Okulun ortasında yere çömelmiş oturup ağlıyordum. adım sesleri yanıma yaklaştı. gözlerimi açtım ve gelen kişiye bakmak için kafamı kaldırdım. Güneşin ışıltısından suratını göremiyordum bir elinde benim siyah kediciğimi tutuyor bir elinde mendili ban...
Yeni bölüm geldiiii. İnşallah beğenirsiniz . Bu hayatta ne ekerseniz onu biçersiniz ben ektiklerimi hala biçemedim maalesef ama sabır ve emekle bekliyorum.
.
İyi okumalar diliyorum.
.
M.S
Yürüyorum ama beynimde susmayan sorular yüzünden nereye yürüdüğümü kestiremiyordum. Bedenim adrenalin hormonunu fazla basmış olmalı yoksa ben kendi istediğimle kendi ayaklarımla nasıl bu adama gidebilirdim ki.
Hem o ne demişti. Benden özür mü dileyecekmiş. O kadar kabus bir özürle geçer miydi? Hayır asla onu affetmeyeceğim. O kötü bir adam onunla konuşmak sadece benim kabuslarımı bitirecek ve onunla bir daha asla ama asla karşılaşmayacağım.
Balonun üstü otel olduğu için yukarı çıkmış. Ama ben otelin restoranında falan otururuz zannediyordum. Bir odaya gelmeyi değil. Odanın kapısından ona baktım. Salak mısın sen? seninle odaya girebileceğimi düşündüren ne? Bakışı vardır umarım.
O ise bana anlayışlı bir şekilde bakıyordu. Ne olmuştu bu çocuğa neden beni anlıyormuş gibi bakıyordu. Bakışlarım yumuşamıştı ona karşı.
Maskesini çıkarmış yan taraftaki koltuğa koymuştu ben ise donmuş bir şekilde kapı eşiğinde onu izliyordum. Gerçekten çok yakışıklı olmuştu. Bir insan nasıl bu kadar ilahi bir güzellik elde edebilirdi ki. Ne oluyordu bana? Neden gözlerimi ondan alamıyordum. Kendime gelmem lazım o kötü o kötü o kötü.
"Korkma "dedi sesi sıçramama sebep olmuş. Düşündüklerim duymuş gibi hissediyordum. Bu beni utandırmıştı. Yanaklarımın kızardığına emindim.
El işaretleriyle "Anlamadım " dedim.
Eliyle kapıya göstererek "korkmana gerek yok biz konuşana kadar kapı açık kalacak "
Ha! kapı, kapı ya başka ne olacak mavi . Bana ne olmuştu? İçkiyi fazla kaçırdığım için hormonlarım çıldırdı büyük ihtimal .tek açıklaması bu olabilir evet kesin öyle.
Onunla aynı odada olmak bence iyi fikir değil. Arkamı dönerek gitmeye çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü ekin klişe bir senaryonun başrol erkeği gibi koluma yapışmıştı. Koluma yayılan elektrikten bahsetmiyorum bile Kolumu bırakması için ona dönmüştüm. Bu kadar yakınımda göz göze gelmek tehlikeli olmalı. Peki gözlerinde gördüğüm o hüzün gerçek mi?
"Gitme mavi" kısık ve duygu dolu bir sesle dudaklarına kaydı gözlerim. "Senin için zor biliyorum "dedi ve durakladı gözlerini kaçırdı "Ama benim için daha zor bunu bilmeni istiyorum "
Bingo! İşte benim sorunum belki de buydu. Hiç onun içinde zor olabileceğini düşünmedim. Ama hala kendi tarafımdan daha zor olduğunu düşünüyordum. Hele ondan istemsiz etkilenmem beni daha da zorluyordu. Beni kaçıran pislik bir adamdan etkilenmeniz sizce pislikçe değil mi?
Hareketsizliğim onu cesaretlendirmiş cümlelerine devam etmişti. "Sende seni neden kaçırdığımı öğrenmek istemiyor musun?"
Kafamı olumlu bir şekilde salladım. Hep bunu düşünmüştüm 6 yıldır beynimde en büyük soru ve sorundu.
İçeri geçtim maskesini attığı kapıya yakın olan koltuğa oturdum.
O ise odaya gidip geldi. Elinde viski şişesiyle bana bakıyordu. "Ayık kafa ile bunu yapabileceğim zannetmiyorum "dedi. 2 tane bardağa viski doldurdu. Bir bardağa benim önüme itip diğerini başına dikmişti bir daha doldurdu kendine ve yan tarafımda bana çok uzak olmayan koltuğa oturdu.
