~Teach Me~ [AtsuHina fanfic]

0.2

Bölüm Şarkısı:
Starset: It Has Begun

Son dersin bittiğinin habercisi olan zilin çalmasıyla beraber ikizler çantalarını toplayıp çıkışa doğru yürümeye başlamışlardı.

''Shoyo'yu itelemeyi bırak. Arkadaşlığımız zarar görmeye başlayacak. Seni bu kadar alttan aldığı için şanslısın.''

Osamu, umursamazca yanında yürüyen ikizine bakmadan konuşmuştu.

''Alttan almasını isteyen olmadı. Benimle istediği zaman arkadaşlığı bitirebilir, benim sorunum değil.''

''Seninle bitirmesi benimle de bitirmesi anlamına geliyor salak. Senin yüzünden ben de arkadaşımı kaybedeceğim. Davranışlarını düzelt artık.''

İkisinin bu tartışması aşına oldukları kahkahaları duymaları ile kesildi.

''Ve sonra da Phaw diye saldırdı. Çok korktum.''

Shoyo heyecanla arkadaşına bir şeyler anlatıp gülüyordu. Karşısındaki boyu Shoyo'dan bile kısa olan çocukta aynı onun gibi gülerek dinliyordu.

''İnanmıyorum Shoyo. İyi misin?''

Bunları söylerken kahkaha atıyordu. Sarışın çocuk bunları götünce 'Tch' diye bir ses çıkartıp ikizinin ve diğer iki gencin ona bakmasına neden oldu.

''Osamu, Atsumu geldiniz mi? Hadi gidelim.''

Shoyo heyecanla yere koyduğu çantasını alırken bir yandan arkadaşına veda ediyordu.

''Gitmem gerekiyor Noya yarın görüşürüz.''

Üçlü çıkışa doğru giderken Atsumu adının Noya olduğunu öğrendiği çocuğun yanından geçerken durup alayla konuştu.

''Vay be, demek Hinata'dan kısaları da varmış.''

Noya buna sinir olmuş olmalı ki kaşlarını çatmış bir şekilde yukarı bakıyordu. Boyu kısa olduğu için anca yukarı baktığında Atsumu ile göz göze gelebiliyordu çünkü.

''Uzun olup angut olmaktan iyidir.''

Shoyo arkadaşının bu söylemine kıkırdamıştı, onun kıkırdamasıyla da Atsumu ona bakıp göz devirmişti.

Osamu ikizinin bu tavırlarına göz devirip Noya'ya doğru dönüp baş parmağını kaldırıp göz kırptı. Atsumu buna da göz devirmekle yetinmiş ve yürümeye devam etmişti.

Osamu ve Shoyo sohbet ederlerken Atsumu sessizce yanlarında yürüyordu. Eskiden böyle değillerdi aslında.

Atsumu, Osamu'dan daha konuşkan birisi olmuştu hep. Shoyo ile de çok yakınlardı. Yapışık ikiz gibi dolaşır yedikleri içtikleri ayrı gitmezdi.

Herkes çok mutluydu fakat liseye geçtikten bir kaç ay sonra Atsumu kimsenin bilmediği bir sebepten Shoyo'dan uzaklaşmaya başlamıştı. En yakını olan Osamu bile ne olduğunu öğrenememişti.

Shoyo'ya 'git' demiyordu ama onunla aynı ortamda bulunmamaya özen gösteriyordu. İlk zamanlarda Shoyo gerçekten bir şey yaptığını düşünüp ne yaptığını bile bilmeden kendini affettirmeye çalışıyordu ama bir faydasını göremedi.

Bu sebeple Shoyo Atsumu'dan çekinmeye başlamıştı. Onu rahatsız etmemek için pek sık yanlarına gitmiyordu ama arkadaşlıklarını da bitirmek istemiyordu. Bu yüzden günde bir iki kere kısa teneffüslerde yanınlarına gidiyordu onda da sadece Osamu ile konuşuyorlardı çünkü Atsumu kafasını kaldırıp bakmıyordu bile.

Osamu ve Shoyo gülerek sohbet ederlerken Atsumu daha fazla içinde tutamadığı merak duygusu ile araya girmişti.

''Portakal? Biri canını mı yaktı?''