KIRIK DÜŞLER

46. Bölüm ~ Kimsin?

Aylin gözlerini açtığında Emir hala uyuyordu. Onun uyurken masum ama yine de bir o kadar erkeksi yüz ifadesine bakarken gülümsedi. Hemen sağ elini uzatıp yüzüğüne baktı. Dün gecenin rüya değil gerçek olduğuna inanmak ister gibiydi. Kıpırdanıp Emir'in yanağına masum bir öpücük bıraktı. Sessizce fısıldadı
"Seni çok seviyorum."

Onun aksine Emir gözlerini hiç açmadan sesli bir şekilde
"Ben de seni çok seviyorum." dedi.
"Gözlerini açmayacak mısın?"
"Dudağımdan öpmeyecek misin?"
"Bir öpücükle yetineceksen olur."
"Sen bir başla bakalım yetecek mi?"

Aylin bu kez masum öpücüğünü sırt üstü yatan Emir'in dudaklarına bıraktı. Hemen geri kaçmak isterken Emir sıkıca sardı. Gözlerini açıp Aylin'in şaşkın yüzüne baktı.
"Yetmedi ama?"
"Hımm ne yapsak ki?"
"Benim aklıma bir şey geliyor ama..."

Emir'in elleri Aylin'in bedeninde kayarak kalçasına doğru ilerledi. Aylin engel olmak ister gibi kıpırdanınca sürtündüğü yerde Emir'in hırlayarak daha istekli hale gelmesine neden oldu. Yaptığı yanlışı anlayan Aylin
"Emir aşkım, birtanem, bir sürü işimiz var. Bence ellerimizi havaya kaldıralım usulca yataktan çıkalım."

Emir Aylin'in panik halinde söylediği sözlere kahkaha attı.
"Ellerimizi neden kaldırıyoruz baskın mı yedik, suç mu işledik?"
"İşlemek üzeresin."
"Ama Aylin bu suç da işlenmeyecek gibi değil. Boşver işi gücü gel biz seninle sevişelim."
"Ay Emir birazdan Anıl baskın yapar ama."
"Aman iyi be tamam. Bıraktım seni. Kalkman için beş saniyen var. Aksi taktirde en az bir saat."

Aylin beş saniye içinde doğrulmuştu ancak son saniyede Emir çelme takınca yeniden yatağa düştü. Emir gülerek kolları arasına aldı Aylin'i.
"Ne yapalım, bir saat sonra çıkarız buradan."
"Haksızlık, ben kalkmıştım."
"Güzelim savaşta ve yatakta her yol mübah."
"Aşk değil miydi o?"
"İkisi de aynı şey."

Emir dudaklarını hızla Aylin'in boynuna getirdi. Aylin tüm isteksizliği ile yattı. Emir kaşlarını çatarak ona baktı.
"Ne bu halin şimdi?"
Konuşmayıp omuz silkti Aylin. Emir de gözlerini devirip yataktan çıktı. Ardından Aylin de yataktan çıkarak üzerini giyindi. Tam odadan çıkacakken dönüp Emir'e baktı. Dudaklarında kulaklarına değecek şekilde bir gülümseme vardı.

"Ben de yatakta mübah olan o yolu kullandım."
"Tamam canım, bir daha evlenince."
"Olur, o zaman bugün gidip gün alalım."
Emir'in gözleri açıldı. Hızla Aylin'in yanına geldi. Sevinç ve şaşkınlıkla sordu
"Vallaha mı?"
Aylin de Emir'in yüz ifadesini yaparak
"Vallaha." dedi ve kıkırdayarak odadan çıktı.

Elini yüzünü yıkayıp salona girdiğinde kızların da çoktan uyandığını gördü. Son derece keyifli olan Aylin
"Günaydın kızlar."
"Günaydın Aylin."
"Anıl nerede?"
Ece kollarını ve kaşlarını kaldırarak bilmem ifadesi verirken Bahar canı sıkkın düz bir sesle
"Erkenden gitti."
"Nereye?"
Bu kez Ece'nin ifadesini Bahar yaptı.

Aylin düşünceli bir şekilde "Allah Allah" diyerek odaya gidip telefonuna sarıldı. Anıl'ı aradı.
"Günaydın Anıl."
"Günaydın kardeş, ben öğlene ancak kalkarsınız diye düşünmüştüm."
"Ben de kalktığımda Anıl evde olur diye düşünmüştüm. Neredesin?"
"Ofisteyim."
"İyi misin peki?"
"İyim iyim, bir kaç iş vardı. Uyku tutmayınca halledeyim dedim."
"Tamam biz de birazdan çıkıp o tarafa geleceğiz. Zeynep'leri de alır güzel bir kahvaltı ederiz."
"Tamam size afiyet olsun. Akşam uğurlamaya dahil olurum."
"Ne oldu Anıl?"
"Sonra Aylin lütfen."
"Tamam sana iyi çalışmalar."

Bahar'la arasında bir şey geçtiği kesindi ve olumlu olmadığı da. Aylin moralini bozmadan yeniden içeriye gitti. Hazırlanıp evden çıktılar.
Hep birlikte yapılan keyifli kahvaltıda herkesin yüzü gülerken Bahar bir köşede sessizce tabağıyla oynuyordu. Aylin işi kurcalamak çok istese de bunun için bir türlü müsait olamıyordu. Kahvaltıdan sonra Ece eve geçti. Bahar da etrafı toplama bahanesiyle modaevine kaçtı. Aylin Emir'in elinden ayrılmadan Zeynep ve Ömer ile günü geçirdi.