KAVGALIM

NOKTA

Ellerini pantolonunun cebine koyup yavaş adımlarla eve doğru yürürken gergin hissediyordu mavi gözlü adam. Gergin olmasının sebebi yılda bir gelen Aydın'ın sinirli ve huysuz tavırlarıydı.

Onu tanıdığından beri hep böyleydi. Normalde her şeyde eğlenen adam bazen aşırı sinirli oluyordu ki, dünyanın en sert adamı oluyordu. Sevgili olmadan önce de bundan çok çekmişti, şimdi de çekeceğe benziyordu. Öncesinde durduk yere çıkarılan kavgalarda artık sinirden ağlayacak seviyeye gelirken, şimdi sevgilisi olarak uğraşmak daha zor olacaktı.

Sabah bir işi yanlış yapılmış diye Deniz'e cinnet geçirir gibi bağırdığında yine o zamanların geldiğini anlayıp korkarak hiç sesini çıkarmamıştı, çünkü muhtemelen gözü kendisini bile görmezdi. Eskiden böyleydi ama şimdi yine böyle olur muydu bilmiyordu. Belki de Aydın ona kıyamazdı.

"Özgür bey." arkasından bir ses geldiğinde, adımlarını durdurup omzunun üstünden arkaya doğru baktı. Kendisine yaklaşmakta olan Metin'i görünce kaşlarını çattı. Metin dudaklarında ki hafif bir gülümseme ile yanına vardığında tamamen ona doğru döndü.

"Buyur kardeş." dediğinde Metin'in yüzünde gecen iki saniyelik durgunluğu görünce olduğu yerde kıpırdandı. Aydın'dan başka bir erkeğin kendisine karşı farklı türden bir his beslediğini bilip, hissetmek ona aşırı garip geliyordu.

"Nasılsın?" diye sordu Metin normal olmaya çalışarak.

"Çok şükür, sen nasılsın?" şimdi tam da karşı karşıya duruyorlardı. Metin yakışıklı bir adamdı, daha doğrusu bakımlı. Biraz da yumuşak bir tavırla konuşuyordu. Ama onun kimliğini bilmeyen insanlar ona böyle bakmazdı, sadece mahalleli 'top' dediği için adamın konuştuğu her kelimede bir gaf arıyorlardı.

"Bende iyiydim, ta ki sabah kalkıp kapının önüne bakana kadar." Özgür kaşlarını çattı.

"Anlamadım?"

"Sizin elamanlardan biri benim arabayı yürütmüş." dediğinde Özgür mavi gözlerini sonuna kadar açtı.

"Harbiden mi?" diye sordu masum masum, Metin bu tatlı tavıra gülümsedi.

"Evet, harbiden." dediğinde Özgür elini cebinde çıkarıp çenesinde ki sakallarını kaşıdı.

"Birader kusura bakma ya, ben onlara mahalleden yürütmeyin diyorum ama demek ki siftah olmayınca böyle bir işe kalkıştılar." ardından telefonunu çıkardı ve elinde çevirip ekranı açtı. Bir numarayı aradı.

"Neydi senin plaka ve model?" telefonu kulağına koyarken kendisine bakan adama sordu.

"Audi A3, 34 MH 7865" dediğinde Özgür kafasını salladı ve telefonun açılmasını bekledi. Uygar telefonu açınca anında kaşlarını çattı.

"Uygar, mekanda mısın?"

"Evet abi."

"Bak hele orda Audi A3, 34 MH 7864 plakalı araba." dediğinde Metin elini hafifçe kaldırdı.

"7865." dediğinde Özgür ona bir bakış attı.

"7865 Uygar." dedi kafasını sallayıp. Uyar birkaç dakika durdu.

"Var abi, lazım mı?" dediğinde Özgür dudağını yaladı.

"Arabayı mahalleye gönder, ayrıca o arabayı getiren kişiyi de bul, sonra soracağım hesabını." Özgür sinirle konuştu.

"Tamam abi."

Özgür telefonu kapatıp kendisine sırıtarak bakan adama döndü. Sanki kendisinin hiçbir hareketini kaçırmak istemiyor gibi bakıyordu. Özgür'de suçlu oldukları için hafiften gülümsedi.