ထိုပိုင်ဆိုင်ခြင်းတွေဟာ ကိုယ်အတွက်မဟုတ်ခဲ့ပေမယ့် ပိုင်ရှင်လေး အနာဂတ်လှပဖို့အတွက်တော့ Kris လက်ထဲရှိချိန်မှာတော့ ထိပ်ဆုံးမှာပဲရှိနေမှဖြစ်မည်...
မကြာခင်အချိန်အတွင်းလွှဲပြောင်းပေးရတော့မည်ဖြစ်ပေမယ့် တကယ်တမ်းမှာတော့ Krisရင်လေးနေမိသည်...
ဘာကိုမှတက်မြောက်ထားခြင်းမရှိတဲ့ ကလေးငယ်က ထိုပိုင်ဆိုင်ခြင်းတွေကို မည်သို့ ထိန်းသိမ်းအုပ်ချုပ်မည်နည်း...
ကျောင်းမတက်ခြင်းကို အပြစ်မပြောလိုပေမယ့် ကုမ္ပဏီကို အုပ်ချုပ်ဖို့ရာ အတက်ပညာသင်တန်းတွေ တက်ခိုင်းတော့လည်း သုံးလေးရက်ထက်မပို...
အတန်းပျက်ရင်ပျက် မပျက်ရင်သူက သင်တန်းကနေထွက်ရအောင်လုပ်တယ်...
အဲ့လိုနဲ့ သင်တန်းတော်တော်များများက 'Park Chanyeol'ဆိုတာနဲ့ ငြင်းကြတော့ပဲ... ဘယ်လောက်ပဲ ငွေနဲ့ဖိဖိ လက်မခံကြတော့သည်အထိ ထိုကလေးငယ်က လုပ်ခဲ့တာ...
စီးပွားရေးရော လူမှုရေးမှာရော နည်းမှန်လမ်းမှန်လုပ်တက်တဲ့ Krisလည်း ကလေးငယ်လုပ်မှပဲ အကျင့်ပျက်ရတော့သည်...
ဘဝကို ပေါ့ပေါ့လေးတွေးနေတဲ့ ကလေးငယ်အကြောင်းတွေးလိုက်မိတိုင်း Kris ရင်မောရပါသည်...
*ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်...*
"Boss... ရှေ့နေကြီးလာပါတယ်..."
Sehunရဲ့ အကြောင်းကြားခြင်းနဲ့အတူ Krisတို့ရဲ့ မိသားစုရှေ့နေကြီးက ရုံးခန်းထဲဝင်လာသည်...
"ကြွပါ ရှေ့နေကြီး... ထိုင်ပါ... Sehun ကော်ဖီလေး..."
ရှေ့နေကြီးကို ဖိတ်ခေါ်ပြီး ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ရန်ညွှန်ပြရင်း Krisလည်း အလုပ်စားပွဲကနေထလာလိုက်ပြီး ရှေ့နေကြီးနဲ့ မျက်နှာခြင်းဆိုင်တွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်...
"သားKris အလုပ်ရှုပ်နေတာလား..."
"ရပါတယ် ရှေ့နေကြီး... စာရင်းလေးတွေ ပြန်စစ်နေတာပါ... ဒါနဲ့ ဒီကို သပ်သပ်ပဲလာခဲ့တာလား..."
"အင်း ဆိုပါတော့... Chanyeolလေးလည်း မကြာခင် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်တော့မှာမလား... အဲ့ဒီကိစ္စလေးပြောချင်လို့..."
