You and i(dutch Harry styles fanfic)ON HOLD!!

Chapter 18-Liam are you okay?

heey heey ,sorry voor het niet lange updaten, heb een hele drukke paar weken achter de rug gehad, hoop dat jullie allemaal het hebben overleefd zonder mij, Enjoy Loves :)

En dit hoofdstuk gaat naar de liefste

Louisiana:

Met een zucht word ik wakker en kijk naast me. Daar ligt Niall te slapen als een klein kind met een duim in zijn mond. Een glimlach komt op mijn gezicht maar als ik bedenk wat er allemaal gebeurt is voel ik weer de tranen in mijn ogen springen, Liam,Taylor, Drugs,Alchol, Bedrog en Harry....

Ik moest binnenkort weer naar het ziekenhuis voor controle, normaal ging mijn moeder mee of Harry. Maar beide kunnen die niet meer dus zit er niks anders op dan Liam of Niall vragen. Ik klim bovenop Niall en begin hem onder zijn voeten te kietelen. Zijn ogen springen open en hij begint te lachen. Het is zon lach waar je een warm gevoel van krijgt en wat je eigenlijk wel altijd kan horen. Als hij mijn middel vast grijpt en mij probeert te kietelen gil ik en wurm mezelf uit zijn grip. Als hij eindelijk uit gelachen is slaat hij zijn armen om me heen en knuffelt me. Ik kan het niet laten en houd hem stevig vast. Langzaam rollen de tranen over mijn wangen heen en begin ik te huilen als een klein meisje."Ik wil niet zo zijn,Ik wil me niet zo voelen."Mompel ik snikkend en concentreer me op Niall zijn hand die zachtjes door mijn haar strijkt en die dan over mijn rug heen en weer glijd. Ik word er rustig van maar de pijn doet me teveel pijn. "Het doet zoveel pijn."Mompel ik weer snikkend en zucht even. "Ik denk dat dat het vervelende is aan dit hele gedoe. Maar Lou je vind echt wel weer iemand anders die beter voor je is." Zegt Niall met duidelijk een medelevende stem en laat me voorzichtig los zodat hij me aan kan kijken. "Zoals wie? Wie wil er ingodsnaam een meisje met zoveel problemen en een enge ziekte? " Vraag ik zachtjes terwijl ik naar mijn handen kijk. Niall zucht even en doet dan zijn vinger onder mijn kin zodat ik hem aan moet kijken. "Ik. Lou je bent mijn beste vriendin maar ik heb het gevoel dat dat niet genoeg is voor mij. Voel je niet hetzelfde?" Ik staar hem met open ogen en open mond aan. Ons moment word verstoord door een luide kuch vanuit de deur opening. "Kan je niet je eigen zoeken. Niall. "Zegt Harry kil tegen hem en kijkt hem met een donkere blik aan. "Ze is niet meer van jou dat heb je zelf verpest."Zegt Niall even kil tegen hem. Harry lijkt verast maar zegt niks. "Lou,kan ik met je praten? ik moet je nog zoveel uitleggen en-""Nee. Ik wil je even niet meer spreken. "Mompel ik en kijk even naar Niall en knik. "Wegwezen en de deur dicht doen. Dankjewel Harry,doei." Zegt Niall iets te bot voor mijn gevoel. Harry knikt en draait zich om. Dan gaat de deur met een klap dicht en zijn ik en Niall weer alleen. Ik zucht even en kijk even naar Niall. "Ni, je bent mn beste vriend maar of ik meer voel weet ik niet." Mompel ik en kijk weer naar mn handen.  "Ik bedoel het gedoe met Harry is pas net gebeurt. "Mompel ik nog even en kijk hem dan weer aan. "Niall,ik moet bijna weer naar het ziekenhuis, Wil je dan met me mee?"Vraag ik voorzichtig als het heel lang stil is geweest. Niall knikt en kijkt me weer doordringend aan. "Laat me je een keer zoenen,zodat je weet hoe het is met mij, bevalt het je niet dan blijven we alleen vrienden."Zegt hij meer als een vraag terwijl hij wacht wat ik besluit. "Niall,ik....