ik heb gezegd. Ik bijt mijn lip als mijn blik naar de gepijnigde Severus glijdt.
'Hey Snape!' roept iemand van ver. Een redder in nood. Even denk ik dat het Sirius is, maar als het figuur naar ons toe rent en hij beter in beeld komt maakt mijn buik een salto.
'Regulus.' knikt Severus.
'Alles oké? Je ziet zo weet als een geest.' zegt de jongen. Zijn golvende haar is netjes gekamd. Dan glijden zijn grijze ogen naar mij. Het is een bijna sprekende plaatje van Sirius, alleen dan jonger, netter en knapper.
'Ah, als het niet de onhandige dame op de gang is.' zegt hij en hij grijnst, 'Lupin, nietwaar?' Ik knik. 'Grappig, ik zie dat je goed overweg komt met mijn broer.' Ik wordt rood als ik me de gefronste blik van Regulus weer herinner. Hij had gezien hoe ik en Sirius zoenden.
Ik raap mezelf weer op en schraap mijn keel, 'er is eh- niks tussen mij en eh- Sirius.' mompel ik. Ik voel me dom, waarom kan ik niet gewoon normaal praten?
'Ik geloof je op je woord,' zegt hij dan met een knikje. 'Daarbij heeft mijn broer het al druk genoeg gehad heb ik zo vernomen, een prachtige dame zoals jij hoort niet als een speelgoed voor enkel plezier gebruikt te worden.' Als ik al niet rood was, dan was ik dat nu wel. Ik staar de jongen sprakeloos aan. Dan richt hij zijn aandacht weer op severus, die al zijn kleur in zijn lichaam is verloren,
'Barty heeft je nodig.' zegt Regulus. Severus knikt en maakt aanstalten om weg te lopen. Regulus richt zich weer snel tot mij. Hij maakt een korte en bijna niet zichtbare buiging, 'Lupin.' zegt hij als afscheid.
'Regulus.' zeg ik zacht.