Chapter 24: Lukso ng dugo

688 35 0
                                    

CHAPTER 24 - LUKSO NG DUGO





KELLY'S POV






- SA BAHAY NINA KUYA ZION -








"Bat mo ba kami pinapunta?" Walang ganang tanong ni Zack kay Kuya Zion at pabagsak na na-upo sa couch.








Seryoso syang tinignan ni Kuya Zion. "Si Yanna..."








"Bat nga—"








"Ang sabi nya sa katulong kanina ay pupuntahan ka nya. Kaya panong wala sya doon? Bakit hindi mo sya nakita? "









Inis na tanong ni Kuya Zion. Nung palabas na kami kanina sa gate at tinanong ni Zack kung pumasok ba si Ate Yanna sa University pero wala daw ehh. Nagtataka rin ako.








"Hindi sya pumasok sa University. At walang Ate Yanna ang nakapasok doon" walang gana paring sagot ni Zack.








Magsasalita na sana si Kuya Zion nang mag-ring ang phone nya. Nataranta man sya pero nagawa parin nyang sumagot. "Sino toh?" Seryosong tanong nya sa kabilang linya.








Nakita naming ni-loud speaker ni Kuya Zion at pinatong sa center table. [Hi, babe. Kilala mo pa ako?]






Babe? Kilala? Sino naman ang babaeng ito? "Anong kailangan mo?"









[Nasa akin ang hinahanap nyo—]







" What?!! "







[Wahaha. Kalma ka lang, babe. Di bagay sayo ang palageng seryoso. Hmm. Don't worry dahil pag nagsama na tayo palage ka ng ngingiti. At maabot mo ba ang langit. Wahaha]







"Where's my wife?" Seryosong tanong ni Kuya Zion.







[Not so fast, babe. Kailangan lang nya ng pahinga para walang hahadlang sa pagmamahalan ng pinsan kong si Miya at ng kapatid mong si Zack]







"Syndy!!"







Syndy? Bigla akong nahilo sa di malamang dahilan. Napahawak ako sa ulo ko dahil kumirot sya. "Kelly, okay ka lang?" Nag-aalalang tanong ni Zack saakin. Gusto kong matuwa dahil nag-alala sya saakin pero hindi ko magawa.








Bigla nalang humakbang ang mga paa ko paatras. Kahit di ko naman hinakbang ito. "Urgh! A-anong nangyare saakin?" Tanong ko sa sarili ko.








" Kelly! " Rinig kong sigaw nina Zack at Kuya Zion pero deritso lang ang hakbang ko paatras hanggang sa makalabas na ako sa bahay nila.









Nang nasa labas na ako ng gate nila ay dun ko na na kontrol ang katawan ko. "Naguguluhan ako..." Kunot noong bulong ko.









Papasok na sana ako ulit nang may marinig akong tumawag. " Yanna, anak"








Kumunot lalo ang noo ko. Ehh? Dahan-dahan akong humarap sakanya. 0__0. S-sino sya? Nanlake ang mata ko kasabay nun ang lakas ng kabog ng puso ko. "H-hello po..."








Nakita kong nagulat sya nung magsalita ako.








MRS. XYVERYX'S POV







Nanakit ang ulo ko. "M-ma'am okay lang po kayo?" Nag-alalang tanong nya saakin. At akmang lalapitan na sana ako nang bigla kong hinarang ang dalawa kong palad.









"W-wag kang l-lumapit" utos ko sakanya.








Mas lalong sumakit ang ulo ko. At parang may kung nag fla-flash sa isip ko. Hindi malinaw ang lahat. Pero isa lang ang paulit-ulit na sumasagi sa isip ko.







"Lola, wag...." Pagmamakaawa ko kay Lola nang akmang itutulak ang kambal ko sa bangin. Waaah, mga anak ko yan!!!








"Wag kang make-alam dito. Kailangan na nilang mamatay" striktang sagot nya saakin. Galit sya sa mga anak ko dahil hindi ang amigo nya ang ama. Kaya balak nyang patayin ang anak ko.









"Lola, anak ko yan. Tama na po" umiiyak kong saad at hinawakan ang mga braso nya. Kakalabas ko palang ng ospital dahil pinanganak ko ang kambal, kaya wala pa akong lakas.








" Tahimik" saway nya saakin at itinulak ako. Kaya napa-upo ako sa damuhan.









" Lola, huhuhu. Akin na ang kambal ko" panay padin ang saway ko, hagulhol. Pero di nya ako pinakinggan







"..."






"Lolaa!!!"





Huli na dahil natulak na nya ako kambal ko. Nanlake ang mata ko. Sa sobrang bilis ng pangyayare ay namalayan ko nalang na tumalon na ako upang sundan ang kambal.







Pero isa lang ang naligtas ko. Ang isa kong kambal ay biglang nawala. Nasa akin ang isa. Ginawa ko ang lahat para mapalake sya ng maayos pero hindi nagtagal ay nawala din sya saakin.






"Maam, ayos ka lang po ba?" Nabalik ako sa realidad nang magsalita ulit sya.







Napatingin ako sakanya. Nawala na ang kirot ng ulo ko kaya napagmasdan ko syang mabuti. Bakit nya kamukha si Yanna? "P-pwede ba kitang m-mayakap?" Yun lang ang tanging tanong ko.






Bago pa man sya maka-angal ay nasa bisig ko sya. Kasabay nun ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Natutuwa ang puso ko, habang gulong-gulo ang isip ko. Ramdam ko rin ang kabog ng puso nya.







Habang nasa bisig ko sya ay naalala ko sakanya si Yanna. Pamilyar ang mga yakap nya. Ang boses nya. Ang mukha nya. Magkamukhang-kamukha talaga sila ni Yanna. Pero hindi pa ako sigurado kung sya ba talaga ang anak ko. Kailangan kong gumawa ng paraan.



Anak ko....

Ang Manyak Kong Boyfriend(PART TWO) ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ              (BOYFRIEND SERIES 02)Where stories live. Discover now