CHAPTER 11:
Zack's Point of View
*THE STAGE*
"Ang galing mo naman mag violin." Puri sa akin ni Claire.
I just smiled at her, at patuloy pa rin ako sa pagtugtog ko. She stares at me, I feel like She adores my music.
Tumigil ka na Zack, malungkot naman ang tinugtog mo e!
Gusto ko nang huminto pero ang katawan ko ay ayaw sumunod sa gusto ng utak ko. This is so hard, I can't move on my own, even a little bit.
Natapos ko na ang pyesa ko, at inilapag sa tabi ko ang violin. Sa iglap ay nandito na ako sa rooftop ng school at kasama ko pa si Claire. Gusto ko manlumo ng de oras, pero hindi ko magawa.
"Zack," Claire muttered. "Salamat sa pagsama sa'kin dito, Alam kong isa ka maituturing kong kaibigan."
Kaibigan? Ang sakit naman nu'n marinig kay Claire.
"Gagawin ko ang lahat para mabawasan 'yung nararamdaman mo."
did I just console her, now?
Anong ginagawa mo Zack, magtapat ka na!
"Alam mo, Ikaw ang mighty angel ko." Napatiklop ang dalawang kamay niya, at ngumiti sa akin.
*THE STAGE ENDS*
Nakakakilos na ako ng ayon sa gusto ko, pero natatakot pa din akong umamin. Walang ideya si Claire sa nangyayari, at ayaw ko rin magulo ang isip niya.
"Zack," muli siyang nagsalita. Umayos siya ng pagkakaupo at tumagilid ng pwesto upang magtama ang paningin namin.
"Mmm, ano 'yon?" sagot ko. What the hell is wrong with me, nasa shadow or nasa stage man ay hindi ako makapagsalita.
"'Yung tungkol sa'min ni Jaxton.." nahihiya siyang mag-open ng tungkol sa kanila. "Kung ikaw o siya, ikaw ang pipiliin ko."
Her words are so unexpected. Ngayong nasa shadow kami, hindi rin kontrolado ng writer ang nararamdaman niya. Nabuhayan ako ng pag-asa.
*Clicking sound*
THE STAGE
Ngayon naman ay nasa private room ako ng A3. Pinasadya talaga ito ng Mommy ni Jaxton, dahil gustong gusto nito na magkakasama kami.
Nandito si Trevor, at nakaprentang nakaupo sa couch habang pinaglalaruan ang tennis ball. Habang ako ay hawak pa rin ang violin ko.
What the heck did just happened? Hindi ako masasanay ng ganito ang author.
Biglang pumasok si Jaxton, at hangos na lumapit sa pwesto namin ni Trevor. Hinablot niya ang kwelyo ng uniform ko, dahilan para tumayo ako.
"Huwag mong lalapitan si Claire, naiintindihan mo." banta niya.
Ang cool ni Jaxton, grabe. Bagay talaga sa kanya maging bida sa comic world na 'to. Kahit karibal ko siya kay Claire, ay humahanga talaga ako sa kanya.
"Anong problema mo, Jaxton? Anong ikinagagalit mo dyan?" Ngumisi pa ako, at dinaan sa biro ang sinabi niya.
"Gusto mo ba si Claire?" diretsong tanong niya at pabatong binitawan ang kwelyo ng uniform ko.
YOU ARE READING
Look, I found you (UNDER REVISION)
Teen FictionHow does it feel to be a character in the story or in a comic book? What if you are not aware that you are in story realm? Alora thinks that she is sick because she always hears something and somewhat don't remember some other things, that led her d...
