This was supposed to be Epilogue part 1 pero Chapitre 13 nalang hahaha
Zeke's POV
Yow! I'm back!!!
Nakangiti kong tinignan si Kei at Nass na magkayakap.
I'm glad that Nass is safe.
" Brylle" tumingin ako kay Kayden na lumapit kay Erick at binuhat si Brylle.
" I'm so sorry baby..." Sabi nito sa natutulog na Brylle. Ngumiti nalang ako dito.
I'm sure Kayden did all he could to find Brylle, sana nga lang sinabi niya sa amin.
Pero ang mahalaga, nahanap na si Brylle.
" Bibi" napatingin ako kay Katie. Bibi ko.
" Yes bibi?" Nakangiti siyang lumapit sa akin tsaka sumandal sa balikat ko.
Bumilis ang tibok ng puso ko.
Damn this woman.
" I'm so happy for Nass and Kei" tumingin ulit ako sa dalawa.
" Yes bibi. Me too"
" Nass...?" Nagtaka ako sa boses ni Kei.
Inalog ni Kei ang katawan ni Nass pero hindi ito namulat.
Nawala ang ngiti ko.
" Nass!" Nagkatinginan kami ni Katie tsaka ito lumapit kay Nass pati na din si Theo.
Chineck nila ang kalagayan ni Nassandra.
" She lose consciousness" saad ni Theo.
Bumuntong hininga ako.
She must be tired.
And hurt...
Napahagod palikod ng buhok si Kei at tsaka tumayo.
" Let's get her to a hospital" Kei said.
He picked her up, wincing.
" Kei..." Tawag ko sa pangalan nito kasi nakita ko yung sakit sa ekspresyon niya.
His gaze became distant.
" Theo..." Kei said, confused.
Kumunot ang noo ni Theo.
" Get Nassandra..." Mas kumunot ang noo ni Theo pero ginawa ang sinabi ni Kei at siya ang bumuhat kay Nassandra.
*thud*
" F---!" Napamura ako nang makitang bumagsak sa lupa si Kei.
Mabilis na tinignan ni Katie si Kei at lumapit na din ako dito.
Nag-alala din yung iba naming kasama.
" He's bleeding..." I mumbled.
Tumingin sa akin si Katie.
" He's bleeding fast, he might d---" napasinghap ako bago pa matuloy ni Katie ang sinasabi niya.
" I've already asked my men to ready a helicopter. It'll bring them immediately to a hospital" napatingin kami kay Tito Andre.
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang balikat ko.
" Go" I nodded at Tito Andre.
" Erick" tumango si Erick at tinulungan akong buhatin si Kei.
Tumingin ako kay Khalil na nasa harap namin.
" My agency and I will take care of this place, so you don't have to worry" I gave him an appreciative look.
His agency and our mafia have been helping each other for months now. I trust him.
" Just take care of Nass" nilingon ko si Theo na buhat buhat naman si Nass.
" Of course" ngumiti si Khalil tsaka gumilid para makadaan kami.
" Devon and Maxence, stay here and help Khalil"
" Yes sir"
Ang huli kong narinig bago kami tuluyang makalapit sa helicopter.
---
Nassandra's POV
Narinig ko na may nag-uusap sa gilid ko habang may nakahawak sa aking kamay.
Masakit ang buong katawan ko at hindi ako makagalaw.
" You should eat Kei, kakagising mo lang" rinig kong inis na sabi ni Devon.
" You're not even supposed to be here, you should be in your bed. Resting..." sabi naman ni Theo.
Humigpit ang hawak sa akin na sa tingin ko ay si Keian.
" No. I will stay here. I won't leave her side 'till she wakes up" ahh... ang lalim talaga ng boses ni Keian.
Na-miss ko yung boses niya na kahit sa tingin ko, kakakita lang namin kahapon.
" Huwag nang makulit Kei, hindi pa galing yung gunshot wound mo" saad naman ni Katie.
Naalala ko naman na nasugatan nga pala si Keian... nung niligtas niya ako.
I let out a shaky breath...
Tsaka dahan-dahang dumilat.
Tumingin ako sa paligid.
I think, we're in the mansion's infirmary.
Tinignan ko yung mga kasama ko ngayon.
Nakatalikod sila sa kamang kinahihigaan ko ngayon.
Kahit si Keian na siya ngang nakahawak sa kamay ko ay nakatalikod sa akin.
" I'm fine. Nass is the one who's not okay so make sure she's---" natigil sa pagsasalita si Keian nang pisilin ko ang kamay nito.
