TBS#1: The way he said GOODBYE [On going]

Chapter 13 Realization?

Chapter 13

Hindi parin mawala sa isip ko ang ginawang paghalik ni carlos sakin kahit hanggang sa pagrehearsal ko hindi parin nawala yon, ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

Lalo na nung nagrerehearsal ako para sa Ms. Foundation Day at dahil escort ko si carlos, mas lalong nadagdagan ang nararamdaman ko.

Ano bang nangyayari sakin? It's just a kiss, right? Nothing more, nothing less.

Pagkukumbinsi ko sa sarili ko, dahil hindi ko na talaga alam ang nararamdaman ko. Sa susunod nga magpapacheck up na ko.

Napatingin ako sa side table ng tumunog yung phone ko.

From: Carlos 10:00 Pm

Sunduin kita bukas.

Naibaba ko yung cellphone ko sa Dibdib ko dahil sa pagkabog non, Simpleng text lang yon pero bat ganto mag react yung puso ko?

To: Carlos

Okay..

Nasabi ko nalang dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, ano ba dapat ang sasabihin ko?

Muli akong napatingin sa cellphone ko ng tumunog ulit yon.

Carlos

10:02 Pm

Carlos:

We're going to eat  breakfast outside.

You:

Bakit

Carlos:

Bawal bang kumain kasama ka sa umaga?

You:

Hindi naman..

Carlos:

Hindi pala eh hahaha

You:
Anong nakakatawa sandoval?

Carlos:

Wala lang, diba pwedeng masaya lang ako dahil kausap kita?

Napahawak ako bigla sa dibdib ko ng maramdamang kumabog ng mabilis yon.

Ano bang nangyayari sakin? Savannah umayos ka.

You:

  Bakit ka naman masaya?

Carlos:

Dahil pumayag kang kumain tayo sa labas bukas.

You:

Tsh. Di pa naman ako pumapayag ah?

Carlos:

Kahit hindi ka naman pumayag wala kaparing magagawa, ako susundo sayo bukas eh hahahaha

You:
Wala na kong sinabi.