{BAKUGOU X READER X TODOROKİ} Sende Kahraman Olabilirsin!

"Spor Festivali"

Selam okurlarrr. Şimdi ben yazarken, üzgünken hatta yatarken dinlediğim kendime ait bir Spotify Playlistim var. Eğer isterseniz diye linki şuraya bırakıyorum. https://open.spotify.com/user/3mkh65ii7rwggg60my05ukoqj/playlist/4DsUB04DoxygIeEUulbABu?si=bqBOEaeuQIO2g_BPsUPmTw

Dikkat! Uzun bölüm! 2300 kelime

Rin Aristia

Dün Todoroki ile geçirdiğim eğlenceli günden sonra yorgun düşmüş ve eve gelip direkt kendimi yatağa atmıştım. Ancak pek uyuyabildiğim söz konusu değildi.

Penceremden güneşin doğmasını izlerken kapım tıklandı. İçeriye bir süre sonra amcam Aizawa girdi. Elinde bir ilaç torbası vardı. Uyanık olduğumu fark ettikten sonra "Uyku tutmadı ha?" Diyerek yanıma oturdu.

Kafamı olumlu anlamda salladıktan sonra yatakta bağdaş kurdum. Amcam ilaç torbasından bir krem çıkarıp açtı. Eline biraz kremdan aldıktan sonra kollarımdan birini tuttu ve sürmeye başladı. Acıyla yüzümü buruştururken bana bir saniye bakıp "Çok çirkinsin" diyip tekrar kolumla ilgilenmeye başladı.

"Sende bir pasaklıya benziyorsun." Dediğimde şaşkın gözlerle bana bakmaya başladı. Bu yüz ifadesine gülmeye başlarken gene kolumda hissettiğim acıyla yüzümü buruşturdum.

"Spor Festivalime katılmakta kararlı gibi duruyorsun. Bu yaralarla hemde" dedi ve işine devam etti. Ardından yeni sargılar sardı ve ayağı kalktı. "Ama sanırım zaten seni engelleyemeyeceğim. Yarım saate hazırlanman gerek. Aşağıda arabada bekliyor olacağım." Diyerek kapıyı açtı ve çıktı. Geri kendimi yatağa attım ve derin bir nefes aldım.

Bir süre kendi yastığıma sarıldım ve düşündüm. Ardından ayağı kalkarak dolabıma ilerledim. Elimi beden kıyafetime uzatıp aldım. Sonra yavaşça giyinmeye başladım. Banyoya gidip yüzüme su vurdum. Saçlarımı taradım ve hızla arabaya binmek için evden dışarı çıktım.

Amcam çoktan arabaya binmiş sürücü koltuğunda bekliyordu. Adımlarımı hızlandırıp arabaya amcamın yanına bindim. Bir süre bakıştıktan sonra "Ben iyiyim cidden! Bu benim için büyük bir fırsat. Kaçırmamam gerek" diyip gülümsedim. Amcam derin bir nefes alıp üfledikten sonra "Öyle diyorsan" dedi ve arabayı çalıştırdı.

Okula vardıktan sonra ikimizde arabadan indik. Ben amcama görüşürüz diyip arkadaşlarımın yanına ilerlemeye başladım. Heryer profesyonel kahramanlarla çevriliydi. Güvenlik her zamankinden fazla görünüyordu.

"Rin! Gelmişsin!" Diyerek üstüme çullanan Kirishima, Denki ve Jiro hızla aynı anda bana sarıldılar. Bana sarılan üçlüyü gören diğer sınıfta bize katılıp sarılırken Iida arkadan "1 A! Rin yeni hastaneden çıktı! Canını acıtıyor olabilirsiniz!" Diyerek bağırışıyordu.

Herkesin bu haline kahkahalarla gülerken herkese hediyeleri için teşekkür ettim. Midoriya Uraraka ve Todoroki ile konuşurken Kirishima yanıma geldi ve "Öhö öhö. Hasta kankamızı yürütmemeliyiz." Diyerek birden beni kucağına aldı. Kirishimaya son seviye açılmış gözlerimle bakarken "Kiri! Napıyorsun bu utanç verici! Kendiö yürüyebiliyorum!" Diyerek güldüm.

Kirishima Denkiye dönüp "Biri bişi dedi sanki duydun mu?" Dedi. Denki sırıtıp "Ah ben hiçbir şey duymadım." Diyerek başını salladı. Denkiye onu izlediğimi belirten bir el hareketi yapıp gözlerimi kısarak ona bakmaya başladım.

Bana sanki çok masummuş gibi ellerini havaya kaldırıp ıslık çalmaya başladı. Kirishima ve diğerleri bize gülerken üstümde birinin bakışlarını hissettim. Hızla etrafa bakınmaya başladım. Bir süre etrafıma bakındıktan sonra uzakta tek başına kendini duvara yaslamış bize bakan Bakugouyu gördüm. Onu fark ettiğimi anladığında yüzünü başka yere çevirdi. Acaba yanlış bir şey mi yapmıştım?