Maandag 9 november 2020

23 1 0
                                    

Ik sta zoals gewoonlijk weer voor de spiegel. Ik kijk naar mezelf in de spiegel en ik besef me gewoon dat ik kan kiezen wat ik in mijn haar wil doen. Ik hoef niet per se een staart in te doen. Ik kan gewoon kiezen! Wow, wat een besef! Ik heb jaren lang bijna alleen een staart in mijn haar gehad, en nu heb ik gewoon de keuze wat ik mijn haar ga doen. Het is een gek idee. Ik borstel door mijn haar en denk ondertussen na wat ik in mijn haar ga doen. Zou ik het los doen? Of toch in een staart, misschien wil ik te veel? Half omhoog? Vlecht? Wat een keuzes opeens. Waarom heb ik nooit eerder het gevoel gehad alsof ik al deze keuzes had?

Ik besluit mijn haar half omhoog te doen. Ik begin met het maken van een staart, maar laat de helft hangen. Er zit nog steeds veel tijd in mijn haar. Zo hangt er een mislukte pony altijd in de weg. Alsof ik een eigen pony wilde knippen en het niet helemaal goed ik gegaan. Ik doe door middel van heel veel haarlak de 'pony' naar achteren bij het staartje. De plukjes staan een beetje omhoog, maar ik ben tevreden. Ik kan opeens keuzes maken wat ik met mijn haar wil doen. Morgen ga ik voor een vlecht, vandaag half los!

Hoe alopecia haar leven op de kop zetteWhere stories live. Discover now