Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beğendiğiniz bedenlere, hayalinizdeki ruhları koyup, aşk sanıyorsunuz." -William shakespeare
Bu kitapta görmek istediğiniz ship veya jikooka özelsahnelerolursa yazınlütfen:)
🌼
Jungkook dışarıya nazaran sıcak olan odaya girer girmez görüş açısına küçük gözler girmişti. Küçük ve kahverengi gözler kendi üstünde birkaç kez dolaştı. Ardından elmacık kemikleri belirginleşti ufak olan gözleri gülümsemenin etkisiyle tamamen yok oldu.
Cennetten bir sahne çalmış gibi hissetti jungkook bu görüntüyü görünce.
Jimin, dolgun parlak dudaklari küçük burnu beyaz teni, üstündeki siyah V yaka ve pantolonuyla nefes kesici görünüyordu. Saçları dağınık ama bir o kadar düzenliydi.
Duyduğu sesle gözlerini birkaç kez kırpıp 'sözde babasıyla' konuşan güzel oğlanı izledi. Ikisinin muhabbeti bitmiş gözleri jungkooka dönmüştü.
"Merhaba jungkook! Ben jimin" neşeli ve sevecen sesiyle jungkookun uzun süredir kıvrılmayan dudakları iki yana kıvrıldı. Hemen eski ifadesiz yerini alıp elini uzattı.
Elleri ufacık ve yumuşacıktı...
"Jungkook" gözlerine bakmadan söylemiş ve elini bırakıp kendini beyaz yumuşak koltuğa atmıştı.
Park jimin güzel bir erkekti.
Fakat, Güzel oluşu jungkook için yeterli değildi.
Bu çocukla bir gece geçirmek istemişti. Aşk sevgilik gibi hayalleri yoktu ve olamazdı zaten. Bu psikolog saçmalığa katlanmak için eline bir sebep geçmişti en azından. Bu güzel oğlanla bir gece geçirmek için babasına katlanacaktı.
Jimin sağ tarafında jungkook sol tarafinda babası olacak şekilde oturmalarını izledi ve oda kendi yerine geçti. Karşısındaki genci inceledi bir süre. Uzun siyah saçları olduğunu düşünüyordu ama taktığı şapka yüzünden emin değildi. Ince kırmızı dudakları vardı bakışları kullandığı madde yüzünden bayıktı ama en derinindeki ufak pırıltıları görmüştü jimin.
Birisi yada birileri bu çocuğun pırıltılarını en derine gömmüştü...
"Öncelikle bay jeon biz sizinle zaten konuşmuştuk. Ben neler olduğunu sizden değil jungkook beyden duymak isterim. Tabi oda anlatmak isterse. O yüzden sizi dışarı alalım ben jungkookla yalniz kalmak istiyorum"
Bay jeon kafasını olumlu anlamda sallayıp odadan çıktı. Jungkook ise jiminle göz teması kurmuyor bakışlarını gri beyaz tonlu odada gezdiriyordu. Jiminin sesini duymasıyla bakışları durdu ve sesin sahibine baktı:
"Odayı yeterince inceledin bence. Bana bakman gerekmiyor mu jungkook?" Cümlenin sonunda kıkırdayıp eliyle ağzını kapatmıştı.
Jungkook yutkundu ve dudaklarına olan bakışlarını çekti. "Buraya isteyerek gelmedim." Sesi oldukça soğuk ve mesafeli çıkmıştı.
Ki jimin bunu duyunca ağzındaki elini çekmiş dudakları şaşırdığı için sarkmıştı. Böyle bir tepki beklemiyordu.
"Kimse buraya isteyerek gelmiyor tıpkı daha sonra çıkmak istemedikleri gibi"
Bir-kac kez öksürüp oturduğu sandalyeden kalktı jungkook karşısındaki adamın ne yaptığını anlamazken gelip tıpkı onun gibi karşısındaki koltuğa oturdu. Oturduğu sandalyede eğilerek masanın üstündeki defter tükenmez kalem ve gözlüğü aldı. bir bacağını diğerinden üstüne atıp defteri açtı tatlı gözlükleri ile tam bir psikolog gibi duruyordu jimin.
