Y/N Rogers, ikiz kardeşi Steve'e kıyasla daha sağlıklı genleri aldı. Ama ikisi de eşit miktarda aptallık ve inatçılığa sahipler. Bu nedenle, İkinci Dünya Savaşı'nda yardım ediyor ve 2008'de uyanıyor. Tanıdığı kimse olmadan. Y/N SHIELD ile çalışırken...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Birkaç gün sonra, grup Londra'ya geldi. Steve görünüşe göre HYDRA'NIN üslerinin yerlerini gösteren bir harita gördü ve içeri girip müttefiklere yardım etmesi söylendi. Erkekler barda içiyorlardı ve kutluyorlardı, Peggy, Y/N'in tamamen giyinmesi ve onunla küçük bir sahne yapması için ona ısrar ediyordu. Howard'ın sabah ona ihtiyacı vardı. Bu yüzden bara gitmek için koyu kırmızı bir elbise giymişti.
Y/N'e parlak mavi bir tane elbise giymeye ikna etti. ve onu bara da sürükledi. Kadınlar içeri girdiğinde bardaki şarkı durdu ve herkesin dikkati onlara çevrildi.
"Kaptan!" Peggy seslendi, iki kadın erkeklere doğru yürürken.
"Ajan Carter!" Steve karşılık verdi.
"Hanımefendi!" Dedi Bucky, Y/N'e bakıp göz kırpmadan önce başını salladı.
Peggy, Steve'e "Howard'ın deneyebileceğin bazı ekipmanı var." Dedi. "Yarın sabah?"
"Kulağa hoş geliyor." Dedi Steve.
"Üst kadronun göreve hazırlandığını görüyorum." Peggy, Steve'in diğer odadaki adamlarına bakarken, Steve ona baktı.
"Müziği sevmiyor musun?" Diye sordu Bucky.
"Aslında seviyorum. Hatta her şey bittiğinde dans etmeye bile gidebilirim. "
"O zaman ne bekliyorsun?"
"Doğru ortak." Peggy doğrudan Steve'e baktı. "08.00, Kaptan."
Üçü Peggy'nin uzaklaşmasını izledi. Kesinlikle küçük bir olay çıkardı. Bucky elini tuttuğunda Y/N düşüncelerinden uzaklaştı ve onu göğsüne çekti.
"Ne bekliyoruz bebeğim?" Fısıldadı. "Hadi dans edelim."
Bucky onu dans pistine taşıdı ve tüm gece Y/N ile dans etti. İkili o kadar fazla eğleniyordu ki, Y/N neredeyse bir savaş olduğunu unutuyordu. Bucky sabah erkenden onu Peggy'nin kaldığı yere götürdü. Y/N Bucky'nin gömleğini almadan önce bir an sessizce birbirlerine baktılar ve onu öpmek için kendine çekti. Tekrar gitmesini istemedi. Ama onu ve Steve'i durduramayacağını biliyordu. HYRDA üslerinin her birini yıkacaklardı. Öpücüğü verdiklerinde Bucky yanaklarında birkaç gözyaşı olduğunu fark etti.
"Ah, bebeğim." Dedi, ellerini yüzünün yan tarafına koyarak ve başparmaklarıyla gözyaşlarını sildi. "Tekrar ağlama."
"Sadece korkuyorum, Buck ... şimdi ikinizi de gerçekten kaybedebilirim ... bu olursa ne yapacağımı bilmiyorum."
"Devam edeceksin. Belki Peggy gibi SSR'ye katılırsın. Ama başaracaksın. Her zamanki gibi... Y/N seni seviyorum- "
"Hayır." Sevk edilmeden önceki gece yaptığı gibi ağzını eliyle kapattı. "Geri gelene kadar bu kelimeleri söylemeyeceğine söz vermiştin. Bu henüz bitmedi. Brooklyn'e geri dönmedik."
"Tamam,tamam." Başka bir öpücük için onu içeri çekti. "Sadece benim kızım olduğunu unutma."
"Hatırlayacağım... nasıl unutabilirim?"
"Eğer kelimeleri söylememe izin vermeyeceksen bebeğim, duygularımızı paylaşmak için kullanabileceğimiz bir şey düşünmemiz gerekecek. Nasıl hissettiğimi anlamana ihtiyacım var. "
"Tek parça halinde geri gelmeye devam edersen, bu anlamama yardımcı olur."
Kafasını salladı. "Bu yeterli değil. Peki ya... Brooklyn'e ne dersin? "
"Brooklyn?"
"Evet. Brooklyn ile bir ilgisi var mı? Mesela... um... ilk kişi diyor ki, 'nerelisin?' Sonra birimiz 'Brooklyn' diyecek. ve sonra ilk kişi 'Ben de Brooklyn'liyim' diyecek. "
"Bu çok saçma, Buck." Y/N kıkırdadı.
"Hayır değil." Uzun bir öpücük için onu içeri çekti. "Dene," diye fısıldadı, ona sevgiyle baktı.
"Nerelisin, Asker?" Ona teslim olurken gülümsedi.
"Brooklyn." Sırıttı. "Brooklyn'liyim bebeğim."
"Ben de Brooklyn'liyim."
Gece dönmeden önce gül renkli balonlarında biraz daha kaldılar.
