Chasing Benjamin (4th Gen#10)

Chapter 1

"You can't do this to me, Benjamin!" Her voice tremble and she was on the verge of crying. But she contain herself. Hindi siya pwedeng umiyak. Hindi pwede.

"Oh, I just did." Hendrix on the other line boredly said. Humigpit ang pagkakahawak niya sa cellphone niya.

"Please, if this is one of your pranks, quit it! Hindi ito nakakatuwa!" Mariin at mahinang singhal niya sa binata. Nakaharap siya ngayon sa altar at iniiwasan na lingunin ang mga bisita.

Nakaharap siya sa altar na mag-isa kung saan sana dapat silang dalawa ni Hendrix at nagpapalitan na sana ng mga pangako sa isa't-isa.

Tumulo ang isang butil ng luha sa kanyang mata na agad niyang pinalis. Hindi siya pweseng umiyak. Hendrix will come. Hindi siya nito bastang iiwan.

"L-love, nasaan ka na ba? Malapit ka na ba?" She pitied herself that she almost sound begging. But that was her last ace, is to beg him to come on her big day. On their supposed to be big day.

"Chloe, I can't. I know you're not stupid not to realized that I just runaway. I'm your runaway groom."

"Y-you're kidding me." Tumawa siya ng mapakla sa sinabi nito. How could he stay fucking calm when he just ditch her on their wedding day?!

"I hope I am. I'm sorry for the trouble, Chloe."

He doesn't even sound sorry.

Kunti na lang ay lalabas na ang luha niyabat gustong-gusto na niyang sumabog. Kaya lumabas siya ng simbahan. Doon sa may entrada.

"H-hendrix, I'm waiting here. The v-vistors..y-your family are all waiting. Please, Hendrix." She begged.

Isa itong malaking kahihiyan! Sa pamilyang Benjamin, sa pamilya niya, at sa mga importanteng tao na inimbita nila.

"Chloe, I'm really sorry for the trouble. Hindi pa talaga ako handa."

Napamaang siya sa sinabi nito. She wanted to laugh so hard.

She laugh mockingly. "Hindi ka pa handa? Then you ask me to marry you?! Tapos ngayon iiwan mo ako sa gusot na sinimulan mo?" She screamed at him.

"That was spur of the moment, Chloe. Hindi ko na nabawi because you already contact a wedding organizer."

"Kung umayaw ka na lang sana! Hindi mo na sana ipinaabot sa ganito."

"At sa tingin mo kapag umatras ako dati papayag ka?"

Natahimik siya doon. She's guilty. Alam ng binata na hindi siya papayag na hindi matuloy ang kasal. She love him. Mahal niya ang binata at alam ng lalaki iyon. They were make out buddies, nagkakasundo sila sa maraming bagay. They clicked. And supposed to be make out-make out lang sana but then shit happen. He got her virginity, and maybe sa sinabi ng binata na 'spur of the moment', he said he will marry her when he fucking reach his climax.

Tapos ngayon...everything fuck up. Naiwan sa kanya ang lahat ng responsibilidad.

"Nasaan ka? P-pupuntahan kita."

Natahimik ang kabilang linya.

"I'm sorry." He said.

That two words broke her heart in an instant. Alam niyang wala na siyang magagawa. Wala na talaga.

"H-hendrix, please..."

"You can't follow me, Chloe. I'm at California. At alam mo na kung anong ginagawa ko dito."

Her tears fell. She shook her head. "No, Hendrix. You're just lying. N-nandito ka pa sa Pilipinas, eh. P-pupuntahan kita. Pupunta a-ako diyan."