Benim Olsan?

16. Bölüm ~SON~

~16. Bölüm~

Uzun bir gecenin ardından Poyraz beni eve bırakmış ve sabah buluşma sözüyle birlikte gitmişti. Kapının önüne geldiğimde zili çalmak yerine çantamdan anahtarı çıkararak kapıyı açtım. İçeri adım attığımda evin karanlık olduğunu görerek sessizce odama çıktım.

Bu eve hala alışamamıştım ki pek de alışabileceğimi sanmıyordum. Bu oda tek kişi için fazla büyüktü. Hatta oda olmak için bile. Benim eski evimden daha büyük olması da bu düşüncemi destekliyordu.

Üstümü değiştirip kendimi yatağıma attığımda uyuyamayacağımı biliyordum. Elimi kaldırarak yüzük parmağımdaki parıltılı tek taşa baktığımda olayın şokundan hala çıkamamış olduğumu farkettim.

Resmen birkaç saat önce evlenme teklifi almıştım. Üstelik bu öylesine bir teklif değildi. Sevdiğim, ömür boyu beraber olmak istediğim adamdan gelmişti.

Gülümseyerek sağ tarafıma döndüm ve gözlerimi kapattım. Gecenin çabuk geçmesini istememin sebebi sabah Poyraz'la buluşacak olmamdı.

*

Gözlerimi aralayarak komidinin üstündeki saatte baktığımda tam vaktinde uyanmış olduğumu görerek yatakta oturur pozisyona geldim. Elimi kaldırıp yüzüğüme bir bakış attıktan sonra ayağa kalktım.

Hazırlıklarımı tamamlayıp odamdan çıktığım anda koridorda ablamla karşılaştım. Gülümseyerek "Günaydın" dedikten sonra yanına sokularak elimi arkama sakladım.

"Bil bakalım kim dün gece dünyanın en mutlu kadını oldu?"

Kaşlarını çatıp sorarcasına yüzüme baktığında daha fazla meraklandırmamak için elimi gözlerinin önüne getirdim. Ağzı anında açılırken şaşkınlıkla gözleri yüzüğüm ve yüzüm arasında gidip geldi.

Elimi aramızdan çekip serbest bıraktım ve diyeceği şeyi bekledim.

"Öykü, bunun için biraz erken değil mi?"

Gülümseyen yüzümü ciddileştirmeyi başardığında bu sefer kaş çatma sırası bendeydi. "Bu ne demek şimdi?"

Dudaklarını yalayarak elini saçlarının arasından geçirdikten sonra tekrar bana baktı. "Yani demek istediğim, siz daha çok gençsiniz."

Ağzımdan ufak bir tıslama sesi çıkararak ona karşı geldim. "Yaşın bir önemi olmadığını sen de biliyorsun. Ayrıca ben Poyraz'ı her şeyden, herkesten daha çok seviyorum." Biraz duraksayıp devam ettim. "Hiçbir pürüz kalmadığını göre beni bekleyen sözlümü daha fazla bekletmeyeyim. Sana da iyi günler."

Bir şey demesine fırsat bırakmadan merdivenlerden inerek evden çıktım.

Poyraz arabadan çıkmış kalçasını kapıya dayamış bir şekilde beni bekliyordu. Onu görünce az önceki tatsız konuşmayı unutup gülümsedim ve hızlı adımlarla yanına yürüdüm.

Dudaklarımı uzunca onunkilere bastırdıktan sonra kollarımı boynuna doladım ve kokusunu içime çektim. Ayrıldığımızda Poyraz yüzük takılı olan elimi ellerinin arasına alarak boş yer bırakmadan her miliminde dudaklarını gezdirdi.

Nihayet arabaya bindiğimizde nereye gittiğimizi sorgulamadan onu izlemeye devam ettim.

Uzun bir yolculuğun ardından durduğumuzda kapıyı açarak indim ve geldiğimiz restoranta doğru ilerledim. Poyraz arkamdan yetişip elimi avucunun içine aldı ve kapıdan girdik.

Şahane bir kahvaltıdan sonra karnım tıka basa dolmuştu. Tam kalkacağımız sırada Poyraz telefonun çalmaya başlamasıyla izim isteyerek yanımdan uzaklaştı.

Uzaktan onu izlerken gergin yüz hatları endişelenmeme sebep olsa da sorgulamamayı tercih ederek arabaya bindim. Az sonra Poyraz da geldiğinde arabayı çalıştırdı. Nereye gittiğimizi sorduğumda sırıtarak kalbimin teklemisine neden olacak o cevabı verdi.

"Nikah tarihi almaya"

*

Arkadaşlar hepinize okuduğunuz için teşekkür ediyorum öncelikle. Biliyorum erken final, bölüm kısa, hatta aklınızda birçok soru işareti kaldı. Bu kitabı devam ettirmeyi ben de istiyordum. Büyük umutlarla başlamıştım yazmaya. Ama şu an gerçekten çok zorlanıyorum. Bölümlerin geç gelmesinin nedeni vaktimin fazla olmamasının yanında yazacak birşey bulamamamdan kaynaklanıyordu. Mesela yazma isteği geldiğinde oluşturu açıp dakikalarca ne yazacağımı düşünüp hiçbir şey yazmadan çıkıyorum. Demek ki fazla yetenek yokmuş bende de :)

Şimdi siz bu finali nasıl düşündüyseniz öyle kalsın. İsteyen mutlu son olarak algılasın, isteyen de olayların güzel devam etmeyeceğini düşünerek kafasında başka bir final canlandırsın. Size bırakıyorum.

Buraya kadar okuyup oy ve yorumlarınızla desteklediğiniz için bir gerçekten çok minnettarım. Hepinizi öpüyorum. Hoşçakalın.