3

230 4 0
                                    

2009

Sandara

Nakaupo ako sa harap ng salamin habang inaayos ng stylist ang buhok ko. Katabi ko si CL na nilalagyan ng make-up habang nasa makeshift dressing room naman sina Minzy at Bom para isukat ang susuotin nila para sa shoot.

"A-aray! Eonnie, masakit po." I said while gripping the table in front of me. The stylist is fixing my hair in an updo. Sa sobrang up ng buhok ko parang may puno na ng niyog ang nakatanim sa ulo ko.

"Dara-ssi, magtiis ka na muna, malapit nang matapos." Sabi ng stylist. Nakikita kong awang awa na rin siya sa akin. It was good that they decided to fix my hair first bago ako lagyan ng make-up kasi if they did otherwise, we'd waste time fixing everything again because of the tears that are constantly oozing out of my sockets. "Malapit na Dara-ssi, konting tiis nalang." She smiled apologetically and I tried my best to give her a smile, kahit alam ko namang fail iyon dahil I could feel myself grimace instead.

Nakahawak siya sa buhok ko ngayon while tying elastics on my hair.

"Yah! Asan na ba ang pinabili natin ng hairspray? Nakakaawa na si Dara-ssi!" Galit na sigaw ng stylist, I could really feel her concern. Sino ba naman ang hindi mag-aalala, it has been 15 minutes since umalis ang pinabili ng hairspray and I was - unintentionally - crying after just 5 minutes of waiting because I felt the roots of my hair saying their final good-byes to my scalp. I - we, rather, are in this predicament now because of no one else but myself - my hair, to be really specific, kinulang kasi ang isang can ng hairspray sa aming apat dahil sa ayos ng buhok ko.

"Eto na Eonnie! Sorry, wala akong nakitang nagbebenta ng hairspray malapit dito." Sabi ng isang babae habang hinihingal na inabot sa stylist ang hairspray. "Dara-ssi, sorry. It must have hurt." Ngumiti siya pero guilt was still plastered on her face.

"Okay lang, my scalp feels like its going to be uprooted soon pero at least umabot ka with it still intact." Pagbibiro ko which earned me a genuine smile.

Nagpatuloy lang sa pag-ayos ng buhok ko ang stylist habang tawa naman ng tawa si CL sa tabi ko.

"Eonnie, you look cute."

"Yah! CL-ah!" Pagmamaktol ko. I really don't understand why I need to wear my hear up in this, style. Sa aming apat, ako pa talaga ang napili nilang pagtrippan. "It was supposed to be anyone but me. Hindi babagay sa edad ko ang hairstyle na 'to."

"Eonnie, kung hindi 'yan babagay sa iyo, tingin mo ba babagay sa akin ang style na 'yan? Besides, you don't even look your age. Kaya huwag ka nang mag-alala, it doesn't look bad at all. It's like you're wearing a palm tree on your head." Natatawa pa ring sabi niya.

"Tama si CL, Dara!" Bom said while getting out of the makeshift dressing room, adjusting her belt. "It looks cute on you."

"Dara Eonnie! Nagmumukha kang bunso diyan sa ayos ng buhok mo. If you're the youngest, what does that make me?" Minzy said while looking at me, amusement in her eyes.

"Oh, please. Will the three of you just stop it? I still think it's weird." Nagpout ako but when I heard the stylist chuckle at my lack of confidence in myself and in the hairstyle, nawala agad ito. I looked at her with guilt in my eyes.

Yah! Sandara! Ang bunganga mo! Siya ang nag-ayos niyan! Mahiya ka naman, harap harapan mong sinabi na hindi mo gusto ang ginawa niya.

"Sorry." I mumbled.

"Ani, it's fine Dara-ssi. If it makes you feel better, I've been trying this hairstyle on a lot of female idols, pero I had to stop midway kasi hindi bagay sa kanila. This is the first time that it actually looked good on someone."

Behind The Scenes: A Daragon StoryWhere stories live. Discover now