Kumunot ang noo niya tsaka napaharap sa akin, nagtaka rin yung iba kaya tumingin din sila sa banda ko.
Nanlaki ang mata ni Keian pero natahimik lang.
Sa totoo lang, lahat sila natahimik.
Nakatitig lang sila sa akin kaya tinitigan ko din sila pabalik.
.
.
.
" Mamaaa!" hindi namin napansin na bumukas pala ang pinto at pumasok sa kwarto si Brylle kasama si Diego at Kuya Kayden.
Tumakbo papunta sa kama si Brylle at balak pa sanang talunan ako pero natauhan yung mga kasama ko at sabay sabay pang umabot kay Brylle para hindi siya makadagan sa akin.
Si Keian ang nakahawak kay Brylle at maayos na itinayo si Brylle sa sahig.
Nagtaka si Brylle panandalian tsaka nagsimulang lumuha.
"H-hindi na po ba ako pwedeng... lumapit kay Mama?" tanong ni Brylle.
Kumirot ang puso ko nang makitang umiiyak si Brylle, naalala ko yung time na nakita kong nakakulong siya.
Humawak ako sa dibdib ko at napansin iyon ni Keian kaya lumingon siya sa akin.
Dahil ayaw ko siyang mag-alala, pinanlakihan ko ito ng mata tsaka tinanguan ang umiiyak na Brylle.
Lumaki ang mata niya at kaagad na lumuhod sa harap ni Brylle.
Nakita ko pa ang pagngiwi nito.
" Brylle... Hindi sa hindi ka pwedeng lumapit kay Mama. She have injuries so we have to be gentle around her" Brylle pouted as he looked at Keian.
" Mama?" sambit nito kay Keian.
Nakangiti itong tumango kay Brylle tsaka tumingin sa akin.
" You heard your Tito Brylle..." sabi ni Kuya Kayden kay Brylle.
" I-it's okay, pwede siyang tumabi sa akin" dumilim ang ekspresyon ni Keian dahil na din siguro sa boses ko.
Ngumiti sa akin si Kuya Kayden tsaka binuhat si Brylle.
" Yehey!!!" nanghihina akong ngumiti kay Brylle nang matabi siya sa akin.
Hinagod ko ang buhok nito.
" Are you okay Mama?" hinawakan ko ang pisngi niy.
" Yes Brylle, don't worry..." ngumuso ulit siya tsaka mahigpit akong niyakap.
Napakagat ako ng labi nang ipalibot ko ang braso ko sa kanya.
" I've been waiting for you to wake up Mama. Ang tagal mong gumising" tinatapik ko ang likod nito habang nakatingin lang sa kisame.
" I'm sorry Brylle. Pinaghintay kita..." mahina kong sabi.
Nakita kong bumuntong hininga si Keian tsaka lumapit sa amin ni Brylle.
Hinawakan niya yung kamay ko.
" Ang mahalaga Brylle, gising na si Mama" humiwalay bahagya sa akin si Brylle para tumingin kay Keian.
" Opo, I'm so happy Mama is awake" nakatingin lang ako kay Keian nang ngumiti ulit ito kay Brylle at ginulo ang buhok nito.
Niyakap ulit ako ni Brylle at hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko.
Masaya ako na kasama ko yung anak ko.
Napangiti ako pero bigla kong narealize...
Wala na nga pala yung anak ko, anak namin ni Keian.
Kumunot ang noo ni Keian na nakita siguro ang biglang pagkawala ng ngiti ko.
He tried looking at my eyes pero iniiwas ko ang tingin sa kanya.
Inilibot ko na lang ang tingin ko sa mga kasama namin dito.
Sina Theo, Katie, Devon, Dale, Kuya Kayden at Diego ay nakatingin sa amin ni Brylle.
Mga nakangiti sila at siguro ay masaya na nagising na ako at kasama ko si Brylle ngayon.
Pero bakit parang taliwas yung nararamdaman ko?
" Nass" mahinang sambit ni Keian sa pangalan ko.
Hindi ko pa rin siya tinignan nang hawakan niya ang pisngi ko.
Napaubo ako at bahagyang iginilid ang ulo. Hindi ko alam kung bakit ko nga ba ginawa yun pero sigurado akong iniisip ni Keian na iniwasan ko ang kamay nito.
Maybe he's right.
Umigting ang panga nito at itinaas ang kamay para siguro hawakan ulit ang kamay ko.
I slightly turned my back at him, innocently while still holding Brylle.
Hindi siya napansin nung iba naming kasama pero pansin na pansin iyon ni Keian.
Kinuyom nito ang kamao, tumitig sa akin nang may malamig na ekspresyon na tila nagpipigil.
" I'll come back" inaamin ko na na-guilty ako sa ginawa ko pero sinasabi ng puso't isip ko na ayaw ko siyang makasama ngayon.
Kainis ka Nass...
Napatingin sa kanya yung anim.
He left the room while slightly slamming the door.
Kinontrol ko naman ang paghinga ko.
" Uhmm, what's wrong with boss???" rinig kong tanong ni Dale.
Dapat ang itanong niya ay kung anong mali sa akin.
Pinanliitan ako ng mata ni Diego at napayakap nalang ako nang mas mahigpit kay Brylle. Hindi iniinda ang sakit ng buong katawan ko.
---
Muli kong hinagod ang likod ni Brylle bago humarap kila Theo.
Nakatulog si Brylle at hinayaan ko itong mahiga sa kama ko dito sa infirmary.
" Nasan yung iba?" Tanong ko sa kanila.
It's been an hour since Keian left I think?
Hindi pa rin siya bumabalik hanggang sa ngayon.
" Bumili sila ng pagkain" sagot sa akin ni Katie.
" Saan sila bumili ng pagkain at napakatagal nila? May nagluluto naman sa mansyon ah. Bumalik ba sila sa Palawan para---"
Palawan...
Sa Palawan nga pala nangyari yung lahat...
Natulala ako dahil mukhang nag-trip down to memory lane yung isip ko.
Bumuntong hininga ako.
" Ow! Ano ba Gaius!?" Napansin kong inapakan sa paa ni Diego si Kuya Kayden para matigil ito sa pagsasalita.
Ngumiti sa akin si Diego tsaka lumapit.
" Ayos ka lang ba talaga Nass?"
Pilit akong ngumiti pabalik.
" Medyo masakit yung katawan ko pero okay na ako"
" Oo nga pala" napatingin ako kay Theo.
Lumapit siya sa akin at chineck ang vitals ko.
Nakalimutan siguro kanina sa gulat na nagising na ako.
" Ilang oras ba akong walang malay?" Tanong ko sa kanila.
Napangisi si Dale ang iba ay natigilan.
" Oh Nass..." Lumapit din sa akin si Katie at niyakap ako. " Tulog ka nang halos isang linggo" nagulat ako sa sinabi niya.
" W-what?"
" You have extreme fatigue and the fact that you overworked yourself after your miscarriage..." Mahinang sambit ni Theo.
" We've been doing shifts sa pagbabantay sa iyo" sabi naman ni Devon.
Napatungo ako habang nakaupo parim sa kama.
" Hindi niyo naman kailangang bantayan ako..."
" But we did" tumingin ako kay Devon at nginusuan ito.
Ngumiwi naman siya.
" How about Keian?" Kinagat ko ang labi ko nang sinambit ang pangalan niya.
" Kakagising niya lang kagabi and he already insisted to be by your side though he's not fully recovered. Tiyak masakit yung sugat niya ngayon, we're observing him in case he have infection" tumango nalang ako sa sinabi ni Katie at muling napatungo.
" Is there... something wrong, Pat-- i mean Nass?" Ngumiti ako kay Diego na hinawakan ang braso ko.
" Wala naman. Thank you sa inyong lahat ah." Kumunot ang noo ni Devon.
" For what?"
" For everything" natahimik silang lahat pagkatapos iyong sabihin.
" Eyyyy!!! Here's the foo--- bakit ang tahimik niyo?" Napatingin kaming lahat sa pintuan dahil pumasok doon si Steven, na siyang nagsalita, sina Erick, Maxence, Laiza, Clara, Zeke pati na din si Kuya Khalil.
Nanlaki ang mata nung mga pumasok nang makitang gising na ako.
Mabilis na lumapit sa akin si Kuya Khalil at mahigpit akong niyakap.
" Nass, you're awake..." He said in a relieved voice.
Niyakap ko ito pabalik at tinapik tapik ang likod.
" Yes kuya, awake and alive" biro ko pero humiwalay siya sa akin at tinignan ako nang masama.
" Don't joke about that Nass. We were scared of what happened to you" bumuntong hininga ako.
" I am too..." Yumuko ako sandali at tinignan ang kamay tsaka tinaas din ang tingin.
Napabuka ako ng bibig nang makitang nakapila silang lahat. As in straight line pa tas nakangisi sa amin.
" Ngayon lang na nagsink-in sa amin na gising ka na kaya makakatanggap ka ng yakap mula sa amin..." Sabi ni Katie at siya ang unang yumakap sa akin.
