Güz Çiçeği (Tamamlandı🦋)

~Final~

Ağustos 2020'de gece aniden aklıma gelen bir kurguydu Güz Çiçeği. Açıkçası yazarken bu kadar büyüyeceğimizi, bu kadar sevileceğimizi hiç düşünmemiştim.

Çok severek kaleme aldım, her karakterini çokça benimsedim yazdığım süre boyunca. Benim için gerçekten çok özel bir iş oldu.

Pamir'in acıları, Fatih'in minik kalbinde olan kocaman yaralar... Bu iki yakışıklıya iyi gelen güzel yürekli Lalin... çok özel ve duyguluydu çok...

Ve ben yazar olarak kurguyu tadında bırakma taraftarıyım. Umarım bu karar için bana darılmazsınız.

Son olarak onu söylemek istiyorum ki, Final oldu diye Güz Çiçeği bitmiyor, özel bölümler gelecek ve sağlık olursa İnşallah Fatih'in büyüklüğünden yola çıkarak yeni bir kurgu yazmak istiyorum.

Bunca vakit Pamir ve Lalin'i severek okuyan, her kahırlarını çeken🤭🤭 okuyucularıma sonsuz teşekkürler, bolca öpücükler...

Çok konuştum galiba, uzatmadan bölüme geçmek en iyisi😉

Son kez Güz Çiçeği diyoruz.

Medyaya çok severek dinlediğim bir şarkıyı bırakıyorum sizlere...

Keyifli okumalar dilerim 🦋
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Medya: Mutlu sonsuz⚘

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Lalin'den:
••••••••••••••

"Bu da çok tatlı değil mi kızım?" dudaklarımı bükerek baktığım elbiselerin bir türlü hangisinin daha güzel olduğuna karar veremiyordum. Küçük kızlar için o kadar güzel elbiseler vardı ki, bakmalara doyamıyordum.

"Ama anneciğim, seçim yapmakta hiç yardımcı olmuyorsun ki bana," elimi artık yedi aylık olan koca karnıma yaslayarak kızımla konuşuyordum. Daha doğrusu kızım için internetten elbiselere bakınıyordum, ama o bana hiç yardımcı olmuyordu.

"Bu ikisi en güzeli değil mi meleğim, hatta birinin şapkası, diğerinin ayakkabısı bile var" hevesli bir şekilde konuşmalarımı sanki duyuyormuş gibi karnımda kıpırdayarak tepki vermesi beni çokca güldürüyor, eğlendiriyor ve içimi sıcacık ediyordu.