"Nasıl başlayacağımı bilmiyorum gerçekten " başını koltuğun gerisine attı ve acı bir şekilde gülümsedi. Onu izleyebileceğimi zannetmiyordum. şuan babasından azar yemeği bekleyen çocuk gerginliği vardı üzerimden.
"Ben küçükken annemle babam hep kavga ederdi. Her çocuğun bir ailevi dramı gibi benimde bir aile dramımdı bu " gözlerini tavana dikip gergin bir şekilde gülümsedi. Küçükken annen baban varmış en azından demek istedim. Konuşabilseydim bile bunu söyleyemezdim her halde.
"Bir süre sonra annem hastalandı. " Burada gözleri dolmuş, yutkunamamıştı.
"Babamdan kurtulmak için elimizden geleni yapmaya hazırdık. Babam para gözün tekiydi. Annemin babası yani dedem annem ve bize bütün mal varlığını veren bir vasiyetnamesi vardı ancak babamdan boşanırsa mal varlığı annem kalacaktı. Bizde annemi boşanmaya ikna etmiştik. Babam annemi üzüyordu hem hastaydı ve tedavi için gereken parayı oradan karşılayabilirdik. Babam annemin numara yaptığını düşündüğü için annemin tedavisini asla karşılamak istemedi. " nefes alışverişi hızlanmıştı. sinirlendiği sıktığı bardaktan anlaşılıyordu. nasıl bir baba bunları yapabilirdi ki vicdansız herif. Ama hala beni neden kaçırdığını anlamıştım. onun yaşadıkları gerçekten zordu.
sıktığı bardağa tekrar viski doldurdu. ben daha önümdeki bardaktan bir yudum bile almamıştım. tek yudumda bardağı kafasına dikti. onun bu hali bütün kaslarımı germişti. belki de benimde bir gevşemem için biraz içmem gerekiyordu.
"Eşyalarımızı hazırlamıştık taşınacaktık o şehirden ve yepyeni bir hayat bizi bekliyordu. " Elimde ki viskiden büyük bir yudum aldım genzimi yakmıştı. ama şuan canım daha çok yanıyordu. yepyeni bir hayat bizi bekliyor derken gözündeki yaş benim gibi kaybolmuştu. anlamıştım onun o psikopat hareketleri benim yüzündendi. Anlamıştım her şeyi. Ama konduramadım kendime bekledim senin yüzünden demesini.
"o gece" gözlerimi yere indirdim şuan ondan başka her yere bakabilirdim. Elimde ki viskiyi ne ara bitirmiştim bilmiyorum. "o şerefsiz herif sana hırsızlık yaptırıp o vasiyeti çaldırtmasaydı." suratıma baktı gözleri ıslaktı. benimde ondan bir farkım yoktu. göz yaşlarım usulca akıyordu gözlerimden. "Biz seninle daha iyi şartlarda tanışabilirdik mavi." Oturduğu koltuktan kalkıp benim yanıma oturdu. eteklerimi sıkan ellerimi eline aldı ve avucunun içine sıkıştırdı destek vermek ister gibi " ben sinirli bir gençtim. senin bile isteye böyle bir şey yaptığını düşündüm. Senden intikam almak istedim. Ama yanlış yaptım .İkimizin de hataları var ama değiştirebilir ben bir daha asla o zaman ki gibi bir insan olmayacağım mavi. Annem iyi yurt dışında tedavisi çok iyi gitti ." suratına bakamıyordum, utanıyordum. Annesine bir şey olsaydı benim yüzümden. İnsanların hayatlarını mahvetmiştim. hıçkırıklarımı durduramıyordum.
Ekinin bana sarılmasıyla küçük çaplı bir sarsıntı geçirmişti vücudum. Duygularım o kadar yoğundu ki şuan ekinin "senin suçun değildi mavi " demesi ve sırtıma küçük destek olan vuruşları daha fazla ağlamama sebep oldu. Ne kadar bu pozisyonda durduk bilmiyorum ama tek bildiğim rahatlamış olduğum üstümden koca bir yük kalkmıştı sanki.
Gürültülü bir şeyin yere düşmesiyle başımızı korkuyla kapıya çevirdik. " Siz!...."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar devam etmemi istiyorsanız bol bol yorum yapın lütfen yoksa okunmadı zannedip yazmayı erteliyorum.