-"Voordat ik iets kan zeggen drukt Niall zijn honing zoete warme lippen op die van mij. Voorzichtig slaat hij zijn armen om mijn nek en maakt de zoen veel meer vol van passie en liefde. Nadenken kan ik niet meer. Ik ben verdoofd door Niall zijn handeling. "Lou,wil je even bij Lia-Woops ik stoor sorry."Horen we als iemand de deur openmaakt zeggen. Niall laat me eindelijk los en ik kijk naar de deuropening waar Perrie staat. "Ja ik ga wel even bij Liam kijken."Mompel ik zachtjes, ik draai me om naar Niall en druk nog een kus op zijn lippen. "Ben zo terug." Zeg ik met een rauwe stem van de slaap en het huilen. Dan loop ik de deur uit naar Liam zijn kamer. Ik klop op de deur en loop naar binnen en kijk naar Liam. "Ben je oke?"Vraag ik voorzichtig als ik naast hem ga zitten. Liam zegt niks, hij kijkt verdoofd naar buiten en zucht af en toe. Na een lange stilte die heel awkward was mompelt Liam iets wat ik niet hoor. "Wat zei je Li?"Vraag ik zachtjes terwijl ik over zijn rug aai. "Ik zag dit niet aankomen,ze leek gelukkig met mij. Ze zei dat ze van me hield en me geweldig vond."Mompelt hij zachtjes en kijkt me even aan. Ik zie een traan over zijn wang naar beneden rollen. "Weet je wat? Jij gaat vandaag met mij mee naar een vriendin van mij, Danielle, ze is super lief en je kan heel fijn met haar praten over exen en pijn. "Zeg ik met een glimlach en trek hem in een knuffel. Liam snikt even maar veegt dan zijn tranen weg. "Nou ga je aankleden doe iets leuks aan je haar en eet iets dan gaan we."Zeg ik en sta op. Dan loop ik weer naar mijn nieuwe kamer en zoek kleding en trek die dan aan. Niall was naar beneden om iets te eten denk ik. In mijn zwarte rokje met panty en rood,roze achtige shirtje loop ik naar beneden en loop naar de keuken om iets te pakken. Als ik het pak sap in mijn handen heb word mijn beeld heel zwart. Ik zucht geirriteerd en grijp het aanrecht vast. "Lou,gaat het ?"Vraagt Louis. "StommeKanker."Mompel ik nors en voel dan 2 armen om me heen. Als ik kijk wie het is zie ik de bruine krullen van Harry. "Laat mij los."Zeg ik boos en geef hem een klap in zijn gezicht. Meteen laat hij los en komen de zwarte vlekken weer terug. Als Liam beneden komt is het stil. Langzaam word mijn zicht weer helder en draai ik me om en glimlach. " Danielle brengt je terug. Ik breng je heen."Zeg ik met een glimlach. "Dus jij rijd in mijn auto?""Ja inderdaad, ik zal hem met liefde behandelen."

Een half uur later zitten Liam en ik in de auto. De radio staat aan en Liam zingt mee. Als hij de noten perfect haalt grinnik ik en geef hem een duw. "Heb je wel lekker geslapen?"Vraag ik hem en kijk hem lief aan. Hij knikt en is weer stil. Na anderhalf uur hebben gereden komen we aan bij Danielle. Het is ondertussen alweer 3 uur. Liam loopt naar de deur en drukt op de bel. Al snel gaat de deur open en kijkt Liam met open mond naar Danielle. "Hay ik ben Danielle."Zegt ze met een glimlach. Ik geef haar een knuffel en laat Liam daar aan zijn lot over. Dan stap ik in de auto en rijd naar huis.