Merhaba♥️
ÖLÜMÜN NEFESİ PRALOG BÖLÜMÜ YAYINDA. BU BÖLÜMÜN SONUNDA İTİBAREN MERAK EDECEĞİNİZE EMİNİM.🕊️♥️
Diğer bölüm 300 oya yaklaşmışız ama gelememişiz, bu bölüm gelir miyiz?♥️
Yorumlarınızı okumak inanın çok eğlenceli🤭
Kesitler Instagram hesabımdan gelecektir.
Kullanıcı adı: nanelilokumm
***
Operasyonlara giderken, helikopterin camlı kısmına ben geçerdim genelde. O süre zarfında da hayatı, yaşanmışlıkları ve yaşanacak olan şeyleri sorgulardım.
Bir diğer sorgulama ne zaman olurdu bilmiyordum ama ne sorgulayacağım belirlenmişti.
İnci Hanım, annem ve hiç beklemediğim Cansu'nun birlikte, burada, Tuğrul'un evinde ne işi vardı? Üçünü hangi yarım akıllı buraya birlikte getirmişti?
Yerimden bile tam olarak doğrulamadan üçü de içeri girdi. İnci Hanım ve Cansu, Tuğrul'un tam solunda ona doğru bakarken annem hızlıca soluğu yanımda almış, incitmekten korkar gibi yara bere içinde kalmış olan yüzümü sevmeye çalışıyordu. Gözlerinde parlayan yaşları gördüğümde başımı iki yana sallayarak fısıldadım. "İyiyim annecim."
Güldü. Alay eder gibiydi sanki ama gerçekten komik olduğumu düşünüyor da olabilirdi çünkü. "Hadi oradan yalancı seni. Görüyoruz herhalde."
Ben de güzel gülüşüne eşlik ettim yaralarım acısada. Annem bir şeyler daha söyleyecekken İnci Hanım'ın sesini işittim.
"Oğlum?"
"Anne hoş geldin."
Tuğrul kendi annesine söyledikten sonra bizim tarafımıza yöneldi ve biraz eğilerek anneme elini uzattı. Öpmek için değildi inşallah?
Gayette öpmek içinmiş çünkü annem ayaklandı ve elini uzattığında öpüp alnına koydu. "Hoş geldin Mine teyze."
Ses tonu, mimikleri ile beni yine oturduğum yerde düşürmüştü. Suratıma yayılan güzel bir tebessümle iki gözüm annemin ve gönlüm olan adamın ilk tanışmasını izledim. Ne de tatlılardı.
"Tuğrul oğlum, tanıştırmayacak mısın bizi?"
Tuğrul'un annesine dönen bakışları kısa bir anlığına beni de buldu. Şu durumda çok ani bir açıklama olacak gibiydi ama ne diyebilirdik ki?
"Evet ben de merak ettim."
Cansu'nun burada ne işi vardı ve benim kim olduğumu bildiği halde neyi merak ediyordu acaba? Acılarımı göz ardı ederek yerimde olabildiğince gerildim ve dik dik sadece Tuğrul'a baktım.
Bu kız için bana verdiği emirleri unutmuş değildim ve şuan sadece emir eri değildim. Tuğrul'un bende olan bakışları Cansu'ya dönmüştü ama kaşları son derece çatılarak.
Ben ise ortamda ki dönen olayları anlamaya çalışan iki anneye baktım kısa kısa. Birazdan netleşirdi herhalde olaylar. Bu Cansu'da geldiği yere geri dönerdi.
"Anne, Gülşah benim askerim..." dedi ve kararsız bakışları annemin üzerinde oyalandı ama annemin tebessüm eden suratını görünce devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURT NEFESİ
Action-Tamamlandı- "Sadece dün!" dedi ve durdu. Kelimeler şuan onun için darağacında sallanan bir ipe diziliyordu. Birazdan dudaklarından dökülen kelimeler ile ip iyice kıvama gelecek ve boğazını sıkacaktı. "Evet sadece dün aldığım bir haberde adı sanı d...
