We've got the power

H5: Een hoofd zo hard als een kokosnoot

*Céline*

Zara en Matteo liggen in dezelfde ruimte met enkel een gordijn tussen hen in. Naast mij zit Victor zwijgend op een stoel.

'Gezellig zeg!' zucht ik sarcastisch. Victor rolt met zijn ogen. We zitten hier nu al een dik uur te wachten. De dokters hadden verschillende tests gedaan en telkens zaten ze te geheimzinnig te fluisteren in de hoek van de kamer. Wanneer ik vraag aan de dokter wat er mis is met haar, antwoord hij: alles komt goed, meisje. Iedere keer: alles komt goed, meisje. Ik word er alleen maar meer opgefokt van.

'Ik kan haar ouders niet bereiken' zeg ik droog. 'Matteo's ouders zitten in de lucht' Antwoord Victor nog droger. 'Wat? Zijn ouders zijn dood?', 'Jezus, Céline! Ze zijn piloot en stewardess bij een private vliegtuigmaatschappij' Ik durf hem niet aan te kijken uit schaamte. Maar ik laat me niet doen.

'Ah zo, je kent mijn naam', 'Ja, jij kent toch ook mijn naam.' Zegt hij arrogant. 'Sorry, Bob, ik dacht gewoon niet dat jij namen kende van deftige meisjes.', 'Hoe noem jij mij?', 'How, Bob, doe rustig. Zo opvliegend. Ai ai ai',  'Als het je hier niet aanstaat, daar is de deur', 'Ik heb hier ook niet voor gevraagd. Zara die plotseling een spastische aanval krijgt. Niemand vertelt hier wat er mis is met haar. En waarom heeft die Matteo hetzelfde? Ze kennen elkaar niet eens.',  'Alsof ik dat moet weten. Zie ik eruit als een dokter?' snauwt hij. 'Zo'n mondmasker en een nerdy bril zouden je anders niet misstaan, zo zie je minder van je lelijke gezicht' Kaats ik kinderachtig terug.

Zonder op zijn tegenwoord te wachten loop ik de kamer uit. 'Ben naar de wc.' deel ik nog mee voor ik doorloop. Asshole.

*Victor*

Wat een irritant vrouwmens. Haar lijf kan dan misschien lekker zijn, haar karakter mag wat bijgeschaafd worden.

Ze is terug van het toilet, veel te snel naar mijn zin, en gaat terug naast mij zitten.

Ik hoop dat Matteo snel wakker word. De doodstilte in de witte ziekenhuiskamer word verbroken door een sexy verpleegster. 'Jongeman en juffrouw, jullie moeten de kamer van Zaralynn en Matteo verlaten.' Ze spreekt Matteo's naam ietsje trager uit waardoor ik weet dat ze zijn knappe snoetje al heeft gezien, de gelukzak 'Ze hebben complete rust nodig.'

'In geen 100 jaar verlaat ik deze kamer' zegt Céline koppig. Voor een keer ben ik het met haar eens. Ik zwem nog liever naar Engeland en terug met een jeansbroek aan dan dat ik wegga.

We staan naast elkaar met onze armen gekruist. 'We gaan niet weg.' Zeg ik vastberaden. De hotte verpleegster bukt zich diep om haar schoenveter toe te doen en doe niet eens de moeite haar decolleté te verbergen. Wat een slet. Ze heeft niet eens veters, ze draagt mocassins.

'Jullie moeten de kamer echt verlaten.' Zegt ze nog eens. Céline en ik verzetten geen millimeter. De vrouw drukt op een knop in de gang. Ik kijk Céline met grote vragende ogen aan, waarop ze haar schouders ophaalt.

Al snel heb ik door waarvoor die knop dient. Twee dikke security-mannen lopen onze richting uit. Mijn blik pendelt tussen Céline, de verpleegster en de snel naderende mannen.

*Céline*

De twee bijna identiek geklede mannen lopen de kamer in, waardoor Victor en ik gelijk naar de andere kant van de kamer lopen. Ik heb nooit vechtsporten gedaan, maar wel eindeloze filmmarathons met actiefilms gehouden samen met Zara. Help me, Bruce Willis en Tom Cruise.

De rechter komt grijnzend op mij af. Ik grijns terug. Hij komt dichter en dichterbij. Ik houd mezelf in, nog een beetje dichter. Bam. Ik geef een knietje waar het geen deugd doet hij klapt met veel lawaai dubbel en ik duw hem verder weg.

Naast mij begint Victor te lachen, maar stopt al snel als de andere security-guy hem vastneemt. Uit alle kracht probeert hij zich los te krijgen. Ik trek gillend aan de man, zodat hij hem loslaat.

De andere guy is ondertussen al wat herstelt en roept iets in zijn walkie. Ik loop naar hem toe en geef een krachtige kick in zijn onderbuik die hij duidelijk niet zag aankomen. Hij krabbelt recht en loopt als een gecastreerde pinguïn onhandig de kamer uit. Pff, waardeloze sukkel.

De security-guy die Victor probeert vast te houden, geef ik een ferme kopstoot. Meteen daarna grijp ik naar mijn pijnlijke voorhoofd. 'Fuck dat doet zeer' jammer ik. De man met een hoofd zo hard als een kokosnoot ligt bewusteloos op de grond. Ik glim van trots. Nooit gedacht dat een kopstoot ook echt werkte.

Dan dringt het tot me door. Ik heb iemand bewusteloos geslagen. What the fuck! Wat dacht ik wel niet? Als mijn moeder hier van hoort, kan ik beter verhuizen naar de noordpool.

Victor geeft mij een vuistje. Een vuistje? 'Niet slecht, Céline. Je bent niet zo'n trut als ik dacht.', 'Nu mijn hoofd toch pijn doet kan ik even goed nog een paar kopstoten uitdelen.' Dreig ik. Die durft nog al. Ik een trut?

'Je mag altijd proberen' knipoogt hij. 'Wat gaan we nu doen?' vraag ik zo serieus mogelijk 'Ik ga niet 5 jaar wegrotten in een of andere jeugdgevangenis die vol zit met hysterische psychopaten en cipiers met pedofiele neigingen.'

'Kalm, Céline, altijd zo dramatisch. Je doet alsof we net een bank hebben overvallen. We hebben alleen maar iemand knock-out geslagen.', 'We? Ik bedoel je. Jíj zat hem gewoon weg te duwen. Ik heb het gedaan. Stel dat hij dood is? Oh god.' Ik ratel maar door tot Victor mijn hoofd tussen zijn handen neemt.

'Kijk naar hem, Céline. Hij ademt.' Ik doe wat hij zegt en ik zie inderdaad de dikke bierbuik van de man op en neer gaan. Men ademhaling vertraagt.

'De versterking zal hier snel zijn. We gaan beter weg. Aan de overkant van de straat is er café. We kunnen daar iets gaan drinken.' Zegt hij met tegenzin. Aan zijn gezicht te zien wil hij zijn vriend ook niet achterlaten.

'Oeee, vraag jij nu om samen iets te gaan drinken?' plaag ik hem. 'Je moet niet mee als je niet wilt.', 'Oh nee hoor, ik ga wel mee, maar jij betaalt' antwoord ik nonchalant en loop langs hem richting de uitgang, alsof er niets is gebeurt.

Ik zie nog net Victor nog naar de veel te bloot geklede verpleegster knipogen. Uitslover.

A/N: Wat vind je van Victor en Céline? In het volgende deel maken de hoofdpersonages kennis met elkaar. Whaha. XOXO Eliz00z