Başka bir zaman •AVENGERS

20

Ertesi gün, Y/N Coulson'a Obadiah hakkında bilgi verdi ve bir şeylerin ters gittiğini düşünüyor. Bunun üzerine hemen gitti ve hemen ona söyledi. Kabusları ve tony'yi izlemesi nedeniyle, Y/N fazla uyumamıştı. Tony mutfağa girdiğinde tezgahın yanında oturuyordu, öğle yemeğini yemeye ve gözlerini açık tutmaya çalışıyordu. Hemen hepsini aldı. Tony, elinden bahsettiğinden beri o kadar da harika görünmediğini fark etti. Ne yapacağını düşünürken kendine biraz kahve döktü. Genellikle diğer insanlar hakkında endişelenmiyordu, ama Y/N Barnes hakkında tüm sırlarını bilmek isteyen bir şey vardı.

"Berbat görünüyorsun, Barnes." Dedi Tony, muhtemelen bu şekilde söylememesi gerektiğini hemen fark etti.

"teşekkürler, Stark," diye yanıtladı. "Çok büyüleyicisin. Hiç merak tüm kadınlar sana sarkıntılık yapıyor."

Tony güldü. "Hayır, ama cidden Y/N." Tony onun önünde tezgahın üzerine eğildi. "Merdivenlerden çıkıp dinlenmelisin. Söz veriyorum hiçbir yere gitmeyeceğim."

"Üzgünüm, Bay Stark. Sen uyanıksan, ben kalkarım."

"Bu iyi bir şey değil, Y/N. ben uyumuyorum."

"O zaman ben de öyle."

İkisi birbirlerine baktılar. İkisi de pes etmek istemiyor. Pepper kısa süre sonra içeri girdi.
"Um... Burada neler oluyor?" O, iki yetişkin arasında olanı sordu.

"Y/N uyumuyor. Onu ikna etmeye çalışıyorum." Diye yanıtladı Tony.

Y/N, "Bay Stark da uyumuyor." Dedi. "Ve onu izlemem gerekiyor. Bu benim işim, değil mi?"

"İkiniz de benim ölümüm olabilirsiniz." Diye şikayet etti Pepper başını ovuşturdu. "İkiniz de atölyeye gitmeye ne dersiniz? Tony, çalışmaya devam edebilirsin ve bir şey olursa orada olacak kadar yakınken kanepede kestirebilirsin."

"Hayır!" Tony hemen dedi, kupasını doldurmak için döndü. "Bayan Barnes'a, eline ne olduğunu söyleyene kadar atölyeye gelemeyeceğini söyledim."

"Tony!" Pepper azarladı. "Sana bir şey söylemesine gerek yok!"

"Bu basit bir soru!"

Bu ikisi, Y/N'in nefes almak için mücadele ettiğinden habersiz olarak çekişmelerine devam etti. Biraz nefes almak için çalıştığı gibi gözyaşları yanaklarından aşağı süzüldü, ama hava tam olarak akciğerlerini bile doldurmadı. Eli göğsüne kadar geldi ve küpü kaptığı ve okyanusa düştüğü anlarda zihninde oynadı. İlk fark eden pepper'dı.

"Aman Tanrım!" Diye bağırdı, çekişmelerini durdurdu ve Y/N'in tarafına koştu. Tony'nin gözleri, Y/N'in paniğini merakla izlemeden önce genişledi. "Y/N," Pepper kadının dikkatini çekmeye çalıştı. "Bana odaklan." Y/N'in panikleyen gözleri Pepper'ın endişeli, ancak taşıyanlarıyla tanıştı. "Nefesime uyum sağla."

Y/N'i sakinleştirmek on beş dakika sürdü. Tony sadece bekliyor ve izliyor.

"Çok üzgünüm." Y/N nalları dikti. "Bu benim için hiç profesyonelce değildi. Asla kişisel sorunlarımı işime engel olmasına izin vermemeliydim."

"İyisin." Dedi Pepper, Y/N'in sırtında bir el yukarı ve aşağı okşuyor. "Bu, en iyilerimiz için bile olur."

"Yine de olmamalıydı." Y/N Tony'nin gözleriyle buluşmak için yukarı baktı. "Özür dilerim, efendim."

"Sadece Tony. Ve dileme." Kupasını aldı ve merdivenlere yöneldi. "Gün içinde geçirmek istiyorsan atölye açık olacak."

"Gerçekten de, Y/N, iyi misin?" Pepper, Tony gittikten sonra gerçekten sordu.

"İyi olacağım. O sadece-elim—"

"Bana açıklamaya gerek yok. Ben de Tony'nin anladığından emin olacağım."

"Sanırım biraz temizleyeceğim ve sonra atölyeye gideceğim."

"Kulağa hoş geliyor. Lütfen eğer senin için yapabileceğim bir şey varsa haberim olsun."

"Şüphesiz."

Y/N hızla yatak odasına gitti. Bir kez güvenli bir şekilde, bozuldu. Dizlerinin üzerine çöktü, yaralı elini göğsüne bastırdı. Onun haberi olmadan, Tony atölyeden izliyordu. Paniği onu endişelendirdi ve iyi olduğundan emin olması gerekiyordu. Değildi belliydi. Ama ne yapacağını bilmiyordu.

Y/N çok utandı. Elinin geçmişinin anıları için bir tetikleyici olmadığını diledi. Ama bunu nasıl durduracağını bilmiyordu. Düştüğü günün anıları gözlerinin önünde parladığında ağladı.

"Bayan Barnes!" JARVİS'İN sesi odadan seslendi. "Sıkıntı içinde görünüyorsunuz. Yardım için birini aramamı ister misin?"

"H-hayır," Y/N başını salladı. "Sadece ... zamana ihtiyacım var ... geçecek."

"Bunu tek başınıza yapmak zorunda değilsiniz."

Y/N Al'ın ifadesi nedeniyle kaşlarını çattı ve tavana baktı. Yapay zeka nasıl bu kadar duygusaldı?

"İyi olacağım." O cevapladı. "İyi olacağım."

Hala izliyordu, Tony ona inanmadı. İşe geri döndü, ekranı kapattı ve JARVİS'e bir şey değişirse onu bilgilendirmesini söyledi.