Prologue;

82 6 0
                                    


This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way. Please obtain permission.



PROLOGUE



There was a little girl who's happily walking in the middle of the night, holding a bunch of chocolate she bought in the convenient store.



She was with her Mom but because of her excitement to eat chocolate she said that she would go first.



Her Mom called her but she run out of excitement.



She even giggled out of her happiness, but before she could turn around to the way in their house she heard a weird sound.



Out of her curiosity she followed the weird sound.



She heard a woman screaming in pain, natigilan sya sa kanyang narinig. Para syang nabuhusan ng malamig na tubig at nilukuban ng takot.



Nanginginig nyang sinilip sa likod ng puno kung anong meron don.



And to her shock she saw a man body on the floor. Naliligo sa sariling dugo.



Her mismatched eyes just witnessed a crime.



Hindi nya alam kung ano ang dapat nyang gawin pero dali dali nyang vinideohan ang lalaking pumatay sa lalaki habang nakita nya na ang babae naman ay sinaksak nito sa tyan.



Nagtago sya sa puno siniksik nya ang sarili nya doon at mas zinoom pa ang pag video sa lalaki, napalingon ito sa paligid nagulat pa sya ng madaanan ng tingin kung san sya nagtatago pero napatingin muli ito sa babae ng gumalaw ito.



Pinatay nya ang pag vivideo at dali dali nyang nanginginig na tinawagan ang emergency telephone number.



Her Mom taught her different kind of number she should call if there's an emergency. Little did she know that it will helpful now.



"P-please c-c-come to t-the amora v-village t-there was a c-c-crime," nanginginig nyang pabugad sa sumagot ng tawag.



"Yes hello? Excuse me bata pero hindi kami nakikipaglokohan sayo dito iba nalang iprank call mo kung ayaw mong mademanda," nagulat sya sinabi nito hindi naman sya nagbibiro pero siguro dahil isa syang bata ay hindi sya pinaniwalaan napaiyak na talaga sya ng tuluyan.



"N-no hindi po s-seryoso po! M-meron po t-talagang-" naputol ang sasabihin nya ng biglang napalingon sa kanya ang killer napatingin sya sa sahig at dun nakita ang dalawang taong walang malay. Napatingin ulit sya sa lalaking may hawak na baril at kutsilyo.



The man had a x scar on his left face and had a  burn scar on his right shoulder.



A man look at her intently and smirked at her and took a step to her way.



Napaatras sya at nabitawan ang bunch of her chocolate. Ngunit mariin at nanginginig nyang hinawakan ang phone nya.



Wala sa sariling napatakbo sya at to her surprise she heard a gun shot.



Napatigil at napalingon sya nakita nyang hawak ng babae ang paa ng lalaki na para bang pinipigilan itong lumapit sakanya.



Habang ang lalaki naman ay may baril at nakatutok sa babae na halatang kababaril lang sa babae. Napatingin sya sa mata ng babae nakita nyang may luhang pumatak don habang nakatingin sakanya parang sinasabi ng mga mata ng babae na 'sige na hija umalis kana...'



'Sorry po...'



"Ang gag*ng to buhay pa pala!" At binaril ng paulit-ulit ang babae. Umiiyak at nanginginig man at tumakbo na sya hangga't may pagkakataon.



Tumakbo at tumakbo sya hanggang sa makakaya nya hanggang sa marating nya ang isang kalsada ngunit dahil sa takot at kaba patuloy syang tumakbo hanggang sa may isang paparating na kotse sakanya.



Napahinto sya at inilagay sa bulsa ang cellphone, bago nya man malingon ang sasakyan but before she could do anything...



Everything went black.



***

Serial Killer: A Witness [ONGOING]Where stories live. Discover now