H7: LDVDG sectie 151

38 2 0
                                    

*Zara*

Uitgeput plof ik neer op mijn zachte bed. Mijn ouders kwamen mij halen van het ziekenhuis en zeiden onderweg in de auto geen woord. Thuis vertelden ze me doodleuk dat ze voor een weekje weggaan, ze leken niet eens bezorgd om wat er gebeurd was. Ik kom godverdomme net uit het ziekenhuis en ze laten mij in de steek. Weeral een van die mysterieuze reisjes. Weeral alleen.

-

Voor de vierde keer vandaag overlees ik het gekreukte, grijze papiertje:

Medische fiche, Zaralynn Maes, {datum}:

Flauwgevallen door onbekende oorzaak. Hevige epileptische aanval in schoolkantine. {naam medicijn} toegediend. Toestand gelijk aan Matteo Jacobs, medestudent in het {naam school}. Situatie stabiel. Gebracht naar dubbele kamer samen met Matteo. Allebei grondig onderzocht en aan infuus gelegd. Nog steeds buiten bewustzijn. Diagnose onbekend.

Bevel van hogerop (LDVDG sectie 151): volledige afzondering en wachten op voogd.

God mag weten wat die LDVDG betekent. Volledige afzondering? Ben ik besmettelijk? Ik raak er niet wijs uit en besluit Céline te bellen.

'Zara?', 'Ja, ik ben het.', 'Waar ben je?', 'Gewoon thuis.', 'Ik kom er meteen aan.' Met die woorden eindigt ze het gesprek.

-

10 minuten later gaat de bel. Ze schrikt even als ze mij ziet, niet moeilijk als je vriendin plotseling verandert is van een trol naar een prinses. Precies een sprookje.

-

'Dus jij hebt een security-man knock-out geslagen en daarna iets gaan drinken met Victor?' vraag ik nog eens voor de zekerheid, want ik denk dat ik niet zo goed heb gehoord wat ze juist zei. 'Ja. Zo ging het.' bevestigt ze haar woorden.

Nu mijn "versie van de feiten". Als ik vertel over mijn wonderbaarlijke metamorfose kijkt ze gelijk naar mijn skinny broek die al niet meer strak rond mijn benen zit. Céline fronst ongelovig als ik begin over het raam dat barstte, maar ze fronst nog dieper als ze de laatste zin van mijn beknopt medische fiche leest.

'Wat in godsnaam is "LDVDG sectie 151"?', 'Ik heb geen idee.' Zucht ik.

*Matteo*

Zara werd opgehaald door haar ouders. De mijne moesten een of andere rijke zakenman naar de andere kant van de wereld vliegen. Dus kwam mijn oom, Steven, mij halen. Ik mocht "in geen geval de kamer alleen verlaten", niet mijn woorden maar die van een verpleegster gekleed alsof ze net van een marginale fuif kwam.

Mijn oom is een rare 40-jarige kwibus die wekelijks naar de dierentuin gaat en een zwembad heeft dat groter is dan zijn villa. Hij voert gesprekken met zijn hond, kat en slang. Als je het mij vraagt, ontbreken er een paar vijzen.

-

Steven zwijgt in de auto, het enige geluid is de ronkende motor van de Audi en het verkeer op de weg. Nonkel Steven zet mij thuis af en rijdt in volle vaart weg. Ik had niets anders verwacht.

Binnen ga ik in de peperdure canapé zitten en vouw het briefje dat ik in het ziekenhuis meegekregen heb open.

Mijn ogen glijden over de tekst;

Medische fiche, Matteo Jacobs {datum}:

Flauwgevallen... epileptische aanval... Zaralynn Maes... Situatie stabiel... grondig onderzocht... infuus... buiten bewustzijn... Diagnose onbekend...

Bevel van hogerop (LDVDG sectie 151): volledige afzondering en wachten op voogd.

Wat moet LDVDG voorstellen? Lompe Dokters Verzinnen Domme Grappen? Ik denk terug aan de flauwe vogelgrap van dokter Senders. Ik besluit Victor te bellen. We hebben elkaar waarschijnlijk het een en het ander te vertellen...

A/N: Tam, tam, taaaam! Wat denken jullie dat LDVDG betekent (niet spoilen als je het al weet)? Lees verder voor meer mysteries. X Eliz00z

Ps; Sorry voor het extreem korte hoofdstuk.

We've got the powerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu