We've got the power

H15: Mango-bruisbal en complete radiostilte

Vergeet de A/N niet te lezen onderaan!

*Matteo*

'A quoi pensez-vous, beau? <Aan wat denk je, knapperd ?> ' vraagt Amélie. Ik had nog nooit een meisje in mijn bed dat geen Nederlands kan spreken. Ik vind het niet erg, want door al die jaren Franse lessen op school kan ik vlot Frans spreken.

'Je pensais à une fille. <Ik dacht aan een meisje.>' Op een of ander manier mag haar wel. Ze is grappig, spontaan en was niet echt met mij aan het flirten. Amélie wilde gewoon even van bil, net als ik. Ik ken haar pas net, maar ik voel me comfortabel bij haar.

'Olala! Vous avez pensé à une autre fille, mais vous restez allongé à côté de moi. <Olala! Je dacht aan een ander meisje, maar toch lig je hier naast mij.> ', 'Elle est compliquée. Trop compliqué. <Ze is ingewikkeld. Té ingewikkeld.> ' maak ik mezelf wijs.

'Je pense qu'elle pense la même chose de toi, Matteo. <Volgens mij denkt ze hetzelfde over jou, Matteo.>' Ik laat haar woorden bezinken.

Amélie doet haar kleren terug aan. 'Soyez un homme et gérez vos problèmes. Demandez-lui de sortir ou quelque chose comme ça, elle ne pourra pas résister à vos charmes irrésistibles. <Wees een man en pak je problemen aan. Vraag haar uit ofzo, ze zal jouw onweerstaanbare charmes niet kunnen weerstaan.> ' plaagt ze me. 

'Alors tu ne connais pas encore Zara... <Dan ken je Zara nog niet...> ' mompel ik, maar luid genoeg zodat Amélie me hoort. Ze grinnikt en loopt de kamer uit.

Ik pak mijn gsm van mijn nachtkastje en zie een bericht van mijn roosje.

*Zara*

Eindelijk is het bad vol. Ik haal voorzichtig de bruisbal uit de verpakking. Toen ik een week geleden nieuwe douchgel met rozengeur ging halen in de bodyshop had ik ook een bruisbal gekocht. In een boogje gooi ik de mango-bruisbal in het warme water. Dik gelig schuim drijft op het wateroppervlak en een heerlijke mangogeur verspreidt zich in de badkamer.

Ik neem mijn iPhone en laat de gezamenlijke playlist van Céline en ik op Spotify afspelen. Mijn badjas glijd van mijn lichaam en ik ga in het bad liggen. De eerste liedjes neurie ik mee, maar als Halsey en Marshmello door mijn mini-JBL box klinken jank ik zo luid mogelijk mee.

Wanna believe, wanna believe
That you don't have a bad bone in your body
But the bruises on your ego make you go wild, wild, wild, yeah
Wanna believe, wanna believe
That even when you're stone cold, you're sorry
Tell me why you gotta be so out of your mind, yeah

I know you're chokin' on your fears
Already told you I'm right here
I will stay by your side every night

I don't know why you hide from the one
And close your eyes to the one
Mess up and lie to the one that you love
When you know you can cry to the one
Always confide in the one
You can be kind to the one that you love...

Geloof het of niet, maar ik ben buiten adem van het zingen. Een rare, maar een gelukzalig gevoel welt op daar beneden. Ik sluit genotvol mijn ogen, maar sper ze dan wijd open. Ik sta op en spetters badwater belanden op de muren. Snel trek ik men badjas aan en stap uit het water. Ik laat grote plassen water achter als ik rond paradeer in de badkamer. Het kan we op dit moment een worst wezen.

'Ieuw, ieuw, ieuw.' roep ik tegen mezelf. Die opgetogen kriebels komen terug. Ik krijg een rood hoofd door alleen maar te denken wat Matteo nu aan het doen is. Ik blijf ijsberen in de badkamer in de hoop dat het weggaat. Matteo heeft seks en ík voel het. Die stomme band tussen ons móét en zál verdwijnen!

Ik gris naar mijn gsm en stuur een bericht naar Matteo.

