We've got the power

Proloog

Zolang de mens al bestaat, zijn ze onder ons. Een vreemde soort, geen mens, geen dier, geen wezen, geen god. Maar niemand zag een verschil, niemand mocht het verschil zien. De mens vreest het onbekende. Daarom vormden ze een aparte gemeenschap, maar toch leefden ze tussen de mensen. Onderlinge ruzies werden uitgevochten en geen kat die het merkte.

Duizenden en duizenden en duizenden jaren lang van de radar en onbekend. Dan kwamen de geruchten: heksen, spoken, geesten, tovenaars, bovennatuurlijke wezens en zelfs goden in persoon.

Eeuwen sleepte het aan. Je zou denken dat het daarna beter ging, maar niets was minder waar. Ze kregen een natuurlijke vijand; monsters die die hun bloed nodig hadden om te overleven. Ze waren even onmenselijk, maar geen vampier of weerwolf, erger.

Beiden vermenigvuldigden ze zich en gingen naar alle uithoeken van de wereld. Een eeuwigheid ging voorbij, totdat hun vijandigheid tegenover elkaar werd opgemerkt door overheden. Even leek alles onzeker. Was er een oorlog op komst?

Er werd uiteindelijk besloten de beide soorten in de gaten te houden. Wereldleiders zouden de soorten in vrede laten leven tussen het volk op voorwaarde dat niets bekend werd. Mensen op aarde mochten niet leiden onder de bloederige rivaliteit tussen de twee soorten die elk beschikten over ongewone bovennatuurlijke krachten.

Later evolueerde de technologie en verschillende onderzoeken werden gedaan. Een bom aan informatie kwam boven water. Er werd verklaard waarom beide soorten zich niet goed konden voortplanten, maar desondanks steeg het aantal enorm. Opstandige werden zonder pardon om het leven gebracht. Ze waren misschien bovennatuurlijk, maar de mens had zo zijn middelen om de vreemde soorten in toom te houden.

De verhouding tussen de soorten veranderde hevig. Er werd gehoopt op machtige figuren die evenwicht konden brengen. En hopelijk ook vrede.