Canımı Yaktın ( tamamlandı)

Sonsuz Boşluk

        Sesler duyuyordum.Mırıltılar..ama anlamsızlardı.Sürekli bir boşluk ve karanlık.Neden lambalar yanmıyor..Anlaşıldı..Yine Ali fatura ödemek yerine parayı ailesine vermişti.Şimdi nerden bulacağım para.Zaten içeri girmiştim, maaş da..Patron da vermez.Neyse

        Offffff..anma çok konuşuyorlar ..Başım ağrıdı..Sussunlar..Özellikle şu durmadan Bip sesi..beynimde çınlıyor..Karanlık yine..Oh şükür sessizlik..

        Annem ağlıyordu.Babam sessizce başım da oturuyordu."Doktor nasıl kızım?"diye sormuştu .Doktor "şimdilik stabil durum da ...Gelecek saatlerde belli olacak durumu..Sabır gösterip bekleyeceğiz."

Annem başını kaldırıp doktora "Yanın da kimse yokmuydu?"

"Damadınız buradaydı ama bilmiyorum hanımefendi..Kaç tane hastaya bakıyorum.Gerçi kaç saattir görmedim.En son ilk geldikleri zaman görmüştüm onu.."

Sessizlik oldu.Doktor sessizce "Üzgünüm ..Giden için yapabileceğim bir şey yok ama dua edelim.Ayşe hanım aramıza dönsün."

Annemin hıçkırıkları yükselmiş, babm ona sarılıp "ağlama hanım..Ayşe güçlü kızdır.<Dönecek bize"demişti.

Aradan üç gün geçmişti.Ne Ali den ne de ailesinden haber yoktu.

O sırada evde kim gidip getirecek tartışması vardı.Kaynana " işe gidebiliyorsa, eve de gelir..Sanki ne olmuş..Bir O'mu hamile kalıyor..bir O'mu doğuruyor.Burada torunum rahatsızken ..bir de onumu düşünelim."

Bir hafta sonra gözlerimi açtığım dakarşım da en az on yıl yaşlanmış annem ile babamı gördüm.

"Anne..?"

Hızla ayaklanmışlardı.

Babam " ben doktora haber vereyim " derken ..

Annem , ellerime sarılmıştı.."Kuzummmmm".demişti.Gözlerinden yaşlar süzülüyordu.

Doktor ve yanın da iki hemşire gelmişti.Annem ve babam kapının yanın da duruyorlardı.Etrafa baktım, başka kimseyi göremedim.Ne umuyordum ki..Sonra bir şey dikkatimi çekti.Karnım düzdü.O sırada hemşire bir iğne yapıyordu.Doktor bir şeyler diyordu..

"Sizgenç birisiniz...Yeniden denersiniz.Önce sizin sağlığınız..Başınız sağolsun.."

"Başınız sağolsun"

"Başınız..

...sağolsun"

çınlıyordu bu sess..Biri şu sesi durdursun..Yine o çığlık..Bu kadın çığlıkdan başka bir şey bilmez mi?

Susturun şu kadını..

Bebeğim...

Bebeğimi verin..

Bebeğim..

        Tam iki hafta hastanedeydim.Annemlere sakın kimseyi aramayın demiştim.Artık kimseyi görmek istemiyorum..Ailemin evine gitmiştim.Bir kaç gün sonra işe başladım.Eski ben yoktu artık..Siyah giyiniyor, makyaj yapmak istemiyordum.Ve kimseyle konuşmak da istemiyordum.

        Kırk gün sonra kapı zili çaldı.Annemin sesi yükseldi..

"Ne yüzle geldin , buraya?"

"O benim karım.."

"Şimdi mi hatırladın bir karın olduğunu..Defol..Defol evimden"

"Anne ne oluyor?"

"Ayşe..Ayşe..gel buraya"

"Geldim ne var ".dedim

"Hadi..Eve gidiyoruz.."

"Hayır.."

"Ne demek , Hayır.."

"Hayır,demek..Şimdi git burdan yoksa polis çağırırım."

Yüzüme baktı ve sessizce arkamı döndüm..Annem onu kapıdan dışarı çıkarıp, kapıyı kapattı.Ellerim karnımın üstün de dolaştı..Derin bir iç çektim ve içeri girdim.Bir kaç gün sonra elleri boş, Annesi ile birlikte çıkıp gelmişlerdi.

"Artık , şu nazı bırakıp da evine dönsen diyordum."

Annem "hangi evden bahsediyorsun , sen " diye ayaklandığın da babam elinden tutup geri yerine oturmasını sağladı.Sonra Ali'ye dönüp..

"Oğlum..dedi...Kızımı sana bir aile olsun diye..Siz birbirinize eş olasınız diye verdim.Aç ..Açıkta bırakısın diye değil.Kızım Hastanede iki hafta canıyla uğraştı..Nerdeydin.."

        Kaynanam hemen atıldı."Benim de evladım var..Kızım doğum yaptı..torunum hasta oldu.."dediğin de gözümden yaşlar süzüldü..

 "Bak ne güzel söylüyorsun.Kızım diyorsun.Senin kızın can da bizim kızımız ne hanım?..Ölen kimin torunuydu?Ali'ye baktı..kimin evladıydı?"

"Şimdi Ali..Buradan kızımı tek bir şekil de alırsın..Aileni seç oğlum..Ya annen ,baban,kardeşin ....Ya da eşinle yeniden bir yuva kur..Yalnız şunu unutma..bizim de anne babamız vardı.Bizde anne kuzusuyduk.Ama bak yanım da kim kaldı..Eşim.."

"Şimdi git düşün, taşın.Ben kızımı çöpde bulmadım.Sağ olduğum sürece de kimseye muhtaç etmem.Ama eğer kızımla devam edeceksen Annenin de yüzü burada..Kimse kusura kalmasın oğlum..Sizin evinizin eşiğinden , benim kızımın kapısından sizinkiler giremez."

"Sen git görüş ..Konuş ama bu saatten sonra senin aileni kızımın etrafın da istemiyorum"

Kaynanam " delirmiş bunlar oğlum..Kalk.. kalk..Gidelim..Sana kızmı yok"

İçimden bir ses çığlık atıyordu..İki büklüm olduğum yer de dururken elimi farkına varmadan karnıma bastırıyordum..Kocaman bir boşluğu, yalnızca sessiz çığlıklar dolduruyordu.

        Tam önüm de duran Ali" Geliyormusun?"diye sordu..

Annesi " daha ne konuşuyorsun yürü oğlum..yürü"

Yavaşça ayağa kalktım ..Elini tutup karnıma bastırdım.Gözleri kocaman oldu

"Hissediyor musun?" dedim..

"Neyi?" dedi.

"Boşluğu..Bomboş..Anlıyor musun? Hissediyor musun?"

Eli ateşe değmiş gibi hızla çekti..

"İçim de sonsuz bir boşluk bıraktın.Çık dışarı..Hemen.Anneni de unutma."

"Yürü oğlum, bu delirmiş..Gidelim buradan"

Öylece bakıyordu..Sonra başını öne eğip kapıdan çıktı.