Canımı Yaktın ( tamamlandı)

Kısa mutluluk

        Yavaş yavaş yeni hayata ve yeni başlangıca alışmaya başlamıştık.Eve akşam saatin de geliyor yemeğimizi sohbetle yiyorduk.Üstüne akşam yürüyüşü yapıyorduk.Eve döndüğümüz de çayımızı içiyorduk..

        Yeniden birlikteliğimize inanmak istiyordum.Günlerimiz umduğumdan daha güzel gidiyordu.Ama korkum bunun biteceğiydi..Artık akrabalarım, komşularım,arkadaşlarım evimize ziyaret ediyorlardı.Kimse gelenlerimi kovmuyordu..Ali evine gerçekten ilgi ve alaka ile bağlıydı..

Ta  kii.......

Bir gün Ali eve zil zurna sarhoş geldi..Gözlerin de yaşlar, elin de bira şişesi , içeri girdi.

"Ne oldu? Ali"

Ses yoktu..İçmeye devam ediyordu.Sessizce ona bakmaya devam ettim...Bir süre sonra elinde ki bira bitince kafasını arkaya yasladı..Ağlamaya devam ediyordu.

"Ali.....anlatmaya başlayacakmısın?"

Ses yok..Sabırla bekledim..Ama sızmıştı..Bunu horlama sesi ile anlamıştım..

"Ali...."

Ses yok ..İçeri gidip battaniye alıp döndüm..Batteniyeyi yandaki koltuğa koydum..Ali'yi yavaşça yana doğru yatırdım.Üstüne yandan battaniyeyi alıp örttüm.Sonra mutfağa gidip kendime bir bardak çay koydum.Karşısın da oturup , seyretmeye başladım.

        Aklımdan bir çok şey geçiyordu..Acaba bir rahatsızlığımı vardı?....İşyerin den mi? kovuldu...Kötü bir haber mi aldı?Acaba ne oldu?Bütün gece ona bakarak oturdum...

        Sabah koltuk da uyandım..Orda uyuya kalmıştım...Kafamı kaldırıp karşı tarafa baktığım da kimse yoktu..Nerdeydi? Bu...

İşe gitmiştim ama aklım ondaydı..Telefonlara da cevap vermiyordu.Canım sıkılmıştı..Akşam eve gittiğim de yoktu.Sabaha karşı zil zurna sarhoş gelmişti. Ve yine cevap yoktu.Bu bir kaç gün devam etti.

        İşe gidip onu çıkış da aldım..Sessizdi.

"Neden geldin?"

"Ne demek ..neden?"

"Gerek yoktu.."

"Konuşalım mı?"

"Peki"

Yürüyerek bir kafeterya da oturduk.Yüzüne ısrarla bakmama rağmen , hiç bir tepki veya ses yoktu..

"Konuşacak mısın?"

"Ne konuşayım?"

"Bilmem..mesela bir kaç gündür neden böyle olduğunu?"

"Anlatacak bir şey yok.."

"Nasıl anlatacak bir şey yok..Konuşacak mısın? yoksa ben mi öğreneyeyim"

Gözlerine baktım..Derin bir nefes çekti..Uzun süre önce bıraktığı siğarayı cebinden çıkardı.Şaşkın bakışlarım arasın da bir siğara yaktı..Sabırla bekliyordum..bir siğara bitince ikincisini yaktı..Sonra dönüp bana baktı..

"Annem hasta..Hem de çok hasta ..ameliyat olacak.."

Bana baktı..Yeniden siğaradan bir nefes çekti ve

"Nazlı, bana ameliyatın çok zor olduğunu söyledi..Annem ben gelmeden ameliyat olmayacağını söylemiş.Oğlumu belki de son kez görebilirim..O gelmeden ameliyat olmam...diyormuş...Ne diyeceğimi bilemiyorum.."

"Nasıl yani?"

"Babana ve sana söz verdim..Onlarla bir daha görüşmeyeceğim diye..O yüzden ne yapacağım bilemiyorum."