Annihilate The Vestige

Chapter 15

Hindi namin namalayan ang araw at Huwebes na pala. Kasalukuyan naming hinihintay ang lecturer namin. Katatapos lang ng lunch ngunit tila gutom pa rin ang mga talipandas kong mga kaklase. May mga nagbabatuhan ng mga chitchirya. May mga nagtatakbuhan dahil ayaw nilang mamigay. Tsh, damot! Nagmistula tuloy na palengke ang loob ng classroom namin.

Natahimik ang lahat nang biglang pumasok si Mr. Tristan Lincoln. The oh-so-strict  teacher of Styland. Mabilis na nagsiupuan ang mga talipandas at nakayukong humingi ng tawad. Nagtataka kami kung bakit siya ang dumating dahil hindi naman siya ang lecturer namin ngayon.

Tumayo ako kahit na naguguluhan sa nangyayari.

"Attention 11-A," sabi ko, nagsibatian naman ang mga talipandas  na kaklase ko. Hindi ako sanay na tahimik ang buong klase at tila mga masusunurin kung umasta.

"Acquaintance Party is approaching. President, your class will be in charge in making the invitations and of course in distributing them. You don't have afternoon class today and tomorrow. You can now start planning. That's all," he said and leave us all speechless.

If Im not mistaken Saturday is our school Acquaintance Party. We only have 1 and a half day to do the invitations. Damn, napapikit tuloy ako sa inis.

Nagsimula ng magreklamo ang mga kaklase ko. Kanya kanya silang komento sa naging desisyon ng school.

"Anong tingin nila sa atin? Special Class?"

"How can we think of a beautiful invitation in just half day?"

"Damn! They should've told us earlier!"

"Anong gusto nila rush invitations?"

"Buti sana kung hindi perfectionist ang mga estudyante dito!"

Tumayo ako at nagtungo sa harap. Tumahimik naman sila at nakinig sa sasabihin ko.

"Everyone, we have no choice but to work faster," nagsiupo sila ng maayos at sinunod ang mga habilin ko. 

"I'll group everyone into three. First group will visualize the invitation. Second group, kayo ang bibili ng gagamitin natin. Last group, sumama kayo sa akin," after our short meeting, nagkanya kanya ng lakad ang lahat.

Pagkatapos ng limang oras ay hindi pa rin namin nagagawa ang gusto naming invitation. Uwian na at tiyak akong pagod na ang lahat. Nagkalat na sa buong classroom namin ang ibat-ibang klase ng gamit. Kalahati ng klase ang nandito sa classroom at ang kalahati naman ay nasa computer room, katabi lang rin ng classroom namin.

Tumayo ako at nagtungo sa kabilang kwarto.

"How are you guys doing?" I asked. They looked at me with tired eyes. 

Umalis ako doon at nagtungo sa classroom namin.

"Team 3, let's go to the cafeteria," I said.

 Nagsitayuan naman ang mga ito. Nagpasya akong bibili na lang muna ng meryenda namin. Nakarating kami sa cafeteria at tinulungan nila akong pumili ng pagkain na para sa lahat. Marami kaming biniling pagkain at nagtulungan kami sa pagbitbit. Habang nasa daan ay paunti nang paunti ang mga nagkakat na estudyante.

Nang makarating kami sa classrom ay ipinatawag ko ang mga nasa kabilang kwarto. 

"President, paano ba yan? Hindi pa natin tapos ang invitation. Bukas ng umaga na lang ang meron tayo kase ipapamigay pa natin ang mga invitations sa hapon," nakasimangot na sabi ni Sha.

Napaisip naman ako dahil sa sinabi nito.

"Let's stay here for tonight?!" Allen suggested. Nagsihiyawan naman ang mga ito at tila nagkaroon bigla ng enerhiya.