I'M INLOVED WITH THE COLDHEARTED GUY(ongoing)

Chapter 4:Dylan

(ang chapter na ito ay para sa POV ni Dylan,para mas makilala pa natin siya,guys,,,
sana magustuhan nyu,,at pasensiya na po sa mga errors)..

Ako si Dylan Ace Park,19 yrs old isang half Filipino at half korean.Ang mommy ko ang pure Filipina at si Daddy ang pure Korean,,Mula nang maghiwalay sina mommy at daddy ay hindi na umuwi dito sa Pilipinas si daddy dahil my bago na siyang pamilya,pero we still contacting each other through social media.Si mommy naman parating busy sa business,si grandma lang ang parating nagbibigay sa akin ng time at pag aaruga.Kaya lang ngayon ay palagi silang nasa tour ni grandpa,ok lang masaya ako para sa kanila kasi matanda na sila dapat mag enjoy din sila sa buhay.Kilala ang pamilya namin hindi lang in local but also in international business association.Lahat ng material na bagay ay nakukuha ko,pero hindi ako masaya,,naiinis ako,minsan naisip ko sana hindi nalang ako si Dylan Ace Park...wala akong kalayaan sa mga bagay na gusto ko,maraming mga kulang sa buhay ko na gusto kong mahanap pero hindi ko magawa...Kaya parati nalang ako nasasangkot sa gulo,kasi dun lang ako napapansin n mommy,kapag pinapagalitan niya ako.Lahat ng ginagawa kong mabuti parating may kinalaman sa business,ni minsan hindi ko naramdaman ang pagiging ina niya sa akin..Dito lang ako komportable sa Baguio City,marami kaming pag aaring bahay pero,ayaw ko sa iba lalo na sa abroad,dito nagagawa ko ang gusto ko kasi dito ako lumaki kasama ang pinsan kong Si Sam at ang kababata kong si Laurence.Si grandma lang ang nagpadama sakin na may magulang pa ako sa mundo..haist nu ba yan,nagiging emo na ako...
Ngayong araw daw,darating ang bago kong alalay sabi ni grandma,,haist ayaw nalang kasi akong tigilan..hindi pa ba sila nagsasawa ilan na ba ang pinaalis ko,?Lahat sila hindi ko makakasundo at saka ayaw ko nang may umaabala saakin..Pang gulo lang sila sa buhay ko..
Makalabas na nga rito sa kwarto,mas maganda siguro mamasyal muna ako sa labas nakakabored dito.Lalabas na sana ako ng may nakita akong isang babae naglalakad sa hallway,hindi naman siya morena kasi parang maputi namn siya kso babad lang sa araw,maganda siya may natural beauty siya,mapungay ang mga mata niya at may manipis na labi,matangos na ilong,,kaya lang parang tatanga tanga,,_😂hindi tumitngin sa daan,ngayon lang ata nakapasok sa bahay na ganito,inisin ko kaya😈😈
"Araguy!!!" nasaktan yata,di namn siguro parang hindi naman malakas pagkakabagsak niya,Apihin ko kaya...
""Hoy!babae huwag ka ngang tatanga tanga,haharang harang sa daan,ang lapad2x naman ng hallway",,napatingin sya saakin,,
"Bakit ba----"..natulala siya siguro hindi nya inekspek ang kaguwapuhan ko,whahaha..parati naman ganun eh,nagsasawa na ako sa mga mahaharot na mga babae nkakainis silang lahat...
"Hoy!lalaki hindi ba uso sa inyo ang salitang sorry!?Ikaw na tong nakabunggo sakin at ito,oh!"..tinuro pa ang sarili habang nagsasalita,,
"Nakikita mo ba,ako yung natumba,eh,bakit ikaw pa yung galit!?",nagkamali yata ako ang tapang pala ng babae na to.Pero syempre dapat ako parin ang panalo dito.
"Ano naman,,,?pakialam ko bah!?,,",sabay talikod ko para makaalis,kakaiba talaga ang babae na'yun,,,lahat ng sinasabihan ko ng ganoon,sila pa yung humihingi ng sorry tapos siya nkaya nya akong sagut sagotin ng ganun?Tingnan natin hanggang saan ang tapang mo...

Dito muna ako sa mall magpapalipas ng oras,uupo muna ako dito sa lobby wala naman akong balak bumili o kahit kumain manlng,gusto ko lang mag unwind,,
"H-hi,,puwede ka ba naming imbitahan ng kaibigan ko na mamasyal,?"at parang nahihiya pa,,"at saka gusto ko sanang e take ang opportunity na ito para sabihin na matagal na kitang crush,kaso hindi ako makalapit sa iyo"ang sabi sa akin ng isang babae,maganda siya at may height,pero ayaw ko sa mga katulad niya,,
"Pasensiya kana miss,pero ayaw kong sumama sa mga mababang uri ng babae,"alam kong nasaktan siya pero mabuti na yun para matauhan siya na hindi magandang tingnan na babae pa lumalapit sa lalaki.Umalis yung babae umiyak yata,,,.maya2x tumunog ang cp ko....
"Hello,?oh,grandma bakit po umuwi ka muna at mag uusap tayo,alam mo naman maaga ang alis ko bukas," utos ni grandma..
"Sige,po.",binaba ko na at pinasiya ko ng umuwi..
Nag usap kami sa loob ng library..
"Grandma,diba po ayaw ko ng may sumusunod saakin parati,naiinis ako pagganoon,saka malaki na ako kaya ko ng alagaan ang sarili ko..",,reklamo ko..
"Sige na,pagbigyan mo na ako hindi ako matatahimik sa biyahe ko kapag alam kong walang mag babantay at mag aalaga sa iyo rito ",,pakiusap ni grandma..
"Yan na naman kayo eh,alam nyu namang hindi ko kayo matitiis,pero sinasabi ko sa inyo hindi rin yan magtatagal"...paniniguro ko..

Kinabuksan,naramdamn kong may yumuyugyog saakin at pilit akong ginigising,,ang kulit bahala sya Wala akong pakialam maghirap ka sa kagigising sakin,,ngunit napabalikwas ako ng bangon kasi. ...
Nagulat ako sa ingay na galing sa isang gamit na nhulog,at napikon na ako..Kaya hindi ko napigilan ang sarili ko at nasabihan ko sya ng masasakit na salita,,,parang gusto kong bawiin lahat ng sinabi ko ng makita kong maiiyak na sya sa galit,,,kaya lang naunahan ako ng pride..hanggang sa umalis na sya sa kwarto,,Naisip kong sundan pero hinayaan ko nalang siya..
,Naligo ako at nagbihis,,,bago ako bumaba ay tinawagan ko muna si Sam,at sinabi ko sa kanya ang nangyari,pinagtawanan pa ako...
Bumaba ako at nadatnan ko sila Shanelle at nanay Tessy na nag uusap,,kaya agad kong pinutol kasi baka ano pa ang masabi ni nanay Tessy...
Habang nakasakay kami sa kotse ay tahimik lang kaming dalawa dahil ayaw ko munang galitin sya lalo na't nag eenjoy siya sa view sa labas,,parang bata..
Pagdating namin sa bahay nila Sam,dun ko nakita na mas gumaganda pala sya pagtumatawa,,At epal naman tong si Laurence kaya kung ano ano na tuloy ang nasabi ko buti at nabawi ko pa,,
Masarap pala syang magluto,,ngayon lang ako nakakain ng lutong bahay na ganoon kasarap lalo na at may kasalo ako sa pagkain,sana magkaranas din ako ng family dinner,,Makakasama ko lang si mommy kapag my business dinner kami kasama ang mga business partners niya..hai...
Ayaw ko munang umuwi kaya dito kami matutulog sa kanila ni Sam ngayong gabi...habang nakaupo kami ni Laurence sa veranda ay dumating si Sam na ang lapad ng ngiti hindi naman nagsasalita kung bakit,,,
Maya-maya ay dumating din si Shan,nakasuot ng tshirt ni Sam at pajama,,Ang simple ng suot nya pero parang umangat ang ganda nya,,Nakakaaliw syang tingnan lalo na kapag nakatawa...para syang inosenting bata...