Canımı Yaktın ( tamamlandı)

Kısa mutluluk

"Sen ne diyorsun?" derken sinirden titriyordum..Çok kızdım diye düşündüğü için başını öne eğmişti.

"Kızdın değil mi?"

"Kızmak mı? ..evet kızdım..sana kızdım..Nazlı ile konuşuyorsun ama onlarla konuşmamıza kızarsın diye diyorsun..Zaten konuşmuşsun..Ayrıca sen kendini ne sanıyorsun ya da bizi?

"Anlamadım..!"

"Anlamadın mı?..anlatayım..Annen hasta ve sana ihtiyacı var..Ben sana nasıl onu unut da hayata devam et derim..Ona bir şey olursa bizim evliliğimiz devam edebilir mi? bana güvenebilir beni sevebilirmisin?

Ellerime sarılıp teşekkür etmeye başlamıştı..Beni babamlara bıraktı ve olanları anlattı..Babam da ona bir an önce annesinin yanına gitmesini ve gerekirse  bizi çağırabileceğini söyledi...Aklının bende kalmamasını söyledi..

Akşam , annesinin yanın da geçirdi..Sabah telefonla annesinin ameliyata alındığını söyledi.Bende eve geçeceğimi söyledim..Sonuç da orası benim evimdi.O da annesi ameliyattan çıktığın da eve döneceğini söyledi.

Akşam eve geldiğin de annesini eve getireceğini, ameliyattan çıkınca bakıp bakamayacağımı sordu..Önce babama durumu söyledim.O da ihtiyacı olanlara yüz çevrilmez kızım dedi.Nasıl olsa hep hasta olacak değil , iyileşince evine dönecek..

Ona misafir odasını hazırladım.Bir hafta sonra hastaneden eve geldiler...Ailecek...Biraz durdukdan sonra Nazlı evine gitti..Bebeği varken ..hem bebek hem de annesi ile ilgilenemezmiş.Nasıl olsa ben de bir sorumluluk yokmuş..vs...vs..

Kendince bana laf sokuyordu..Gidince derin bir nefes aldım..Kaynanam yatağa yatmış yanıbaşına da kaynatam geçip oturmuştu..Ali beni kenara çekip aç olduklarını söyledi..Mutfağa gidip yemek hazırladım..

"Baba ,Ali...yemek hazır..."

bu arada elimdeki tepsi de et suyuna yaptığım çorbayı içirmek için kaynanamın yanına oturdum.

"Aç değilim .."dedi.

"Peki".dedim..Kaşığa biraz çorba koyup üflemeye başladım..

"Aç bakalım ağzını.."

"İstemiyorum..Senin pis ellerinden bir şey içmem..Ali ısrar etmese gelmezdim.."

"O zaman gidebilirsin.." diyince ,sustu..gözlerini kapatıp ,uyuyormuş gibi yaptı..

"Şimdi..bu yemeği yiyiecek misin?..yoksa...."

"Aliiiiiii..."

Ali yemeğini yemiş yanımıza geldi.Bana gidebilirsin işareti verdikden sonra annesine yemek yedirmeye başladı..Bir kaç gün sonra laf sokmalar artmış, Her şeye bahane bulunmaya başlanmıştı..Ailem geldiğin de hakaretler olunca...Annem 

""Allah sabır versin kızım " dedi..

Nazlı gelince , ona nasıl kötü davrandığımı ailemin ne kadar berbat olduğunu ..yemeğini daha vermediğimimi..ilaölarını içemediğini vs..sözlerle beni aşağılayıp durdu..Tabii Nazlı da abisine bir sürü laf üstüne laf koyarak beni kötülemeye başladı.

Ali bana ters ters baktı..Bu tam iki hafta sürdü.İyileşmişti ama gitmeye niyetleri yoktu.Nazlı da çocuğunu bize bırakıp işe gidiyordu..Delirmemek için sabır diliyordum.Ali ile mutluluğumuz kısa bir andı.

İşden eve geldiğim de Nazlı nın kayınvalidesi de bizdeydi.Her zaman ki gibi beni şikayet ediyordu.Nazlı gelip çocuğunu ve kayınvalidesini alıp evine gitti.

"Demek sana bakmıyorum.."

"Evet ..Nazlı olmasa ne yemek yedireceğin ne de ilaç vereceğin var..

"O zaman sana iki haftadır kim bakıyor?Nazlı mı?"

"Hıhhhh..."

Ali eve gelince annesinin yaptıklarını anlattım ..Doğru mu anne dedi..Annesi de evet doğru dedi.Hepsini Nazlı yaptı diyince..annesine bakmadığım için benimle kavga etti..Babası üzerime yürüdü.

"Oğlum yeteri kadar şımartmadın mı?.bunu..Hadi hanım kalk da evimize gidelim..Oğlumuz hanım köylü olmuş.."

Karısını alıp evden çıktı.Annesi çıkarken..

"Afferim oğlum..Anneni boşver sen..Karının etekleri altına git sen"

Kapıyı sertçe kapatıp, gittiler..Ben ohh diye derin nefes alacakken suratıma gelen bir tokatla yan tarafdaki duvara yapıştım..

"Bir annemleri ağırlayamadın..Beni rezil ettin..yapman gereken biraz sabretmekti..Ben senin ailene nasıl sabrediyordum sa senden de aynı şeyi bekledim ama sen...."

"Sen....." gözlerim dolmaya başlamıştı..

Yüzüme doğru eğildi ve tam gözlerime baktı

"Evet ..Hadi ..Ağlamaya başla..Siz kadınlar istediğinizi yaptıramayınca hemen ağlarsınız ama kızım unutma..Ben yemem.."

Ağlamak istiyordum ama başaramıyordum.O günden sonra da bir daha uzun süre ağlayamadım.

"İşde bana söz verdiğin , mutluluk"...dedim..

Biten mutluluk...mutluluğum...