" konusu veya nedeni fark etmez Bana kendin hakkında bir şeyler anlat Senin Senin ağzından dinlemek istiyorum Bana kendini anlat jeon"
"Gerçek seni senin kelimelerinle duymak istiyorum" jungkook karşısındaki güzel oğlanın sakin tavrıyla her konuştuğunda büzülen dudaklarını izledi.
" Yabancı birine neden Kendimi anlatayım ki?" Alaylı bir sesle konuşmuş bakışlarını genç oğlandan kaçırmıştı.
" biliyor musun İnsanlar en yakınlarına çok şeylerini anlatamazlar kırılacaklarını üzüleceklerine ve onlar için endişe edeceklerini düşündükleri için susarlar. Ama yabancı insanlara karşısında kim olduğunu bilmediği birine anlatınca rahatlar ve içinden geçeni söyler."
Jungkook konuşmamış öylece susmuştu. " Peki öyleyse Ben sorayım sen cevapla ama bunu seni sorguluyormuşum gibi anlama 'İki arkadaşız' gibi düşün"
"Hayatın nasıl gidiyor? Halinden memnun musun?"
Jungkook birkaç dakika sadece susmuş ardından derin bir nefes alıp konuşmuştu:
"Uyuşturucu kullanıyorum, sigara içiyorum, bir evim yok, arkadaşım veya Benim için özel olan biri yok. Herkes sizler gibi kusursuz bir hayat yaşamıyor Bay park" son cümlesindeki Alayı iliklerine kadar hissetmişti jimin.
jimin de alayla gülüp: "Ah şu kusursuz Hayat meselesi. Benimle tanışalı bir saat bile olmamışken hakkımda çıkarımlar yapman ne kadar doğru?" Başını öne eğip birkaç kez gözlerini kırptı jimin.
Jungkook genç çocuğun burnunu çektiğini duymuş ve ağladığı dürtüsüyle birden telaşa kapılmıştı. Jimin yüzüne zoraki bir gülümseme yerleştirdi ve başını kaldırdı.
"Kendini sıkma her hareketini kontrol etmeye çalışma jungkook. Bana gerçek jungkook lazım. Bu oradayken konuşurken düşünme."
"Kendimi sıkmıyorum" jungkook dişleri arasından konuşmuştu. Jimin gülmüş ve
"Bunu bir psikologa mı söylüyorsun?"
Jungkook duvardaki saate baktı ve uyuşturucu almayalı 2 saat geçtiğini fak etti hızla yerinden kalkıp telaşla konuştu:
"Yeter konuşmak istemiyorum daha fazla hemen gitmeliyim" kapıya doğru gitmiş ve tam çıkacakken kolundan tutulmuştu.
"Bugünlük kabul ediyorum bu yaptığını ama 2 gün sonra yine geleceksin jeon. Tam karşımda oturacaksın" kolunu hızla çekmiş alayla gülmüştü jeon.
"Gelmeyeceğim bay park." Odadan hızla çıkmıştı..
Babası arkadasından gelmiş ve hızlı hızlı Cümlelerini sıralıyor ve nasıl geçtiğini soruyordun. Jungkook bıkmışlıkla derin bir nefes verdi ve hızla arkasını döndü.
"Tek seans dedin ve bitti gitti. Bir daha o ukala adamla görüşmek istemiyorum! Sende pesimi bırak!" Gür sesiyle kliniği inletmisti jungkook .
Bay jeon hızla jiminin odasına gitmiş ve endişeyle sormuştu:
"Bay park gelmeyeceğini söylüyor. Seans kötü mü geçti?"
Jimin gülümsemiş ve umut verir gibi adamın omzunu sıkmıştı. "Gelecek bay jeon. Jungkook tam 2 gün sonra bu odada olacak"
🌼
Nasıl buldunuz bilmiyorum ama içime sinmedi. Uzun süredir yb istiyordunuz bende yazdım:(