Zaralyn: -MATTEO! STOP. MET. SEKSEN! IK VOEL ALLES.-

Ik sla tegen mijn voorhoofd. Domme ik. Alsof hij op zijn gsm zit als hij bezig is met jeweetwel.

Ik ga terug in bad zitten, maar ik ben niet meer in de mood voor muziek. Ik krop mijn benen op en begin mijn haren in te zepen met de heerlijke haver-shampoo van mij moeder.

PING! De standaard sms-toon van Apple klinkt scherp in mijn oren.

Matteo: -Je gaat me toch niet zeggen dat je het niet leuk vond roosje.-

Ongemanierde bosaap.

Zaralynn: -{emoji middelvinger}-

Ik verwacht een middelvinger terug, maar het blijft complete radiostilte aan de ander kant van de lijn.

Dan herinner ik mij iets.

Zaralynn: -Ik weet wat LDVDG betekent.-

Matteo: -Nee? Echt? Wat?!-

Ik hou ervan als ik meer weet dan hem.

-flash back-

Ik heb net Céline afgezet bij haar huis en ik fiets op mijn gemakje naar mijn eigen huis. Mijn gedachten dwalen af naar het "gevecht" van Matteo en ik daarstraks. Zijn onze krachten bedoeld om iets of iemand aan te vallen of te verdedigen? Zouden er nog zulke mensen zoals ons zijn? Weet er überhaupt iemand in het land dat wij bestaan. In mijn hoofd komen de woorden verdedigen en land terug. Opnieuw en opnieuw. Dan valt het plotseling op zijn plaats.

LDVDG, land en verdediging, LanDsVerDediGing.

Ik zie de zin dat ik talloze keren overlezen heb voor mij;

<Bevel van hogere hand (LDVDG sectie 151): volledige afzondering en wachten op voogd.>

Ik neem aan dat sectie 151 een deel is van de landsverdediging. Maar waarom in godsnaam moest ik door hun in "volledige afzondering" en moest ik "wachten op voogd"? Ik heb het gevoel dat dit nog maar een zandkorrel is in de woestijn van informatie.

-einde flash back-

Zaralynn: -Geloof het of niet, maar volgens mij betekent het Landsverdediging.-

Hij antwoord niet terug en ergens ben ik teleurgesteld.

Ik graaf diep in mijn gedachten om te bedenken wat ik in godsnaam vanavond ga eten. Ik open de koelkast en zie enkele restjes staan, een paar eieren, kaas, tomaten... Kortom, niets waar ik nu zin in heb.

-

TRINGG TTRING TRRING! De bel gaat. Wat moet ik doen? Normaal zou ik openen, maar als ik eerlijk mag zijn; alleen thuis, in een legging en oude oversized T-shirt met een witte mickey-mouse op, lichte schemering buiten. Even voelt het alsof ik meespeel in een horrorfilm. Dan herinner ik  dat ik nu wel een superwomen 2.0 of een slechtgeklede mega mindy ben. Vol moed open ik de voordeur.

Ik probeer niet verbaasd te kijken, maar het mislukt. 'M-Matteo' stotter ik. Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Boos? Blij? Geïrriteerd? Hij heeft immers nog geen uurtje geleden "de liefde bedreven" terwijl ik hier weerloos zat te zitten met scheuten van genot en met verdomde krampen in mijn buik.

'Ik heb een verzoeningsoffer mee.' Stelt hij. Nu pas zie ik dat hij een rugzak draagt. 'Kom binnen.' zeg ik en houd de deur voor hem open. Wie is er hier de gentleman?

Hij loopt curieus de living in en kiepert de inhoud van zijn rugzak op de salontafel. 'Ik hoop dat je nog niet gegeten hebt, Zara.' 

A/N: Stiekem vond ik het wel leuk om dit stukje te schrijven hihi. X Eliz00z

Ik wil graag mijn enkele lezers bedanken die tot hier zijn geraakt! Jullie zijn misschien met niet zo veel, maar door jullie krijg ik zin om verder te schrijven. Sorry als de updates traag zijn, maar ik ben momenteel bezig met een ander boek te schrijven dat ik binnenkort zal uploaden. Ik houd jullie op de hoogte :) 

X Eliz00z