"H-ha?" Napapikit pikit ako nang sunod na niyakap ako ni Zeke.
" Thank god you're already awake" abot matang tumingin sa akin si Zeke tsaka ako hinalikan sa pisngi.
Tumingin ako kay Katie kasi baka magalit siya pero napataas ako ng kilay nang lumapit din siya at hinalikan din ako sa pisngi.
Mukha akong kwago habang isa-isa nila akong niyakap.
" I care about you Nass. So don't stay at bed for too long" akala ko wala na akong mas ikakagulat pa pero nang sinabi iyon ni Maxence, na-speechless nalang ako.
Tinapik niya ang ulo ko tsaka lumayo sa akin.
" Nass... huhuhu" kinomfort ko si Theo dahil umiyak siya nang yumakap sa akin.
" It's okay Theo" suminghot si Theo bago ako bitawan.
Kahit si Erick at Dale ay niyakap ako.
At kahit kaunti ay gumaan ang loob ko.
Hindi maalid ang ngiti ko nang mag-usap kami at magkainan sa kwartong kinabibilangan ko. Buti at hindi nagising si Brylle.
Kahit na nakangiti ako. Hindi maalis sa isip ko ang isang partikular na tao.
Keian...
---
" So... Akala ko mamamatay sila Keian at Tito Andre sa... pagkasira nung building pero bakit--?" Tanong ko sa kanilang lahat.
I briefly looked at Keian.
Nakatingin lang siya sa lamesa.
Nasa headquarters kami ng mafia sa 4th floor.
Isang linggo na ang nakalipas mula nang magising ako.
Everytime na may magtatanong sa akin kung ayos na ako, I always say that I am...
Because I think I am.
It's hard but I was able to forget what happened...
I'm okay.
" After naming malaman yung location na pinagdalhan sa iyo, naghanap agad kami ng info sa lugar" sabi ni Tito Andre.
Nandito kaming lahat, ang iba nga'y nakatayo na.
Kasama si Kuya Kayden, Diego at pati na rin si Kuya Khalil na kasama si Jane pati na rin ang dalawa sa kapwa Commander ni Kuya.
" Attendez, qui sont-ils encore? Et pourquoi sont-ils inclus dans notre réunion?(Wait, who are they again? And why are they included in our meeting?)" Pagtataka ni Steven. Madami din sa amin ang naguguluhan.
Ang alam ko inimbitahan sila ni Tito Andre.
" Commander Semil Antone sir" napatingin ako sa isang lalaking madaming tattoo.
Mukhang naintindihan nila yung sinabi ni Steven.
Magalang itong tumingin kay Steven.
" Commander Levi Serrano... We are invited by Mr. Andre Marques to discuss about what happened in Palawan specifically the case about Mr. Lemuel Dimano" yung Commander Levi, may authorative aura sa paligid niya. I think he's a great leader and commander. Matipuno ang katawan nito na parang isang sunadalo.
" What he said" sambit ni Kuya na may paglahad pa ng kamay kay Commander Levi.
" Ahhh" tumango tango si Steven.
" Where is that bastard?" Malamig na itinaas ni Keian ang tingin kay Commander Levi.
Tumingin pabalik si Commander ng may propesyonal na tingin.
" He's in the agency's headquarters. Don't worry sir, we'll take care of hi---"
" Give him to me! I will kill that bastard myself!" Natahimik ang lahat nang sumigaw si Keian.
Napayuko ako.
Surprisingly, akala naming lahat na patay na si Lem, pero nainda nito yung mga injuries niya.
Napansin kong nainis si Commander sa sinabi ni Keian pero tinakpan agad ito at tumingin nang pabalik kay Keian.
" We will take care of him, sir." Madiin na sabi nito.
" Kei... Not only that they helped us in rescuing Nassandra, they also gave us confidential information. They've been observing Lemuel for days. They helped us, son." Keian gritted his teeth and glared at his father.
Tumingin din nang masama si Tito Andre.
Napalunok ako tsaka hinawakan ang kamay ni Keian.
Gulat siyang tumingin sa akin at bahagyang lumambot ang ekspresyon.
Ngayon ko nalang siya hinawakan matapos ang madaming araw.
Halos hindi kami magpansinan nang isang linggo.
I don't know why...
But I know it's my fault.
Humigpit ang hawak niya sa kamay ko tsaka tumingin kay Tito Andre.
" Hindi mo nakita yung ginawa nila kay Nassandra, Dad! I saw it myself! They kicked her repeatedly! Pinatay nila---" biglang tumigil sa pagsasalita si Keian, napapikit habang mahigpit ang kuyom ng kamao habang hawak ang kamay ko sa kanan.
