-Tamamlandı-
"Sadece dün!" dedi ve durdu. Kelimeler şuan onun için darağacında sallanan bir ipe diziliyordu. Birazdan dudaklarından dökülen kelimeler ile ip iyice kıvama gelecek ve boğazını sıkacaktı.
"Evet sadece dün aldığım bir haberde adı sanı d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başlamadan önce bir Türk Bayrağı bırakın olur mu? 🇹🇷🇹🇷🇹🇷
Güzel okumalar❣️
Bu bölüm 700 oyu bulur muyuz?☺️✨
***
İnsan taşıdığı yükün ölüm getireceğini acının sinesine düşürdüğü sıkıntıyla anlardı. Benim sinemdeki acıyla tüm kanatlar çırpınmayı bırakmıştı. Sessizlik anlık olarak dünyamı kaplarken tek bir kelime hafızamın içerisinde kalmış ve yer edinmişti.
"Şahin!"
Tuğrul'unyeleğindeki ellerimin canı çekilmişti. Benim canım artık yerinde duramayacak kadar bitap bir haldeydi. Korkunun kor kurşunu ruhumu delik deşik etmişti ve sadece şok halinde Tuğrul'a bakabiliyordum.
"Tuğrul ne olur bulalım onu." Kısık sesimi duydu. Başım önüme düşmüştü ve sadece toprağa bakarken Şahin'in simasını görebiliyordum.
"Bürküt! Acil yayılın etrafa acil!" Yeleğinde olan ellerimi tutan Tuğrul, baş parmağı ile hafif okşadıktan sonra yüzüme eğilip alnıma hızlı bir öpücük kondurup diğerlerine yön tarif etmek için koptu benden.
Olduğum yerde sarsılırken yanıma koşar adımlarla gelen, az önce Şahin'in uyuduğunu iddia eden polis sırtımı destek olurcasına tuttu. "Bizim Komiser Kartal duyar duymaz olabileceği yerlere gitti Gülşah Üsteğmen'im, kolay kolay vurdurur mu keskin nişancı asker kendini. Olmamıştır bir şey." Sesinde vicdan azabının hafif gölgesini hissediyordum.
Şahin uyumazdı ki zaten.
Çok iyi bir keskin nişancıydı o.
Izdırabı mesken bellemişgöğsümün çığlıklarına kulak tıkayıp başımı kaldırdım ve olabildiğince geniş dağlık alanda onun konuşlanacağı yerleri düşündüm ve sonuca varamadan koşturdum durdum. Musa'nın bağırarak aradığı dakikalarda uydu telefonu kurtulduğu için karargah ile konuşan Tuğrul'un sesi de sabırsızdı, duyuyordum.
"Şahin! Hadi oğlum, bu sefer çıkman gerekiyor."
İsmini gür bir sesle haykırırken sonlara doğru kısılınca dudaklarım büzüldüağlamamı engellemek için. "Sonra bolca saklanır, bana hava atarsın olur mu?" Koca bir kayalık taşın tam arkasına geçtiğimde orada da göremediğim beden umutsuzluk yanımı kamçılamıştı ancak yılmadım. "Ama şimdilik yerini ifşa etmen gerekiyor be aslanım."
