Chapter Fourteen -- Observe muna... POSITIVE!

14.1K 137 14
                                    

wei! sensya na kung masyado akong demanding ahahaha!!! natutuwa naman ako senyo,... nag-eenjoy akong magpost kasi everyday nadadagdagan mga readers ko... wag kayo magsawa ah... keep on VOTING... be a FAN... and help me PROMOTE my story... magCOMMENT din kayo!!! kamsahamnida... ^^

nga pala... add me up on facebook kung gusto niyo... raexien_ace02@yahoo.com.ph ... may reference pictures nga pala ako nina ANNE, GELO, JARED, ZEKE and LEAH... feel free to view.. wehehe... ^^

bukas pa sana to pero dahil sa busy ako bukas at dahil labs ko kayo... (senxa, FC masyado ko eh... ^^) eto na po... hihi... ^^

--mejo lame ata yan ih... kayo na po bahala mag-judge... ^^ salamaaat!!!!!!!!!!!!! ^^

_______________________________________________________________________________

CHAPTER 14

JARED’s POV

Nakarating na kami sa school and classes goes on normally. As usual, I had all the time to stare at her kasi tulala na naman siya. Lalo ngayon, wala kasi si Vince para batukan siya sakaling lumilipad na naman ang isip nya. Nung nag-ring yung bell, dun lang siya natauhan…

Lumabas na siya ng classroom, sasamahan ko sana  siya kaya lang…

“RED! Bababa ka na? Tara!” Zeke naman… kahit kelan ang husay talaga ng timing mo. Laging wala sa tiyempo.

“Sina Ralph? Bakit di mo sila kasabay?”

“Bakit? Ayaw mo na kong kasabay? :o3  haha! Wala! Bahala siya. Nakakaburaot eeh.” Bigla naman siyang tumawa na parang, tawang ‘hindi nakakatuwa’. Gets? Basta ganun. Malamang may problema to.

“Problema mo?”

“Damn him! Pagselosan ba naman ako?” Sabi na may problema eh. Babae na naman... tsk tsk...

“Ano na naman ba kasing ginawa mo?”

“Malay ko bang nliligawan nya yung classmate nyo. Ano ngang pangalan nun? Cheska. Siya nga. Eh nakasabay ko kaninang umaga. Alam mo namang gentleman ako pare, malamang tinulungan ko yun magbitbit ng gamit nya. Ayun, nakita kami ni Ralph. Hinintay niya lang makapasok ng room si Cheska tapos ayun na… Bwisit talaga!”

“Anong ginawa sayo?”

“Ayun, muntik na kaming magsapakan. Buti nandun yung 3 para awatin kami. Damn! He’s so childish!”

“Isa ka rin eh.”

“At gagatungan mo pa? Siraulo ka talaga.”

Sa araw araw na pagkikita namin, isang beses lang ata mangyari ang wala siyang maikwentong sama nang loob. Sanay na ko. Bata pa siya, ganyan na siya. Palibhasa puro maid ang kasama niya sa bahay at walang makausap dahil both parents nya nasa abroad. Yung ate niya naman, close naman sila kahit papano yun lang para silang aso’t pusa kung mag-away. Di nya rin yun nakasama ng matagal kasi masyadong sakitin kaya sa ibang bansa na rin halos tumira at dun na tuluyang nag-aral ng college.

“Si Anne yun diba? Tara.”

Pinuntahan namin siya. This time hindi nga siya nakatulala pero kahit na may nakabuklat na libro  sa harapan niya, hindi naman niya binabasa. Nakayuko nga siya pero mukhang malalim ang iniisip.

Sinamahan namin siya. Nagkasabay sabay kasing wala yung mga tropa niya at yung bestfriend niya. Umorder na kami ng 3 lasagna. Ako na ang nagbayad since minsan lang naman. Si Zeke naman ang sumagot sa drinks. Bumalik na kami sa table namin. Habang kumakain, nagkukwentuhan naman sila, ako medyo tumahimik kasi wala na akong maikwento, halos lahat kasi naitanong at napagkwentuhan na namin kaninang umaga yun na nga lang kasing about sa love life nya ang na-cucurious ako eeh.

In Search (It All Starts Here) - PUBLISHED under LIB CreativesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon