Ne diyon Lan sen?

NDLS -13- Bunu bana yapma...

Bu bölümü DilekTrnc 'ya ithaf ediyorum :)

Medyada Elif ve Yekta var :)

Herkese iyi okumalar...

_____

'Aşk Bir Elma Şekerine Benzer. Yersin, Yersin Ve En Sonunda Sana Kazığı Kalır.'

_____

Elini ve kafasını kıpırdattı. "İ- İsmail?" dedim ve elini avuçladım.

Gözlerini açtı kafasını bana doğru çevirdi ve sırıttı. "Yıllar sonra seni görmek benim için bir mucize." dedi zar zor.

Sözünden sonra öksürmeye başladı ve yerinde doğruldu. Onun elini hemen bırakıp su doldurdum. Ağızına yaklaştırdım ve içmesine yardım ettim.

Kendine gelmesiyle birlikte bardağı yanında ki masaya koydum ve yerime oturdum.

"İyi misin?"

"İyim. Sağol." dedi tebessüm ederek.

Amcamlar odaya girip İsmail'e sarıldılar. Arkasından da benim ailem Taner'le geldi.

"İsmailim...." dedi annesi ona sarılarak ve ağlayarak.

"Anne.. Baba lütfen ağlamayın. Bakınız kaşınızdayım. Yaşıyorum." dedi tebessüm ederek.

"Sen neredeydin oğlum 5 Yıldır?" sordu annesi ağlayarak.

"Kaza yüzünden hiç bir şey hatırlayamıyordum. Hastanedeydim ve bir kaç hafta önce taburcu edildim. Telefonum kaza yüzünden kırılmıştı ve etrafı gezdiğimde Elif'i gördüm. O an onu tanımıyordum ama çok tanıdık gelmişti ama sonradan her şeyi hatırladım ve hemen Eve gittim ama siz yoktunuz. Taşınmıştınız.."

"Beni istemediğinizi düşündüm ve ölümüme kabullendiğinize. Onun için kendimi göstermek istemedim ve bir kaç haftadır Türkiye'deyim.."

"Delirdin mi sen?!" diye bağırmaya başladım.

"Kabullenmek ne demek lan! Kabullenmek ne demek!!! Biz seni hep andık ve bulmaya çalıştık! Raporlara inanmadık! Yaşamana inandık!" dedim sonradan.

Kapıya doğru ilerleyip yerimde durdum. İsmail'e döndüm. "İnsan en azından bi arayıp sorar...!" dedim ve kapıyı çarparak hastaneden çıktım.

Hastanenin önünde ki taksilerden birisine oturdum ve en hızlı yolla eve ulaşmamı diledim.

Taksiden inip kapıyı açtım ve hemen kilitledim. Karanlıktan korkarım aslında ama şu an korkumu yutuyordum.

Sabah sabah telefonumun çalmasıyla uyandım. Çalar saatmış..

Kendimi hazırlayıp aşağı indim. Ya herkes uyuyordu yada hiç kimse evde değildi. Sabah sabah sanki çok umrumda kimin nerede olduğunu...

Bir şeyler atıştırıp yolla çıktım. Hava günleşliydi ve şimdiden üstündekilerden pişman oldum! Hep kapalı bi şeyler giyindiğimde hava güzel oluyor!

Okula nihayet kavuşabildiğimde öncelikle hemen lavaboya gittim çünkü kendimi hiç iyi hissetmiyordum.

Karnımı elleyerek acı içinde inledim. Ölüyorum anam!! Birisi içeri girdi ve kolumdan tutup "İyi misin?" dedi.

"Değilim..!" Ne yani ona da mı benim tipik Cevaplarımdan verecektim?

Elime bi şey tokuşturdu ve elime bakarak içeri girdim. Hani belki olabilir yani...

Kızlar tuvaletinden çıktım ve moralim Sıfır oldu. Her ay... kızların istemediği... hiç sevmediği... Nefret edilen... Regl geldi!

Bi sen eksikdin!