~Teach Me~ [AtsuHina fanfic]

1.1

Bölüm Şarkısı
ReoNa-> Niji no Kanata ni
(üşenirsiniz diye yukarıya koydum)

''Ee çadırlar nerde?''

İkizler bu tepkiyi zaten bekliyor oldukları için kıkırdamışlardı.

Birkaç saat süren yolculuğun ardından uçak inmiş ve kamp yerine varmışlardı. Şimdi ise Shoyo çadırın olmamasını sorgulayarak olayı kavramaya çalışıyordu.

'Sana hiçbir zaman çadırda kaldığımızı söylemedik sonuçta. Uzun süre burada kalıyoruz her hün her gün çadırda kalmak pek konforlu olmaz.''

Shoyo şaşkınlıkla, konuşan Osamu'ya doğru bakıyordu ki bu seferde söze Atsumu girmişti.

''Bungalov da kalmak daha rahat. Televizyon, duş, yatak ve salıncağın olduğu bir verandaya sahip.''

Shoyo bu kadar konforlu bir alan beklemediği için hala şaşkınlıkla bakıyordu etrafa. Atsumu onun bu hali karşısında kendisini ona sıkıca sarılmak isterken bulmuştu fakat içindeki bu arzuyu zor da olsa bastırmıştı.

''O zaman içeri geçip yerleşelim ve daha sonra denize gideriz.''

Osamu'nun ortaya sunduğu fikir diğer iki genç tarafından da beğenilmiş ve böylece içeriye girmişlerdi ki gördükleri şey Atsumu'nun ağzını şaşkınlıkla açmasına sebep olmuştu.

''Burayı rezerve ederken üç kişilik istediğimize eminim. Neden şu an iki kişilik bir bungalovda olduğumuzu açıklar mısın canım kardeşim.''

Atsumu, Osamu'nun yüzündeki şeytani sırıtışı görmüş ve kaşları çatık bir şekilde ona bakıyordu.

''Tüh, size söylemeyi unuttum. Sen rezervasyonu yaptıktan sonra beni aradılar ve acil bir sebepten dolayı üç kişilik olana ihtiyaçları olduğunu sorun olmazsa bize bunu verebileceklerini söyledikler. Ben de kabul ettim.''

Osamu'nun anlattıkları Shoyo'ya mantıklı gelirken Atsumu bu saçma bahaneye kaşlarını daha da çatmıştı.

''Rezervasyonu yapan beni aramak yerine numarasını bilmedikleri seni mi aradılar yani Osamu.''

Shoyo kafasının karıştığını belli eden bakışlarla bir Atsumu bir Osamu'ya bakıyordu.

''Evet, aynen öyle oldu. Neyse hadi sizde çok oyalanmadan gidip odanıza yerleşin daha şezlong tutmamız lazım. İnsanlar manyak gibi üşüşüyor sonra.''

Shoyo, Osamu'nun söyledikleri ile ağzını şaşkınlıkla açarak kınuşmuştu.

''Ben ve Atsumu aynı odada mı kalacağız? İki kardeşin kalması daha uygun olmaz mı?''

Atsumu da Shoyo'dan farklı değildi. Her ne kadar sevdiği çocukla beraber kalma, aynı yatakta yatma fikri onu mutlu etsede sonuçta kendisini gergin hissetmekten alıkoyamıyordu.

Atsumu'yu bu düşüncelerden ayıran şey sinir bozucu ikizindem başkası değildi tabi ki de.

''Şu insan kılığına girmiş kokuşmuş goril ile yatmak istemiyorum. Üzgünüm Shoyo ama seni bu zorlu yolculukta geride bırakmak zorundayım. Hayatta kalmaya çalış.''

Shoyo anlamsız gözlerle karşısındaki Osamu'ya bakarken Atsumu kaşlarını çatmış sakin kalmaya çalışıyordu.

''Atsumu tek yatsın, senle ben yatalım?''

Ortamın sessizliği Shoyo'nun sunduğu öneri ile bozulmuştu. İkizler beklemedikleri bu öneri ile şaşkınlıkla Shoyo'ya bakmışlardı.
Shoyo bakışların altında ezilirken ortama bir gerginlik hakim olmaya başlamıştı