Huminga ako nang malalim tsaka mahigpit na hinawakan ang kamay ni Keian.
" I know it's not my place to tell you that I know your pain, Kei. But I ask that you trust Khalil's agency"
" Yes, Kei. We will do everything to make sure that man is punished" tumingin ako kay Kuya na may galit sa mata.
Pinisil ni Keian ang kamay ko bago dumilat at tumingin sa mga taga agency. Tahimik lang yung Commander Semil at si Jane...
" Fine. I'm sorry, kayo na ang bahala sa kanya. Pero kapag nakita kong pakalat-kalat siya sa kalsada at wala sa kulungang, sisiguraduhin kong ako mismo ang magdala sa kanya dito para patayin siya" tumango si Commander Levi.
" We understand..." Pinanliitan ng mata ni Keian si Commander Serrano bago bahagyang ngumiti.
Nagulat si Commander sa nakitang pagngiti ni Keian pero ngumiti din pabalik.
" *Ehem* So... Balik sa tanong ni Nass" napatingin kami kay Zeke na nagsalita
" Right... So with the help of Khalil and his comrades, we managed to have the place's blueprints. We silently sneak inside only to found out their bomb's position." Pagpapatuloy ni Tito Andre.
" We figured out their plan just by looking at all their bomb's location. Nalaman namin na plano nilang paguhuin ang katatayuan nila Kei kapag nakalapit sila sa kwarto ni Nass" ngumiti ako kay Erick.
" Naghanda kami ng high grade nets made in Marques Manufacturing. Did some calculations." Sambit ni Laiza.
" Thankfully, tama ang nagawa namin and we catched Tito and Kei before they even die" sabi ni Steven na proud na proud ang tono.
Kumagat ako sa labi ko at huminga nang malalim.
" Thank you... Akala ko hindi ko na ulit sila makikita. O kaya kayo" seryoso kong sabi.
" Ow!" Napadaing ako nang pitikin ni Zeke ang noo ko.
" Aisshhh!" Tinignan ko ito nang masama.
Nakita kong umigting ang panga ni Keian at pinanlisikan din ng mata si Zeke.
" Kahit ano pang imposible na mailigtas ka o makita kang muli, gagawa kami nang gagawa ng paraan para makita o maligtas ka. You should trust us more. You're important to us. Remember that" gusto kong batukan si Zeke pero narealize ko yung sinabi ni Zeke.
I didn't trust them.
Bumuntong hininga ako tsaka napangiti.
Natahimik nalang ako at nagtaka sila dahil doon.
Ipinagsawalang bahala nila yung aksyon ko at ipinagpatuloy ang pag-uusap kasama yung mga taga agency.
Para akong bingi na walang naririnig sa pag-uusap nila dahil ang atensyon ko ay nasa isip ko.
---
Pagkatapos nung meeting nung isang araw, hindi ko na muling pinansin si Keian.
What's wrong with me, right?
Nasa may gazebo ako dito sa field.
" Arf!" Hinagod ko yung fur ni Leon na nagpapahinga sa paa ko.
" Hi Nass" tumaas ang tingin ko kay Kuya Khalil na nakasuot nung black uniform niya sa agency.
" Hello Kuya" bumuntong hininga siya tsaka umupo sa tabi ko.
Inakbayan ako nito tsaka hinila palapit sa kanya.
" Kuya!"
" Ikaw bata ka, iniiwasan mo ba kami?" Tanong nito.
Tinignan ko siya
" H-hindi ah..." Inirapan ako ni Kuya tsaka biglang niyakap.
" Nass. If something's bothering you, then talk to us..."
" I'm fine Kuya" hinagod nito ang likod ko.
" Hay nakooo. Basta kapag sumobra na yung nararamdaman mo, nandito lang kami. And don't ignore us! You're making us feel like we've did something wrong" lumayo ako sa kanya at inis siyang tinignan.
" Oo na... Sorry. Pakisabi sa iba na wala silang maling nagawa. I won't ignore them anymore" nagkunwaring nasaktan si Kuya at humarap sa akin.
" Eh ako? Hindi mo pa din ako papansinin?!" Pabiro nitong sabi.
" Hindi. Hahaha!" Sabi ko dito sabay belat.
Natawa ako nang mangasim ang mukha nito.
Naramdaman ko nalang ang paghalik nito sa noo ko.
" W-what?"
" It's good to hear you laugh again..."
-------------------
Tehmterzya\^_^/
Epilogue na talaga next!!! Hahahha.
Enjoy reading!