ကျောင်းလူဆိုးလေးနဲ့ကျွန်တော်(ဘာသာပြန်) [Completed]

Ch69 - Stay and Accompany Me to Sleep, Okay

ေက်ာက္မိန္လန္က ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္နဲ႔ပဲ ပါးစပ္ပိတ္ထားလိုက္ရတယ္။ တကယ္တမ္းက် သူမေဘးမွာ ရွိတဲ့တစ္ဦးတည္းေသာလူဆိုလို႔ သူမရဲ႕သား ဟယ္ခ်န္းမင္ပဲရွိေတာ့တာေလ။ သူမက ဟယ္ခ်န္းမင္အေပၚမွာ တကယ္ေတာ့ အျပစ္ရွိသလို ခံစားေနခဲ့ရတာ။ အထူးသျဖင့္ေဆးတိုက္တဲ့ကိစၥမွာေပါ့။အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက သူမက သူစိတ္လြတ္သြားမွာ အရမ္းစိုးရိမ္ခဲ့တာမို႔ အတင္းအၾကပ္လည္း ဖိအားေပးခဲ့ေသးတယ္ေလ။

သူနာျပဳမေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚက်ေနတဲ့ IVအပ္ကိုျမင္ေတာ့ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕သြားတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း ငွာနမွဴးရဲ႕ ဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ ဟယ္Groupရဲ႕ နာမည္ႀကီးအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးဆိုတာရွင္းျပထားတာကို သတိရသြားေတာ့ သူမက ဘာတစ္ခုမွ မေျပာဝ့ံပဲ ေဘးနားမွာသာရပ္လို႔ ဘာမွမသိသလို ေငးၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

ဒါကိုျမင္ေတာ့ ဟယ္ခ်န္းမင္က ေနာက္ကို နွစ္လွမ္းေလာက္ဆုတ္ကာ သူမကိုေနရာေပးလိုက္ရင္း IVအပ္ကို ျပန္တပ္ေပးဖို႔ လက္ဟန္ေျခဟန္ျပလိုက္တယ္။

IVအပ္ ျပန္သြင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာက္မိန္လန္က အရာအားလံုးကို နားလည္ခ်င္ေဇာနဲ႔  ပိုက္ဆံေတြက ဘယ္ကရလဲ။ ဘာလို႔ဟယ္မုရွန္ အေကာင့္ထဲမွာ ထားရတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေပါင္းစံုကိုေမးရင္း ဟယ္ခ်န္းမင္ကို မရပ္မနားကို အေနွာင့္အယွက္ေပးေနေတာ့တယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမက ခပ္တိုးတိုးေမးလိုက္တယ္။

"ေရွာင္မင္...မင္း မားကိုမုန္းလား"

ဟယ္ခ်န္းမင္က စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို ထုတ္ေျပာနိုင္ျခင္းမရွိပဲ ေတာင့္ခဲသြားတယ္။ဒါက အခ်ိန္အၾကာႀကီးေမ်ွာ္လင့္ထားခဲ့ရတဲ့တစ္စံုတစ္ရာက အခုမွ သူ႔ကိုလက္နွစ္ဖက္နဲ႔ကမ္းလွမ္းေနတဲ့အလားပဲ။

သူ႔အေနနဲ႔ ေက်ာက္မိန္လန္ကိုမုန္းပါသလား။
 
တကယ္ေတာ့ သူ မမုန္းပါဘူး။ မုန္းသာမုန္းရင္ သူ႔အေနနဲ႔ သူမေဆးရံုေရာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားၾကားခ်င္း အေျပးအလႊား လာၾကည့္ဖို႔မွ မလိုပဲ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဟယ္ခ်န္းမင္က ထိုေမးခြန္းကို မေျဖခဲ့ဘူး။ သူက သူမ ၿခံဳထားတဲ့ေစာင္ရဲ႕အနားစြန္းေတြကိုသာ လ်ိဳသြင္းေပးလိုက္ရင္း ေက်ာက္မိန္လန္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အထိ ေစာင့္ေပးေနလိုက္တယ္။ အခ်ိန္ကိုၾကည့္ ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ညေနခင္း ၈နာရီေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္တယ္။