" ဆလိုင္းလြမ္းပို .... ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးေခၚေနတယ္ "
သိၿပီဟူေသာ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ျပမႈေၾကာင့္ လာေခၚေသာ အတန္းေခါင္းေဆာင္က သူ႔ေနရာသူျပန္ဝင္ထိုင္ေနလိုက္၏။ ဆလိုင္းလြမ္းပိုသည္ အိမ္စာလုပ္လက္စ စာအုပ္ကို လြယ္အိတ္ထဲထည့္လိုက္၏။ ေဘာပင္ကိုေတာ့ အက်ႌအိတ္ကပ္ထဲ ထည့္လိုက္ၿပီး အခန္းအျပင္ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏ ရံုးခန္းထဲတြင္ လြမ္းပိုတို႔၏ အတန္းပိုင္ဆရာမသည္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေန၏။ လြမ္းပိုက အေနာက္ဘက္တံခါးေပါက္မွ ဝင္လာသည္မို႔ ဆရာမက မျမင္ေပ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးသည္ လြမ္းပိုကိုျမင္ေလေတာ့ ဝင္လာဖို႔ရန္ ေခါင္းညိတ္ျပ၏။
သူဝင္လာၿပီးေနာက္ သူေရာက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာမသိသြားဖို႔ရန္ အနားသို႔သြားလိုက္၏။ သာမန္ဆို စကားအလြန္နည္းသည့္လူမို႔ ဆရာဆရာမမ်ားကလည္း သူ႔ကို အျပစ္မယူသည္ကို သူကိုယ္တိုင္ကလည္း အခြင့္ေကာင္းယူေနသည္ဟု အေတြးမဝင္မိေသးပါေလ။
" သားကို ဆရာႀကီးအခု ေခၚရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ တျခားေတာ့မဟုတ္ဘူး... သားအခု လာမဲ့ ျပည္နယ္အဆင့္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ေစခ်င္လို႔ပဲ "
အ႒မတန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၊ အစိုးရစစ္ႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ျပည္နယ္အဆင့္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲကို လႊတ္သည္တဲ့လား။
" တစ္ျခားတစ္ေယာက္ မရႏိုင္ဘူးလား ဆရာ "
" မျဖစ္လို႔ပါ သားရယ္ ... ဆရာႀကီးနဲ႔ သားဆရာမနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးၿပီ ... ပညာေရးမွဴးကလည္း သားကို ထည့္လိုက္ဖို႔ ဆရာႀကီးကို ေျပာလာတယ္ ... သားလည္း သိတဲ့အတိုင္း မႏွစ္က ၿမိဳ႔နယ္အဆင့္မွာ သား ထူးခြၽန္ဆုရသြားေတာ့ သားကိုပဲ လႊတ္ေစခ်င္ၾကတယ္.. တျခားဘယ္ေက်ာင္းကမွ မလႊတ္ခ်င္ၾကဘူး ... "
" ဒါေပမဲ့ အေမ တစ္ေယာက္တည္း .. "
" ဒီအတြက္မပူပါနဲ႔ ... ဆရာႀကီးကိုယ္တိုင္ သားရဲ့အဖိုးအဖြားအိမ္ကို လိုက္ေျပာေပးမွာပါ ... သားစိတ္ပူေနသလို သားအေမကို တစ္ေယာက္တည္း မခ်န္ခဲ့ပါဘူး ... သားအေမက လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဆရာႀကီးတို႔ဘက္က စီစဉ္ေပးမွာပါ.. "
YOU ARE READING
လွမ်းပို(Completed)
Romanceအချစ်နှင့်သိက္ခာ မာနနဲ့သစ္စာ တရားသဖြင့် ယှဥ္ပြိုင်ကြရအောင်
