Hello uzun zamandır hikaye yazmıyorum korona döneminde evde boş boş oturmaktansa yazmanın ruhuma daha iyi geleceğini düşünüyorum o yüzden hikayeme devam. Lets gooo... 😘😘
Herkes salonda oturmuş savaşta bu sırada dolaptan biraları getirmişti. Sarışın alımlı kızın ismi sedaymış. Tatlı bir kız konuşurken gamzesi çıkıyordu bakışlarını savaştan ayırmıyor onu beğendiğini saklamayan bir duruşu özgüveni vardı. Ama savaş bu konularda biraz salak olduğu için anlamamışa benziyordu.
Sedanın gözleri bana kaydı. Beni sanki ortamda yeni fark etmiş gibi savaşa dönerek.
"Bir kardeşin olduğunu bilmiyordum "dedi.
Bütün gözler bana dönmüştü. Ekinin abisi diye düşündüğüm kişide "Kardeşin tatlıymış " diye ekleme yaptı.
Ekin suratında çarpık bir gülümseme sessizce ortamı izliyordu.
Savaş söze atlayarak " Mavi benim kardeşim değil" dedi ortamda bir sessizlik tik tak tik tak
Ben mal gibi susuyorum zaten konuşsam işaretleri anlarlar mı bilmiyorum.
Herkes şaşırmıştı ama seda daha çok ne bileyim bakışları bir tuhaflaşmıştı.
Seda "Oda mı arkadaşın " sanki ben burada değilmişim gibi konuşması bütün tatlılığını götürmüştü.
"Arkadaşım canım ciğerim her şeyim" bunun söylediğine kıkırdamıştım. Canım ciğerimi adanalı şivesi ile söylemişti ortamda tek gülen iki kişi savaş ile ben olduğumu fark etmem.
"Kıkırdadığını duymasam robot zannedecektim." Kısık şekilde söylenen sözü de kaçırmadım ekini kimse duymamış gibiydi.
Ekinin abisi bana doğru elini uzatarak "Tanıştığıma memnun oldum mavi ben Selçuk " diyerek gülümsedi aynı şekilde
Gülümsedim.
El işaretleriyle " bende " dedim. Selçuk'un eli havada kaldı suratında ki gülümseme silinmişti. Sonra yanlış bir şey mi yaptım diye düşündüm.
Aklıma benim konuşamadığımı bilmedikleri geldi . Hiç moralimi bozmadan ateşe yukarı çıkmak istediğimi el işaretleriyle söyledim o ise karşı çıktı ben dinlemeyip yukarı odama çıktım.
Yatağıma yatarak hayatımı bir kez daha gözden geçirdim hep bu oluyordu. İnsanlar beni normal biri olarak göremiyordu. Bu yüzden belki de tek arkadaşım savaştı.
Kapımın tıklanmasıyla içeri girilmesi bir oldu girmesini beklemeden savaşa bir yastık fırlattım. Ama beklediğim gibi olmadı içeri giren Ekindi. Yastık onun suratına gelmişti.
Hemen el işaretleriyle özür dilerim.
"Biliyorsun bebek ben sessiz özürleri kabul etmiyorum" dedi arkasından kapıyı kapattı ve kitledi.
"Ne yapıyorsun " dedim telaşla kapıyı kitlendiğini görünce beni umursamayıp anahtarı cebine soktu.
"Bizimkiler kulüp gitti ortam senden sonra gerildi tabi "dedi
Sen neden buradasın dedim el işaretleriyle ama görmemişti. Arkası hala dönüktü.
Sözlerine devam etti "seda savaşı biraz fazla meşgul ettiği için benim buraya çıktığımı bile görmediler" dedi.
Savaş giderken yanıma bile uğramamıştı. Yeni arkadaşlarını o kadar mı sevmişti.
Ne ara ekinin yanıma geldiğini bile anlamadım.
"Hey ufaklık ben buradayken başka bireyle kafanı yorma" kulağıma fısıldayarak
Bu hareketi geriye doğru sendeleme sebep olmuştu sırtımı kitaplığa çarpınca rafın içinde ki kitaplardan biri kafama düşmek üzereydi son saniye ekin sağ eliyle kitabı tuttu
Ben ise ürkek bir şekilde ellerimi kafamın üstüne örtmüştüm her şey o kadar hızlı gelişmişti ki sadece o adama aptal aptal bakmaya devam etmiştim.
Gözlerimiz birbirine kenetlemişti etrafta ıssız bir sessizlik benden ne istiyordu beni tanımıyordu bile neden odama gelip beni bu kadar tedirgin ediyordu ki korkuyordum.
Stresten gözümden bir damla yaş düştü. Hırsızlık yaparken bile bu kadar strese girmemiştim.
Onun gözlerinde ki sert bakış benim ağlamamla yumuşamış kendini toparlamıştı.
Ben ise hızlıca masada duran kağıt kalemi alarak söylemek istediklerimi yazdım.
"Benden ne istiyorsun"
Defteri okuması için suratına tutum. "minik kız el işaretlerini anlıyorum"
Dedi yapay bir gülümsemeyle .
Şaşırmıştım el işaretleriyle "peki o zaman özrümü niye kabul etmedin "
Neyse neydi bu oyundan çok sıkılmıştım kapıya yöneldim.
"Anahtarı ver "
"Vermezsem ne olacak bağıracak mısın " pislik hariç benimle alay ediyor.
Yanına yaklaştım. Ciddileşti. Burnunun dibine kadar geldim. Ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışır gibiydi dudaklarına dudaklarımı yaklaştırdım...
Arkadaslarım destek amaçlı vote ve yorumlarınızı bekliyorum.😍🥰
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜÇÜK HIRSIZ
ChickLitOkulun ortasında yere çömelmiş oturup ağlıyordum. adım sesleri yanıma yaklaştı. gözlerimi açtım ve gelen kişiye bakmak için kafamı kaldırdım. Güneşin ışıltısından suratını göremiyordum bir elinde benim siyah kediciğimi tutuyor bir elinde mendili ban...
