My Kind of Light ✔ [Completed]

17

I was so shocked on what I heared kaya bahagya akong natigil sa pagkain.

Anong kasal? Are they expecting na magpapakasal kami ni Vlaizen? Iniisip ba nila na nagkabalikan kami?

Sasagot na sana ako ng maunahan ako ni Vlaizen.

"Were still on the process but expect it within this year Dad." Sagot nito na ikinaigting ng panga ko.

What the hell! Anong within this year?

Palihim ko naman siyang sinamaan ng tingin ng mapadako ang tingin niya sa akin. Pinlano niya ba to kaya pinilit niya akong sumama dito? At ginamit niya pa ang sitwasyong to para don!

Nang mapag-isa kaming dalawa matapos kumain ay agad ko siyang kinumpronta. Hindi ko mapapalagpas ito.

"Akala ko ba nagkakaintindihan na tayo Vlaizen? Pero ano to ha? Kasal? Really?" Galit kong sambit at mas sinamaan pa siya ng tingin.

"We need to Xy, for our kids and for you. Ayokong masabihan kayo ng masama ng ibang tao kaya nasabi ko yon kanina tsaka alam kong pipilitin din nila tayo sa huli. Pasensya na kung pinangunahan ko ang desisyon mo." Anito pero umiling ako.

"Wala sa plano ko ang magpakasal ngayon Vlaize! At wala akong pakialam sa sasabihin ng ibang tao sa akin! Wala namang problema sa akin kung papalitan mo ang apelyido ng mga anak ko pero wag mo na akong idamay!" Sambit ko saka nagwalk out.

"Xy wait!"

"Ano ba! Kung ipagpipilitan mo na ikasal tayo pwes hinding hindi magbabago ang isip ko!"

I said saka tuluyan na siyang tinalikuran.

Arggh!! Nakakainis!!

Lumipas ang ilang araw at hanggang ngayon ay hindi kami nagpapansinang dalawa ni Vlaizen, I mean ako lang pala dahil lagi niya akong kinukulit.

Hindi ba siya makaintindi ng salitang ayaw??

"Where are you going?" Tanong niya ng maabutan akong nag-eempake ng nga damit ko.

"Sa lugar na wala ka."sambit ko saka tinapos na ang ginagawa at iniwan siya.

I thought hindi niya ako susundan but nagkamali ako dahil agad siyang sumunod sa likuran ko saka kinuha ang mga gamit kong dala.

"You're not going anywhere Xyrish." Matigas niyang sabi pero hindi ako nagpatinag at pilit inaagaw sa kanya ang mga gamit ko.

"Ano ba Vlaizen! Akin na yung mga gamit ko!"

"No, I won't give you this unless you tell me where are you going."

"Fine! Uuwi ako sa bahay namin! Happy?"

"Akala ko ba hindi ka uuwi sa inyo?" He asked kaya pabalang ko naman siyang sinagot.

"Yun nga e, ayoko sana pero dahil sa ginawa mo mapipilitan akong umalis para lang hindi ka makasama!"

"Fine then but you wont bring the kids, dito lang sila kasama ako."

"Don't worry I won't pero next week isasama ko na sila pabalik sa Paris at hindi mo ako mapipigilan!" I told him saka tuluyan ng umalis ng bahay niya.

Agad akong pumara ng taxi ng makalabas at tumuloy sa bahay ng parents ko. Pagdating ko naman ay yung kasambahay namin ang sumalubong sa akin.

"Young Lady! Nakabalik na kayo!"

"Ah yeah, sina daddy po nasaan?"

"Nasa lanai sila young lady."

"Okay, thanks tsaka paki dala nalang ang mga gamit ko sa kwarto ko. Salamat." Tumango naman ito saka aligagang umalis sa harapan ko.