𝐀𝐜𝐭𝐨𝐫'𝐬 𝐀𝐟𝐟𝐚𝐢𝐫 • 𝐁𝐨𝐨𝐤 𝐈𝐈

Chapter 27

Jeon Kim Taegguk

"What do you mean Kuya?" Tanong ko kay Kuya Justine na ngayon ay nakatingin sa magandang view sa ibaba.

"Noon kasi, I met a girl na akala ko masasabi kong pang habang buhay ko na siya. When I saw her the first time she really caught my attention. Nandoon yung earge of getting to know her more. Gusto kong mapalapit sa kanya at gusto ko siyang makilala pa ng sobra. That time ko lang naramdaman na I was so deeply inlove with a person na pwede din akong mahalin but I was wrong. I was inlove with a girl who loves another guy and I am just her companion. Noong una I thought she likes me too dahil kung anong pinapakita ko sa kanya binabalik niya sa akin. Ayun pala ako lang tong nag aassume." Sabay tawa niya ng mahina.

"Sa sobrang broken hearted ko sa kanya noon, naghanap ako ng lugar na I can mend my broken heart. At dito ako dinala ng sarili ko. Actually this place became my comfort zone. Dito ako napunta kapag nasasaktan ako, malungkot, masaya and even when I was tired of everything shits happening in my life. Kaya sabi ko sa sarili ko noon if ever I met someone that meant for me dadalhin ko siya dito." Pagpapatuloy niya pa.

Nakaramdam ako ng awa kay Kuya Justine.

"Then I met your Ate. The same scenario happened again. Ayun nga lang accidentally yung nangyari. Hindi yata talaga ako pwedeng magmahal ng hindi ako nasasaktan. Haha."

Tinatawanan niya lang yung nangyayari sa kanya?

How I wish I could laugh at my heart breaks too.

"Nagagawa mo pa talagang tumawa ha." Sabi ko.

He looked at me.

"Bakit Taegguk, kapag ba umiyak ako babalik ba sila sa akin? Or they will feel the same way too towards me? Parang hindi naman ganun yon." Sagot niya.

And it hits me.

Oo nga naman. Kahit siguro isang balde o galon ng luha ang iiyak ko hindi na maiaalis ang katotohanan na nabuntis ni Shawn si Ate at sila ang itinadhana para sa isa't isa.

"See. Natahimik ka. Kahit umiyak ka pa ng dugo hindi pwedeng masunod ang kagustuhan mo dahil mas maraming masasaktan. Ganun ang naging pananaw ko sa sarili ko everytime na palpak ang babaeng minamahal ko." Sabi niya.

Nung una akala ko suplado at happy go lucky lang na tao si Kuya Justine.

But deep inside of him, isang lalaking nasasaktan ng sobra.

"Ang tapang mo Kuya." Yan lang tanging nasabi ko.

"And you too Taegguk. Matapang ka din. Imagine, tinanggap mo yung nangyari sa inyo ni Shawn? At nakikita mo pa sila ng Ate mo sa bahay niyo. Ang sakit non."

Ayaw ko na sanang maalala pa yan. Pero sige. It's time to mend my broken heart. Wala naman nga kasi akong magagawa.

Natahimik siya saglit. Kaya hindi din muna ako umimik.

Silence filled the whole place. Tanging ihip ng malamig na hangin ang naririnig ko.

Nakaramdam ako ng ginaw.

Nagulat ako ng ipatong ni Kuya Justine ang kaninang suot niyang jacket sa balikat ko.

"I know I'm way too old for you Taegguk. I'm 21 and you are only 15. Pero can I suggest something? If this thing didn't work we could stop this naman."

Naguluhan ako sa sinabi niya.

"Anong ibig mong sabihin Kuya Justine?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Stop calling me Kuya, Taegguk. I know this idea is nuts at biglaan. Alam mo, pwede naman nating itry ang isa't isa. I mean, if we fell inlove with each other okay yun. Kung hindi magwork katulad ng sabi ko kanina pwede naman nating itigil to." Pagpapaliwanag niya.