When she's afraid to love[COMPLETED]

chapter6 binigyang linaw

Ibig sabihin hindi totoo ang sinabi ni morgan na hindi nya mahal si rhylee.
Nasabi nya lang yun dahil yun lang ang epektibong paraan para iwan sya ni rhy.

Hays.pano ko gagawin ang plano ko kung ayaw pala ng magulang ni rhylee kay morgan?hindi naman pwedeng kausapin ko ang magulang nya dahil first of all wala akong karapatan, second wala naman dapat akong pakielam sa cheesey love story nila at pangatlo,is wala naman akong makukuhang kapalit right?

"Ms.harper are you listening?"
Napalingon ako bigla sa teacher ko na kanina pa pala ko tinatawag.

"What's your question sir?"tanong ko

"Napagusapan natin ang tungkol sa pagmamahal sa pamilya,kung ikaw ang tatanungin ano ba ang mas matimbang sayo?pagmamahal sa pamilya o pagmamahal sa sarili."psh simpleng tanong lang pero anlaki ng impact,well iisipin ko nalang na nasa sitwasyon ako ni rhylee ngayon,malaamng naguguluhan din sya sa desisyon nya.

"Well, mahalaga at mahal ko ang magulang ko dahil sila ang nagpalaki at nag alaga sa'kin,but minsan dahil sa pagmamahal natin sa magulang natin ay nakakalimutan na natin minsan ang totoong ninanais natin.dahil ang nasa isip lang natin ay ma achieve ang gusto ng magulang natin.hindi natin naiisip minsan ang sarili natin desisyon at kagustuhan.
Natatakot tayo na ma disappoint sila kahit sa loob mo ay nahihirapan kana dahil hindi mo sinunod ang sarili mong kagustuhan."tagos sa puso kong sabi,madami ang nagpalakpakan,napatingin ako kay rhylee na deretso at walang reaksyon na nakatingin sa'kin.

"That's a great answer ms.harper,you may sit-down."

"Mukhang malalim pinag huhugutan ah?"nakangiti na sabi ni kael.umiling lang ako at tumawa.

"Ayos kalang ba?"tanong ko kay kate venice dahil kanina pa sya tahimik at parang masama ang pakiramdam.
Sinundo sya ng driver nya dahil nga masama ang pakiramdam nya.
"Getwell,okay?"ngumiti sya ng tipid at tumango.

Tahimik akong naupo sa bench.
Kate is my only friend and best friend.
Siguro dahil komportable kami sa isa't isa.hindi naman importante sa'kin ang magkaron ng madaming kaibigan kung Ang iba naman ay hindi tunay.

"Where's your best friend?"muntik na'kong mapamura ng biglang lumitaw sa tabi ko si rhylee.
Wow mukhang namiss nya ata ako at nilalapitan nya ko?

"Namiss mo'ko noh?"agad kumunot ang noo nya.

"What?"tumawa ako at umiling.

"Kumain kana ba?"tanong ko.

"Ako dapat ang nagtatanong nyan diba?"I rolled ny eye's.

"Hindi pako kumakain,tara."hinila ko ang kamay nya at dumaretso kami sa favorite kong kainan.nagtaka sya ng dalhin ko sya sa isang maliit na karinderya.ngumiti ako at agad nag order ng food."let's try here, promise masarap dito at hindi ka mag sisisi."
Wala na syang nagawa.masigla akong kumain habang sya ay nakatingin lang sa mga pagkain na binili ko.
"Try mo."

Nagdadalawang isip pa sya nung una pero tinikaman nya din, nakangiti ako habang pinapanood ang magigi nyang reaksyon."ano masarap ba?"tanong ko. Napatulala ako ng ngumiti sya at nag thumbs up.Napaiwas ako ng tingin at biglang natahimik.

"Eto po ang bayad nanay sita,salamat po sa uulitin."ngumiti si nanay sita.

"Salamat nak,ngayon mo lang sinama ang nobyo mo ah?"nanlaki ang mata ko.tinutukoy nya ay si rhylee,gosh he's not my boyfriend noh.

"Ahh h-hindi ko po sya boyfriend."
Nagulat si nanay sita pero napatango nalang.

"Thanks."sabi sa'kin ni rhylee,tumango ako at ngumiti.
"Mas magandang lagi kang nakangiti."

Hindi ko masyadong narinig ang sinabi nya dahil may mga biglang lumapit sa'min."ate precious pa picture naman po?"tumango ako.

"Ang gwapo pala ng boyfriend mo ate."rinig kong sabi ng iba.masyado na silang madami at may mga nalalapitan pa.

"Let's go."napatingin ako kay rhylee na hinawakan ang kamay ko at hinila ako patakbo.

Hingal na hingal kami parehas ng huminto,wala na sila pero hawak padin ni rhy ang kamay ko.tinignan ko yun at mukha naman napansin nya at binitawan."b-bakit mo'ko hinila patakbo?"

"Masyado silang madaming tanong."
Tumango ako,nilibot ko ang paningin ko at andito na pala kami sa bay building.kung saan may dagat at kita mo ang napakagandang paglubog ng sunset,naupo kami sa bench habang nakatingin sa langit.

Tahimik ang paligid at kami lang ang tao dito dahil wala nang masyadong nag pupunta dito.

"Thanks."nagtaka ako at nilingon sya,
Tinignan nya ko ng deretso sa mata.
"Binigyan mo ng linaw ang isip ko sa mga sinabi mo kanina."

___

Hi mga angels ko sweet night sainyo,hope you like this chap.Don't forget to vote, comment/share. Thankyou love y'll 🤗