6

2.8K 106 26
                                    

"Welcome home Grandma!" I said happily

After a week the Doctors finally let Grandma to go home.

I run to her and hugged her tight. She's on her wheelchair again but the difference between then and now is, this is permanent. Hindi na talaga sya makakapaglakad pa.

I tried so hard to console my self but tears still flood from my eyes as I hugged her.

It's heartbreaking to see her in this state. My jolly and positive Grandmother is now uncaple of moving, she even can't smile easily. Kahit ang mga pinakasimpleng bagay ay nahihirapan na syang gawin.

Nagka-mild stroke daw si Grandma pero dahil nga sa katandaan at may ilang sakit narin talaga sya kaya medyo napatagal sila sa hospital. Ang kalahati ng katawan nya ay di na nya naigagalaw.

"I-I'm...f-fine.. apo" hirap na sya sa pagsasalita pero pinipilit nya pa rin just to assure me

I wiped my tears immediately. I don't want  her to cry as well or to worry about me.

We all went to  dining table and start eating. Grandma now has a private nurse, mas matanda lang iyon kay Mommy ng ilang taon, meron din syang personal therapist na tututok sa kanya.

"Ang sarap ng hangin dito Grandma no?" I said to start a conversation, we've been walking for almost ten minutes pero wala man lang kahit isang nagsasalita

Tumango lang sya tsaka ngumiti. Her wrinkles are more visible now, pansin na pansin na rin ang pagpayat nya.

Ngayong araw ay inililibot namin ni Nathan si Grandma dito sa loob ng village namin. Kailangan rin kasi nyang magpaaraw.

"N-Nathan...a-apo" tawag nya kay Nathan

Nathan kneeled infront of Grandma's wheelchair and hold her hand.

"Yes po Grandma?"

"Yang...a-apo k-ko...alagaan mo y-yan...ha" bilin nya

"Syempre naman po Grandma. Mahal na mahal ko po kaya ang apo nyo" masiglang balik naman ni Nathan

"M-Mangako...k-ka s-sakin...."

Itinaas ni Nathan ang kamay na animo'y nanunumpa bago nagsalita.

"Ako po si Nathan Primo Ybardolaza, nangangako na iingatan at mamahalin ang apo nyo na si Nadine Mira Montañez hangga't nabubuhay ako" he said those while intently looking at my eyes, para bang sa akin nya sinasabi ang pangakong iyon.

May init na bumalot sa puso ko dahil doon. I immediately looked away, hindi ko matagalan ang nangungusap nyang mga mata.

This man really knew how to manipulate my system.

Parang araw araw akong napapamahal sa kanya.

Itinulak na ulit ni Nathan ang wheelchair ni Grandma. It was his day off today, nung sinabi kong ganito ang gagawin ko ay boluntaryo syang pumunta rito at sinamahan ako. May dala pa syang ilang mga prutas at pagkain.

Mabilis na lumipas ang mga araw at bukas ay simula na ng klase namin. Senior high na ako.

I'd spend the remaining days of my vacation in taking care Grandma. Madalas kasi ay wala sila Mommy at Daddy. Pag hindi gaanong kabigat ang araw ko ay si Nathan naman ang binibisita ko.

Monday morning was blast. Around 4:00 am when Mommy stormed into my room and wake me up.  Geez, my class is 7:00 am! I was left with no choice but to take a bath that early.

Epitome Of Revenge (Scarred Heart Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon