Cheryl's Pov
*Flashback*
"Φέρτο πισω" φωνάζω
"ΦΕΡΤΟ ΠΙΣΩ! "
Ο Luke κρατάει πανω απο το κεφάλι του τον μπλε μαρκαδόρο μου για να με νευριάσει. Τα έχει καταφέρει φυσικά, αφου παλευω πόση ώρα να τον φτάσω. Τον σπρώχνω αλλά τίποτα. Δεν έχω τόση δύναμη όσο εκείνος.
"Πως κάνεις έτσι; Χρωματισε τον ουρανό πρασινο... κίτρινο... πορτοκαλι... ουτως ή άλλως αυτά που ζωγραφίζεις είναι ότι να'ναι. "
Θα τον σκοτώσω!
"Φέρτο σου λέω... μόλις έρθει ο μπαμπάς θα του πω οτι άρχισες να μου κάνεις παλι τα ίδια και θα σου ξανακοψει το χαρτζηλίκι... " κλαψουριζω
"Δεν θα τολμήσεις " λεει με θυμό
"Θα δεις μόλις έρθει! " αρχίζω να γελάω που τον βλέπω να θυμώνει. Τον φοβάται τον μπαμπά!
Ξαφνικά ακούγεται η εξώπορτα και τρέχουμε να κατέβουμε κάτω γιατί ξέρουμε οτι ειναι η γιαγιά. Συνήθως τέτοιες ώρες εκείνη έρχεται.... Ο μπαμπάς δουλευει. Από τότε που η μαμά πηγε στο ιδρυμα ο μπαμπάς έδωσε δευτερα κλειδιά στη γιαγιά για να έρχεται να βλέπει αν είμαστε καλα και να μας φέρνει φαγητό!
Πάραυτα, το χαμόγελο στα χείλη μου εξαφανίζεται αμέσως μόλις βλέπω τη γιαγιά να στέκεται μπροστά από τη πορτα κλεμμένη. Κοιτάζω μια εκείνη, μια τον Luke. Η γιαγιά έρχεται προς το μέρος μας... Πιάνει τα χέρια μας και κλαίει.
"Γιαγιά;" ίσα που ακουγεται ο Luke
Συνεχίζει να κλαίει πιο δυνατά και μετά παιρνει μια βαθιά ανάσα και καταλαβαίνω οτι προσπαθει να μιλήσει.
"Ελάτε λίγο μαζί μου στο σαλόνι... " λέει τελικά και περπατάει μπροστά και μεις την ακολουθάμε.
"Καθίστε..." μας δείχνει το καναπέ απέναντι της.
Νιώθω ένα σφίξιμο στο στομάχι μου. Εχω καταλάβει ότι κάτι έχει γίνει αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τις. Από την μια θέλω να μάθω τι συμβαίνει από την άλλη όμως φοβάμαι. Ο Luke περνάει το χέρι του γυρω μου και αμέσως βλέπω δάκρυα στα μάτια της γιαγιάς.Σκουπιζει τα μάτια της και παιρνει ακόμα μια βαθιά ανάσα...
"Είναι ο μπαμπάς σας... " καταφέρνει να πει
"Κάτι συνέβει στη δουλειά"
"Τι συνέβει;" πεταγεται ο Luke
"Θέλω να είστε δυνατοί από δω και στο εξής... Εγώ και ο παππους σας θα είμαστε εδώ για σας οτι και να γίνει... Το ξέρετε! "
YOU ARE READING
Το όνομα μου είναι Mike
Teen Fiction"Εγώ είμαι...λυπάμαι πολυ γι αυτό που έγινε νωρίτερα. Δεν είχα ιδέα...! " "Ο μόνος που θα επρεπε να λυπάται εδώ είμαι εγώ που σε άφησα να με ακουμπήσεις και τώρα δεν μπορώ να σε βγάλω από πανω μου ουτε και με όλα τα αφρολουτρα του κόσμου. Ο μόνος π...
