NDLS -46- Hırsız

98 12 0
                                    

Bölüm ithafları artık bitmiştir. Bu hikayeyi 50. 'ci veya ondan birkaç bölüm sonra sanırım bitireceğim.

Herkese iyi okumalar..

____

Bende başımı Annemin omuzuna dayamıştım ve Maç' ı izledim. Tabi beyler yerinde durabilse. Ne kadar da bağırıp çağırıyorlar ya?! İyi ki Hakem küfürleri duymuyor...

Yekta' nın yanına gidip onu geri tutmaya çalışıyordum. O da bi zahmet yerinde otursun çünkü Babamlar sanki televizyona dalacakmış gibi dibine kadar gittiler.

Yekta yanlışlıkla ayağıma bastığında içimden 'lan daha nikah masasında değiliz n'oluyor??' dedim. Hem ben basacağım ayağına ben..!

Çaktırmadan onun ayağına basmıştım o da ışık hızıyla hemen bana 'ne ediyon ulen' bakışıyla bakmıştı. Bende omuz silkip Babamlara doğru gittim.

Babamın kolundan tutup küçük çocuk gibi geri çekmeye çalışıyordum ama hiç bir milimetre kıpırdamadı.

"Yha Babaaaa!!" diyip devam çekiştirdim ama nafile.

Anneme baktığımda kollarını sıyırıyordu ve birden kalkıp Babama gitti. Annemin bana bakması yeterliydi ve hemen yerime oturdum.

Annem Babamın kolundan sıkıca tutup koltuğa geri sürükledi ve ona sinirli baktı. Babamda elleriyle 'ne yaptım?!' dercesine oynattı.

Meltem Anne Musa Babaya gittiğinde kolundan tutmadı aksine kulak memesini tutup koltuğa doğru çekiştirdi.

Sesli gülmemek için yerimde tepiniyordum. Tamam artık Yekta öyle şeyler yaparsa ne edeceğimi öğrendim..

Saatler sonra bütün evi kapının önünde gördüm. Eh tabi maksat misafirleri uğurlamak ve kendimizi sonradan yatağa atmak.

Ailemi öpüp sarıldım ve mutlaka yine hep birlikte gelmelerini diledim. Annem ve Babam gittiğinde onları devam izledim tam gidene kadar.

Gittiklerinde kendimi terk edilmiş bir köpek gibi hissettim. Bir anda içim boşalmıştı. Onları şimdiden özlüyordum..

Odama doğru gidip üstümü değiştirip kendimi yatağıma attım ve gözlerimi yumup şu 7 saat boyunca sadece uyumak istedim.

Dakikalar sonra bir oraya bir buraya dönüp sinir oldum. Yatakta bile yuvarlanıp ters yönde yattım hani belki uyurum diye ama YOK! Yok yani sanki birşey varda uyuyamıyorum.

Karanlıkta telefonumu arayıp yüzümden uzak tuttum ve açtım. Gözlerime alıştırarak ışığı yaklaştırdım ve bir müddet Japon gibi telefona bakmıştım. Ne bu ışık böyle yahu?

İnternetten sessizce müzik dinleyip sosyal medyalara baktım. Bebek videoları gördüğümde eridim resmen. Sen nasılda çırpınıyorsun yerinde öyle birini görünce.

"Yerim seni!!!" dedim biraz sesli ve hemen sustum. Şimdi yanlış birşey sanacak bizimkiler. Hem onları da uyandırmayayım dimi?

Telefonu geri koyduğumda gözlerimi kapattım. Tam kapattığım anda rüyaya dalmıştım ama bi yerde bi ses gelmişti ve gözümün bir tanesini açıp hafif aydınlanmış odamda gözümü gezdirdim. Saat kaçtı ki güneş doğmaya başladı ya??

Ne diyon Lan sen?Onde histórias criam vida. Descubra agora