'မင္းသား'

ဝမ္အြန္း ဆန္ျပဳတ္ေတြကို ဇြန္းနဲ႔ေမႊေနရင္း

'ဒီရက္ေတြမွာ ဆန္ျပဳတ္ပဲေကြၽးတာေတာင္ ကိုယ္ခံအားေကာင္းတုန္းပဲ။မင္း ေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္ထားတာပဲ'

ဂြၽန္ေျမာင္ ေခါင္းငံု႔သြားသည္။ဝမ္အြန္း က ကေလးကို ေခၚထားတာအလကားမဟုတ္ဘူးပဲ။

'ရွင္းေလး ကို ငါဆက္ၿပီးေခၚထားမယ္'

'မင္းသား'

'အဲ့ဒီအစား ကေလးျပန္လိုခ်င္ရင္ ငါ့ကိုတစ္ခုျပန္လုပ္ေပး'

'ေျပာပါ။ကြၽန္ေတာ္ တက္နိုင္တာရွိရင္ ျပန္လုပ္ေပးပါ့မယ္'

'တက္နိုင္တာမတက္နိုင္တာထက္ မင္းလုပ္ကိုလုပ္ရမွာ'

ဝမ္အြန္း ဂြၽန္ေျမာင္ ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး

'ငါ ေယာလ္ေလး ရဲ႕ ကေလး လိုခ်င္တယ္'

ဝိုင္းစက္သြားေသာ ဂြၽန္ေျမာင္ ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြနဲ႔အတူ ဝမ္အြန္း ပေဟဠိဆန္ဆန္ၿပံဳးေနသည္။

~~~~~~~~~~~~

ဘတ္အာ စာရင္းေတြစစ္ရင္း ေခါင္းရႈပ္လာတာေၾကာင့္ ဗ်ပ္ေစာင္းတစ္ခုကို လြယ္ၿပီး ၿမိဳ႕ျပင္က ေတာထဲထြက္လာခဲ့သည္။

သစ္ပင္ရိပ္ေတြနဲ႔ ေအးခ်မ္းေနေသာ ၿမိဳ႕စပ္ေနရာေလးျဖစ္တာေၾကာင့္သားရဲတိရိစာၦန္မရွိေပ။

အပင္ႀကီးႀကီးေအာက္တြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ဗ်ပ္ေစာင္းကို စၿပီးတီးခတ္သည္။

သစ္ပင္ေတြၾကားက ေနေရာင္ၿပိဳးၿပိဳးေျပာက္ေျပာက္နွင့္ ငွက္ကေလးေတြက သူ႔ကိုအေဖာ္ျပဳေပးေနသည္။

မ်က္စိကိုမွိတ္ရင္း ေတးသံခံစားေနေသာ ဘတ္အာ ၏ နွာေခါင္းထဲ အနံ႔တစ္ခုေရာက္လာည္။

အေမႊးနံ႔....မိန္းကေလးေတြသံုးတတ္ေသာ ပန္းရနံ႔လိုအနံ႔မ်ိဳး

ဘတ္အာ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕မိလိုက္သည္။

ဒီမွာတစ္ျခားတစ္ေယာက္ရွိေနတာလား

ဘတ္အာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမေတြ႕။ဒါေပမဲ့ သူေက်ာခိုင္းထားေသာ သစ္ပင္၏တစ္ဖက္တြင္ တျခားတစ္ေယာက္ရွိေနသည္။

The ThroneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon